De Amerikaanse stand-upcomedian George Caroin, die grapjes maakte over acute maatschappelijke onderwerpen, staat niet alleen bekend als de koning van de zwarte humor, maar ook als filmacteur. Ze speelde in 16 films die hun populariteit niet hebben verloren. Hij werd beroemd als schrijver die 5 boeken creëerde. Winnaar van 4 Grammy-awards heeft meer dan 20 albums uitgebracht. Fans zijn vaak geïnteresseerd in de vraag hoeveel en hoe de satiricus verdiende.
Dankzij tal van talenten leefde de familie van de komiek niet in armoede. Karlin heeft zijn gezin en zichzelf uitstekend ondersteund. Hij was echter nooit openhartig over de omvang van zijn inkomen.
Op zoek naar een roeping
Het godslasterlijke nummer van George Denis Patrick Carlin werd voor het eerst zonder bezuinigingen op televisie getoond. De komiek stichtte een nieuw genre van stand-up, dat ook nu nog niet aan relevantie heeft ingeboet.
De komiek leerde mensen niet alleen zichzelf met humor te behandelen, maar ook schijnbaar onwrikbare concepten. De biografie van de toekomstige beroemdheid begon in 1937.
Het kind werd geboren in New York. Niemand was betrokken bij creativiteit in het gezin van de jongen. Moeder werkte als secretaresse, vader werkte als reclamemanager. Ouders gingen uit elkaar toen hun zoon 2 jaar oud was.
George werkte na school als monteur bij een radarstation. Een getalenteerde artiest werd in dezelfde periode presentator bij een lokaal radiostation.
Het beroep werd gezien als een hobby. George dacht niet aan beroepsonderwijs. In 1959 besloot Karlin om een carrière als komiek na te streven. Hij begon op te treden in clubs, cafés en variétéshows.
Bekentenis
Het duurde 2 jaar en de aspirant-artiest werd uitgenodigd voor televisie. Hij werd al snel een beroemd persoon in de comedywereld. In de jaren zeventig sloot Carlin zich aan bij de hippies. Het nieuwe imago en de gekleurde outfits veroorzaakten onenigheid met de leiding van de televisie en het beëindigen van contracten.
In 1978 presenteerde de komiek een nieuw nummer van "7 Dirty Words". Hij was de eerste die in de ether gebruikte wat er voorheen nooit in klonk en herkende als beledigende uitdrukkingen.
De toespraak bleek resonerend te zijn. Als gevolg hiervan begonnen rechtszittingen, die culmineerden in de vraag naar staatscontrole van de uitzendingen, zelfs op niet-statelijke zenders en stations.
In 1977 werden de opnames van de eerste comedyprogramma's van de kunstenaar voltooid. Hij besprak daarin moderne religieuze en politieke onderwerpen, maakte de spot met het opleidingsniveau in het land, de monetaire en loopbaanconcepten die onder Amerikaanse jongeren heersten.
Alle facetten van talent
In elk van de 14 programma's sprak Karlin zich puur negatief uit over nationale problemen, in een satirische vorm waarbij hij Amerikaanse politici belachelijk maakte. Tegelijkertijd begon de filmfase van zijn artistieke carrière.
Tot 1991 kreeg George kleine of episodische rollen aangeboden. De eerste grote rol in de film "The Incredible Adventures of Bill and Ted" bracht succes. Gespeeld als een komiek, werd Rufus meteen een cultpersonage.
Karlin werd beroemd als een uitstekend politiek analist. Hij promootte de mening van Mark Twain en drong er bij medeburgers op aan de verkiezingen te negeren. Hij had ook zijn eigen positie als satiricus over het onderwerp religie.
Voor zijn bijdrage aan de ontwikkeling van het nationale theater kreeg de komiek begin jaren 2000 een gepersonaliseerde ster op de Walk of Fame. In 2004 werd hij tweede in de Comedy Central Top 100 Comedians.
Nieuwe prestaties
De artiest ontving zijn eerste Grammy Award in 1973 voor Best Comedy Album. De satiricus realiseerde zich dat je niet alleen naar hem kunt luisteren, maar hem ook kunt lezen. Hij begon zijn optredens op te nemen.
De debuutcompositie was het werk "Soms kan een klein brein beschadigd raken." Het boek werd in 1984 gepubliceerd. De oplage overschreed enkele miljoenen. Dertien jaar later werd een nieuw werk, Brain Loss, uitgebracht.
De collectie onderscheidde zich van haar voorganger door zwarte humor en kritiek op politiek en religie. Zelfs fans gaven toe dat de nieuwigheid te moeilijk was. In 2011 vond de presentatie van "Napalm and Children's Plasticine" plaats.
In 2004 verscheen de collectie "When Will Jesus Fetch the Pork Chops?" Beide boeken wisten tot levendige discussies te leiden. Het laatste levenslange werk van de auteur was de compositie "Three times Carlin: George's Orgy."
Het boek heeft alle ontwikkelingen, gedachten van de schrijver gedurende 30 jaar van zijn werk verenigd. Volgens critici en lezers kwam het werk rijk, maar enigszins chaotisch uit.
Familie en roem
De internetsatirist bracht wereldwijde bekendheid. De televisieprogramma's en audio-opnamen van de komiek zijn in vele talen vertaald. Zijn sarcastische en cynische humor was over de hele wereld populair. Vaak worden de woorden van Karlin geciteerd op Instagram.
De satiricus gaf bitter toe dat mensen zondigen met een overvloed aan lege woorden, maar ze hebben zelden lief en haten te vaak. Hij verweet de mensheid het onvermogen om hun eigen leven te regelen en in succesvolle pogingen om in het levensonderhoud te voorzien.
De komiek gaf toe dat jaren aan het leven werden toegevoegd, maar ze hadden geen zin, en ruimtevluchten leidden niet tot het leggen van contacten met buren en harmonie met de innerlijke wereld.
De kunstenaar zelf heeft zijn persoonlijke leven met succes geregeld. In 19671 werd Brenda Hosbrook zijn vrouw. Kennismaking met de uitverkorene gebeurde in 1960, tijdens de tour van de komiek. Een paar jaar later verscheen er een kind in het gezin, dochter Kelly.
Geheugen
Na de dood van zijn vrouw in 1997 werd George een jaar alleen gelaten. Sally Wade werd zijn nieuwe metgezel in 1998.
George Carlin stierf in 2008, 22 juni. In 2009 werd zijn biografie "Last Words" gepubliceerd.
Met dit boek leek de auteur de resultaten van zijn leven samen te vatten, conclusies te formuleren en opnieuw grappen te maken over zijn favoriete onderwerpen.
Op internet werd ook een versie van het levensverhaal geschreven door de komieken gepost met godslastering. Het boek behandelt de belangrijkste momenten naar de mening van de maker.
In 2011 diende George's collega, komiek Kevin Bartini, een petitie in voor het hernoemen van het 500e blok van West 121st Street in de geboorteplaats van Carlin ter ere van de kunstenaar. Als gevolg hiervan werd de naam van de satiricus gegeven aan het kwart vierhonderdste.
