Het opbouwen van de binnenkant van het personage is uiterst belangrijk, omdat je via hen de lezers kennis laat maken met het verhaal van je strip.
We lezen strips omdat we verdriet, haat, vreugde willen ervaren. Personages moeten empathisch zijn. Om dit te doen, moet je in het personage kruipen. Het doel van elk verhaal is om een emotionele reactie bij de kijker op te roepen. Hoe? Door situaties voor de personages te creëren die hen tot het uiterste van hun eigen kunnen drijven. Toon veranderingen binnen karakters als resultaat van het overwinnen van verschillende problemen.
Om een personage de rol van hoofdpersonage te laten claimen, moet hij minstens twee van deze eigenschappen hebben: hij heeft pech, hij wil medelijden met hem hebben, hij komt in de problemen, hij is grappig, hij is sterk en een meester van zijn vak.
Personages hebben een innerlijke kant: aspiratie, behoeften, wonden, zelfidentificatie (wie ze denken dat ze zijn), essentie en waarheid (wie ze zouden moeten zijn). Aspiratie is wat het personage nodig heeft in woorden. Een behoefte is een onbewust streven. Wonden zijn een niet-genezen bron van constante pijn, hierdoor denkt het personage dat hij opnieuw gewond raakt. Zelfidentificatie is hoe het personage zichzelf ziet: de grootste schurk of de eenvoudige, vriendelijke persoon, de chef-kok of de gezel.
Vaak is het in het begin de moeite waard om het einde te schrijven om te weten hoe de lijn van het personage precies zal worden opgebouwd, hoe zijn innerlijke kant zich zal manifesteren. Het is onmogelijk om vanaf het begin de essentie van de held te laten zien. Dit moet in fasen worden gedaan, waarbij de ene kant van het personage na de andere wordt onthuld.
