Carcassonne is een strategisch bordspel. Stap voor stap bouwen spelers hun kaart van het middeleeuwse koninkrijk met kastelen, velden, kloosters en wegen. Tijdens het spel moet elke speler de gebouwde objecten met zijn chips bezetten en punten tellen voor elk bezet object. De winnaar is degene met de meeste punten in de eindtelling.
We tellen correct
Totdat de speler de fijne kneepjes van het scoren begrijpt, kan hij de winnende tactieken niet voor zichzelf bepalen in dit bordspel.
Een verhuizing kent drie fasen. De speler plaatst een nieuw veld op het veld. Plaatst zijn fiche op een nieuw of eerder aangelegd veld. Als het nieuwe vierkant de constructie van het object heeft voltooid, telt de speler zijn punten en neemt zijn lopers mee naar de voorraad.
De vierkanten waaruit de Carcassonne-kaart bestaat, worden tegels genoemd en de fiches van de speler zijn meeples.
Een weg wordt als voltooid beschouwd wanneer beide uiteinden iets raken. De speler wiens meeple op de weg staat, krijgt 1 punt voor elk veld van de weg. Daarom is het winstgevend om ofwel lange wegen te bezetten, ofwel veel korte wegen aan te leggen zonder er veel fiches op te leggen.
Een stad is compleet als ze omgeven is door muren. De speler die de stad bezet, krijgt 2 punten van elk vierkant en twee extra punten voor elk schild dat op de tegel wordt getrokken. Uiteraard zijn steden veel punten waard, dus je moet altijd een gratis token hebben om in een nieuwe stad te plaatsen.
Het klooster is 9 punten waard als het aan alle kanten omringd is door andere vierkanten. Dit betekent dat je acht tegels rond het klooster moet plaatsen, anders is het onmogelijk om punten te krijgen en het fiche van het klooster te nemen. Het plein van het klooster moet dus zo worden geplaatst dat het aanvankelijk zoveel mogelijk omringd was. Een goede oplossing zou zijn om kloosters naast elkaar te plaatsen.
Helemaal aan het einde worden veldpunten geteld. Daarom hebben spelers geen haast om meeples op de velden te plaatsen om ze te bewaren voor andere objecten. En tevergeefs - de velden leveren veel punten op met een succesvolle plaatsing van fiches, drie punten van elke voltooide stad. Bovendien zal dezelfde stad drie punten geven op elk veld waarmee het in contact komt. Het is duidelijk dat de speler die als eerste de velden begint te bezetten, hier de grootste jackpot wint. Je kunt eerst het veld in en dan de stad bouwen. In dit geval is het de moeite waard om de steden van rivalen te voltooien.
Nadenken over strategie en tactiek
Je kunt geen meeples plaatsen op objecten die door een andere speler worden bezet. Vaak kunnen echter twee verschillende steden met verschillende fiches samensmelten tot één. In dit geval worden de punten gewonnen door degene die meer chips heeft ingezet.
Deze situatie is beladen met concurrentie. Spelers plaatsen chip na chip, en de stad breidt zich uit en neemt bizarre vormen aan. Het is beter om zo'n gevecht niet aan te gaan, het risico bestaat dat je vastloopt tot het einde van het spel. Maar als andere spelers het moeilijk hebben, is het de moeite waard om ze te helpen nog dieper vast te komen te zitten, door pleinen naar de stad te vervangen die het moeilijk maken om de constructie te voltooien.
Als het nieuwe vierkant niet perfect in de plannen van de speler past, is het nuttig om het uit te geven om de plannen van anderen te verstoren. Een andere tactiek is wederzijdse hulp en eenwording tegen de speler die de leiding heeft genomen.
Interactie met andere spelers maakt dit spel erg interessant en emotioneel.
Aan het einde van het spel moet je al je meeples op de kaart zetten, onthoud dat zelfs onvoltooide objecten punten opleveren: het is heel goed mogelijk dat dit voordeel de felbegeerde overwinning zal opleveren.
