Zijn opvallende verschijning stelde Alexander Loye in staat om op 5-jarige leeftijd een beroemde kunstenaar te worden. Na verloop van tijd nam de interesse in de acteur echter af, Loye acteert niet zo vaak in films, maar over zijn persoonlijke leven.
de voormalige ster is heel weinig bekend.
Het begin van succes
Het was de zomer van 1988. De familie Loye rustte in een datsja in de buurt van Moskou en een filmploeg van de film "Dubrovsky" vestigde zich in de buurt. De getextureerde roodharige jongen was constant aan het draaien naast de set waar de film werd opgenomen, wat de regisseur van de film niet anders kon dan opmerken. Het vurige haar speelde de vijfjarige Sasha in de handen, waardoor hij voor het eerst in films kon acteren. In die tijd was de rol niet eens episodisch, maar eerder een vluchtige aanwezigheid in het frame, maar deze paar minuten werden beslissend in het verdere acteerleven van Alexander Loye.
Het opnameschema van de jongen was zo druk dat zijn moeder het werk moest verlaten om haar zoon op het werk te vergezellen. De vrouw vervulde niet alleen regelmatig de taken van een moeder, maar slaagde er ook in om het beroep van "crackers", een redacteur, onder de knie te krijgen en speelde ze ook in verschillende afleveringen.
Het eerste project dat Sasha Loye echt beroemd maakte, was een advertentie voor Hershey Cola-frisdrank. Met zijn eerlijk verdiende geld kocht de jongen een wasmachine.
Rust in carrière
Zoals vaak gebeurt in het leven van veel acteurs die snel de filmwereld zijn binnengestormd, vervaagde de vraag naar Sasha Loye geleidelijk aan weg. Vijf jaar lang ontving de opgroeiende Alexander geen aanbiedingen van regisseurs, die zijn emotionele toestand niet konden beïnvloeden. Falen in klas 10 zorgde er bijna voor dat de tiener van school werd gestuurd, maar Sasha was in staat om zichzelf bij elkaar te rapen en zijn "staarten" te sluiten. Na het verlaten van de school ging Loye naar GITIS op de acteerafdeling, maar studeerde nooit af. Bijna aan het begin van zijn studie stapte Alexander over naar de Schepkinsky-school, nadat hij in 2006 het felbegeerde diploma van acteur had behaald.
filmen
Alexander Loye kreeg zijn eerste hoofdrol in de film "Tranti-Vanti" (1989). De film, geregisseerd door Eduard Gavrilov, is gebaseerd op het verhaal "My Bells" van Irina Khristolyubova. Sasha kreeg de rol van Arkani Fedin - een vriend van de eersteklasser Yegor Tarantin uit het dorp Verkhnyaya Kurya. De jongen is een geweldige uitvinder en komt voortdurend met ongelooflijke verhalen, waar hij samen met een vriend in terechtkomt.
1990 stond in het teken van de acteur door de release van het Hongaars-Sovjet-project "Homo Novus". De film gaat over de lerares Galina Alekseevna, die de studenten een boycot uitriepen vanwege haar onmatigheid. Het pesten overschreed alle grenzen van het mogelijke en groeide uit tot een collectieve wraak. In de film, geregisseerd door Pal Erdos, spelen ook Georgy Taratorkin, Irina Kupchenko en andere beroemde acteurs.
In 1991 kreeg Alexander Loye de hoofdrol in de film "The Year of the Good Child". Avontuurfoto, volgens de plot, in plaats van de vermeende prins Philip, Roma Rogov, gespeeld door Sasha, is in handen van de criminelen. Het frame bevatte ook schermsterren als Valentina Talyzina, Semyon Farada, Lev Durov.
De voortzetting van de hoofdrollen in de bioscoop was een reeks opnames in het humoristische journaal "Yeralash". Loye bracht 4 jaar aan het project door, waarna hij vertrok na ruzie met de artistiek directeur.
Tot de jaren 2000 slaagde Alexander erin om te schitteren in de komedie "Goed weer op Deribasovskaya of het regent weer op Brighton Beach", tragikomedie "Little Men of Bolshevik Lane of I Want a Beer", melodrama "My Family Heirloom", komedie "Dreams" door Karen Shakhnazarov, drama van Mikhail Katz "Lame will enter first" (Oekraïne) en "The Adventures of Solnyshkin", waar hij de hoofdrol speelde van een scheepsjongen.
Het project "NEXT", waarin Loye samen met de beroemde acteur Alexander Abdulov speelde, werd voor hem tot op zekere hoogte de volgende fase in zijn carrière. De serie bleek populair, er werden in totaal vier seizoenen gefilmd en de rol van Fedechka werd een stap voor Loye naar volwassenheid.
De volgende waren meestal bijrollen en afleveringen. Pas in 2011 speelde de gerijpte Alexander Larion Weber in de film van Sergei Bystritsky "The White Crow".
Het 2016-jaar voor de acteur werd gekenmerkt door de release van het "Penalty" -project, waar Loye alleen een cameo-rol kreeg. Een serie gezamenlijke Russisch-Oekraïense productie. De film werd geregisseerd door Oleg Fomin. Volgens het idee van de auteur werd frontsoldaat Ignat Belov, gespeeld door de beroemde acteur Kirill Safonov, gearresteerd en per ongeluk in de kerkers van de UGRO beland. Injectie in een criminele groep wordt de enige kans voor een jonge militair om vrij te zijn.
In hetzelfde jaar werd het werk voltooid aan het project van het eerste kanaal "Zhurnalyugi". Een serie geproduceerd door de Russian Project-studio, geregisseerd door Sergei Korotaev. De plot draait om de komische avonturen van twee journalistenvrienden. Het constante streven naar sensatie leidt tot het vervallen in belachelijke situaties. Op de foto speelde Loye een bijrol. Over andere projecten in productie of filmprocessen met deelname van Alexander Loye is nog onbekend.
Persoonlijk leven en vrouw Loye
Alexander Loye praat liever niet over zijn persoonlijke leven. Het is bekend dat de acteur bij zijn moeder woont, nogal gesloten is en geen haast heeft om in het huwelijksbootje te stappen. Loye maakt geen reclame voor zijn metgezellen, verschijnt niet met hen in het openbaar en plaatst hun foto's niet op sociale netwerken. De acteur brengt zijn vrije tijd het liefst alleen door, aangezien de mogelijkheid om alleen met zichzelf te zijn de beste optie voor rust is.
Volgens de media is een gezin voor Loye mogelijk met een combinatie van meerdere factoren: de aanwezigheid van wederzijds respect, begrip en vertrouwen. De acteur ziet zijn uitverkorene als een enthousiaste en interessante vrouw, maar tot nu toe heeft Alexander de liefde van zijn leven nog niet ontmoet.
