Buffy Sainte-Marie is een Canadese folkzangeres die zich meer dan driekwart eeuw niet alleen als zangeres heeft weten te realiseren, maar ook een roeping heeft gekregen als artiest, activist, lerares en actrice. Ze is de belichaming van het ware symbool van Canada.
Biografie
Buffy St. Marie, een lid van de Cree-indianenstam, werd geboren in een reservaat in de K'Apple River Valley, Saskatchewan, Canada. Het exacte geboortejaar is niet bekend. Verschillende bronnen noemen zowel 1941 als 1942. Het feit is dat de Canadese volkszanger, als wees, werd geadopteerd door de familie Saint-Marie uit Massachusetts. De adoptieouders van het meisje hadden ook Indiaanse roots. Ze behoorden gedeeltelijk tot het Mikmak-volk. Sainte-Marie wist weinig van haar afkomst. Later werd de wens om de geschiedenis van haar voorouders te leren kennen een belangrijke stimulans voor de ontwikkeling van haar creatieve activiteit.
Als kind leerde ze piano spelen en besteedde ze graag haar vrije tijd aan het schrijven van poëzie. En als tiener beheerste ze de gitaar en begon ze liedjes te schrijven. Hoewel ze tijd aan haar creatieve bezigheden besteedde, verwaarloosde Buffy haar studie nooit. Ze studeerde in 1962 af aan de Universiteit van Massachusetts in Amherst met een graad in oosterse filosofie. Later verdedigde ze aan dezelfde onderwijsinstelling haar doctoraat in de kunstgeschiedenis.
Na haar afstuderen aan de universiteit, werd Sainte-Marie een regelmatige bezoeker van Greenwich Village, een wijk in het westen van Lower Manhattan in New York City. Haar unieke kijk en nogal hard klinkende vocale vibrato trok de aandacht van het publiek, eerst in lokale clubs en daarna over de hele wereld.
De carrière van Buffy Sainte-Marie begon in 1962. Het was in deze tijd dat ze optrad in de clubs Gaslight Cafe en Gerdes Folk City. Al snel wordt ze opgemerkt door de executives van het Vanguard-label. Ze kreeg een aanbod om een contract te tekenen en in 1964 werd Sainte-Marie's debuutalbum "This is my way!" uitgebracht. Gerenommeerde muziekcriticus William Ruhlmenn noemde het "een van de meest dramatische folk-themed albums ooit uitgebracht" op de All Music Guide website. Het ging inderdaad over onderwerpen variërend van incest tot drugsverslaving. In 1965 werd Buffy's tweede album, Many Miles, uitgebracht. Het bevat zowel volksliederen als die van Sainte-Marie. Bijvoorbeeld de compositie Until It's Time for You to Go. Het nummer was niet populair bij de zanger en werd in 1972 een grote hit in Europa nadat het in de Elvis Presley-versie was opgenomen. Het is door de jaren heen ook uitgevoerd door Cher, Neil Diamond, Barbra Streisand, Vera Lynn en jazzvocalist Carmen McRae. Een dergelijke vraag naar haar composities was een grote hulp voor Buffy bij het bereiken van financiële stabiliteit.
De volgende twee albums van de zanger, Little Wheel Spin and Spin (1966) en Fire & Fleet & Candlelight (1967), bleven ook niet onopgemerkt door zowel critici als fans van volksmuziek. Sainte-Marie begon te verschijnen op grote locaties zoals Carnegie Hall in New York. In 1968 nam ze in Nashville, samen met de muzikanten van de countrystudio Buffy, het volgende album I'm Gonna be a Country Girl Again op en bracht het uit.
Tegen die tijd nam Sainte-Marie deel aan populaire shows op televisie en werd, zo niet een ster, dan toch minstens een van de beroemdste artiesten van volksmuziek. Haar liedjes werden vaak op de radio gedraaid totdat ze kritiek had op de oorlog in Vietnam. Daarna stond Sainte-Marie op de zwarte lijst van artiesten die 'het verdienen om vergeten te worden'. Desalniettemin bleef de zangeres nummers opnemen voor de Vanguard en populair bij haar fans, die vooral talrijk waren onder de autochtone bevolking van Amerika.
Eind jaren zestig verhuisde Buffy naar Hawaï, ondanks verschillende projecten die haar dwongen om regelmatig naar het vasteland te reizen. In deze en volgende jaren werd het creatieve potentieel van Sainte-Marie op verschillende gebieden gerealiseerd.
Zo trad ze toe tot de cast van het populaire kindertelevisieprogramma Sesamstraat, schreef ze over Native American-kwesties voor verschillende gedrukte publicaties, doceerde ze digitale technologie en kunst aan het Institute of American Indian Art, speelde ze in verschillende films en ging ze natuurlijk verder om liedjes en muziek te maken, inclusief met behulp van digitale verwerking. Sainte-Marie is ook de oprichter van de stichting, die tot doel heeft onderwijs en beurzen te verstrekken aan inheemse Amerikaanse studenten die de geschiedenis van de Indiaanse bevolking willen bestuderen en anderen willen informeren over de benarde situatie van deze volkeren.
Buffy Sainte-Marie is ongetwijfeld de persoon wiens creativiteit en actieve levenspositie een aanzienlijke invloed hebben gehad op zowel de vorming van volksmuziek in Amerika als op de muziekwereld in het algemeen.
Sainte-Marie is meerdere malen getrouwd geweest. De eerste echtgenoot van een folkzanger was surfinstructeur Dewane Bagby. Dit huwelijk eindigde in 1972.
Enkele jaren later trouwde Buffy met acteur, regisseur, producent en scenarioschrijver Sheldon Peters Wolfchild. Het echtpaar kreeg een zoon, Dakota Wolfchild Starblanket, die samen met zijn moeder in Sesamstraat speelde. In 1978 scheidden Sainte-Marie en Wolfchild. En op 19 maart 1981 hertrouwde Buffy met Jack Nietzsche.
Op zijn landgoed op een van de Hawaiiaanse eilanden Kauai leidt Sainte-Marie een teruggetrokken leven, beoefent yoga en fokt huisdieren, waaronder een klein paard, geiten en een kat.
