De briljante actrice Marie Dressler is een rolmodel geworden voor vele beroemdheden. Ze werd de eerste vrouw die op de cover van The Times verscheen.
Marie Dressler is geëerd met een ster op de Hollywood Walk of Fame voor haar buitengewone bijdrage aan de bioscoop. In de geboorteplaats van de artiest, Coborg, vindt elk jaar een filmfestival plaats dat aan haar is gewijd.
De weg naar roeping
In het gezin van de voormalige Oostenrijkse officier Alexander Kerber, die in Canada woont, werd op 9 november 1868 een kind geboren. Het meisje heette Leila. Anna Henderson, de moeder van de pasgeborene, was zangeres. Mijn vader werd organist in een plaatselijke kerk.
In haar koor maakte de baby haar debuut op vierjarige leeftijd. Het meisje demonstreerde al op jonge leeftijd haar heldere acteervaardigheden. Maar de ouders glimlachten alleen en merkten de prima ambities van hun dochter op, die noch schoonheid noch gratie onderscheidde.
Deze houding ontmoedigde de tiener niet om zijn droom te vervullen. Op haar veertiende verliet ze het huis en ging ze het theatergezelschap in onder het pseudoniem Marie Dressler. Oorspronkelijk droomde ze van een carrière als operazangeres. De vaudeville-tendens kreeg echter al snel de overhand.
Na tien jaar touren door de provincie, vond in 1892 het langverwachte debuut van het meisje op Broadway plaats. De onhandige, mollige en lange actrice was vanaf haar geboorte begiftigd met sprankelende humor. In elke rol toonde Marie niet alleen grotesk, maar ook een moeilijk lot.
Een buitengewone verschijning vormde geen belemmering voor het winnen van de harten van het publiek. Tegen het begin van de negenhonderdste werd ze al erkend als een van de helderste sterren van het vaudeville-genre.
In 1909 en 1910 bracht Marie twee platen van Dressler uit op Edison Records. Ze verspreidden zich snel over het hele land, waardoor de artiest populair werd.
Succes en roem
Een van de vaste toneelpartners van de Broadway-ster was de legendarische Maurice Barrymore, de grondlegger van de beroemde acteerdynastie.
In New York ontmoette Dressler George Hopper. Hij werd haar echtgenoot. In het huwelijk beviel de actrice van een kind. Het meisje leefde echter maar een paar dagen. De tragedie werd de reden voor de scheiding van de echtgenoten.
Marie wijdde zich volledig aan haar werk. Ze hielp de jonge Canadese artiest Mack Sennett aan populariteit winnen op Broadway. Ze hebben nooit romantische gevoelens voor elkaar gehad, maar ze hebben hun hele leven vriendschappelijke relaties onderhouden.
Sennett en Dressler creëerden samen hun eigen theater. Met hem veroverden de acteurs in 1907-1909 Europa. Tijdens haar Europese tour ontmoette Marie de ware liefde.
Zij en James Dalton trouwden in 1908. De ellende sloeg plotseling toe. De ex-vrouw van Dalton spande een rechtszaak aan en beweerde dat er geen scheiding tussen hen was en nu is de ex-echtgenoot een bigamist.
Dalton bezorgde de rechtbank een document waarin de ontbinding van het vorige huwelijk werd bevestigd. De ex-vrouw maakte echter jarenlang claims, waardoor de actrice zelfs na de dood van James in de problemen kwam.
filmcarrière
In 1914 nodigde Mac Sennett Marie uit in de filmstudio die hij had opgericht. Hij nodigde de actrice uit om in de film "Tilly's Interrupted Romance" te spelen. Dressler stemde met plezier in met de nieuwe ervaring.
Ze werkte met beginners en bijna onbekende Charlie Chaplin en Mabel Norman. Vervolgens noemden beiden Marie hun acteerleraar.
Op het scherm werd het succes versterkt door de films 1915 en 1917 "Tilly's Surprise" en "Lady Scrub". Ze werden gevolgd door "Tilly Wakes Up", "Red Cross Nurse" en "Agony Agnes".
In die tijd nodigde Dressler theater- en toneelartiesten uit om optredens te organiseren voor Amerikaanse soldaten die vochten in de Eerste Wereldoorlog in Europa. De artiest zelf werd een voorbeeld om te volgen. Andere kunstenaars steunden het initiatief.
Sinds 1919 begon een staking in de Verenigde Staten, die fatsoenlijke lonen en een gepaste behandeling van kunstenaars eiste. De door de stakers gevormde vakbond verkoos Marie tot voorzitter.
De artiest verdedigde ijverig de rechten van haar collega's en veranderde onmiddellijk in de belangrijkste vijand van filmmagnaten en producenten. Ze werd aangevallen in de pers, haar naam stond op de zwarte lijst, met uitsluiting van alle mogelijkheden om in films te filmen en in het theater te spelen.
Nieuwe toppen
Marie werd tot wanhoop gedreven door de vervolging en de daaruit voortvloeiende armoede. Ze was al aan het nadenken over hoe ze haar bestaan kon beëindigen toen de noodlottige oproep ging.
Marion Francis werkte als scenarioschrijver voor MGM Studios. Hij herinnerde zich dat hij voor hem had gezorgd. Nu heeft een oude vriend de weldoenster uitgenodigd om auditie te doen voor de film Coward. Critici waren controversieel over het werk. Ze waren unaniem van mening dat het spel van Marie gewoonweg briljant was.
Hollywood werd opnieuw veroverd. In 1929 nodigde Greta Garbo Dressler uit om haar filmpartners te worden in The Divine Lady en Anna Christie. Het creatieve duo werd erkend als onvergelijkbaar. Marie's directe oprechtheid boeide de kijker meteen.
MGM realiseerde zich snel hun voordelen en tekende een contract met de actrice, waarbij ze in 1931 de hoofdpersoon in het drama "Min and Bill" met Wallace Beery voorstelde. Het succes was fenomenaal. Ze speelde op briljante wijze Min Divot in de film.
De heldin is een van de meest opvallende personages in haar artistieke carrière geworden en heeft een Oscar binnengehaald. Op haar tweeënzestigste werd de actrice een echte ster aan beide kanten van de Atlantische Oceaan.
onderscheidingen
Dressler kreeg een Oscar. De artiest liep rond Irene Dunn, en Norma Shearer, en Marlene Dietrich zelf. De een na de ander volgde grote rollen in "Politics", "Downsizing", "Prosperity", "Emma" en "Dinner at Eight".
Het werk bracht Marie naar de best scorende beroemdheden in Hollywood. In 1932 volgde een nieuwe nominatie voor een gouden beeldje voor werk in "Emma". Deze keer ging de felbegeerde prijs echter naar Helen Hayes.
Dressler was in staat om alle personages helder en interessant te laten zien. Elk van haar werken was compleet anders dan de vorige.
Voor het eerst in de geschiedenis verscheen in 1933 een foto van Marie op de cover van Time magazine. Tot die tijd publiceerde de publicatie geen vrouwenfoto's.
De vijfenzestigste verjaardag van de actrice werd door het hele land gevierd, de viering werd uitgezonden op de radio.
Carrière werd in hetzelfde jaar plotseling afgebroken vanwege een voortschrijdende ziekte. De uitstekende artiest stierf in 1934.
