Elektromuzikale instrumenten zijn een synthese van kunst en wetenschap. Het meest populaire instrument in deze familie is de elektrische gitaar. Natuurkundigen en tekstschrijvers vanaf 15 jaar dromen ervan om het te spelen of spelen het al. Als je je ook wilt aansluiten bij de jonge cultuur van het spelen op dit instrument, beslis dan eerst welk deel je in de groep gaat spelen - ritmisch of solo.
Het is nodig
- Elektrische gitaar;
- Combo-versterker;
- Effecten processor;
- Kabels.
instructies:
Stap 1
De gitaar kan de functie van een solo of een begeleidend instrument vervullen. Recent zijn er gitaren uitgebracht met het oog op zowel de muziekstijl als de rol van een instrument in een groep, met name ritmegitaren hebben een rijkere klank.
Als je beide functies van de gitaar onder de knie wilt krijgen en met begeleiding gaat beginnen, onthoud dan dat er twee hoofdtypen begeleiding op de gitaar zijn: aanslaan en breken. In beide gevallen grijpt de linkerhand de snaren bij de corresponderende frets, de verschillen verschijnen aan de rechterkant.
In een gevecht gaat de plectrum in de rechterhand gelijktijdig (of bijna gelijktijdig, voor zover mogelijk en passend in een bepaald stuk) van boven of beneden langs alle snaren. In de tweede versie is alleen een sequentiële beweging van snaar naar snaar mogelijk, wat resulteert in een enigszins harpgeluid.
Stap 2
De techniek van solo spelen is veel complexer en gevarieerder. In de regel speelt het solo-instrument een monofone melodie, dus op dit moment is er maar één snaar, slechts één geluid. Dit betekent dat het timbre, de techniek van de extractie zodanig moet zijn dat de luisteraar met open mond naar je luistert. Solo speeltechnieken zijn buigen (de speelsnaar wordt heen en weer getrokken over de nek), slide (de vinger glijdt langs de snaar naar het hoofd, dan naar het lichaam), tikken, vele trillers, enz. Daarnaast kun je effecten op de processor selecteren om de gitaarklank een specifieke kleur te geven.
