De charmante en tijdloze acteur Dmitry Kharatyan is al sinds zijn jeugd een favoriet van het vrouwelijke publiek. Maar in het leven is hij verre van het beeld van een rokkenjager of een verleider. De eerste ervaring met het stichten van een gezin, die plaatsvond tijdens zijn studententijd, was niet succesvol. Maar Kharatyan benaderde het tweede huwelijk grondig en testte enkele jaren zijn gevoelens bij zijn nieuwe geliefde. Gelukkig hebben Dmitry en zijn toekomstige vrouw Marina deze test doorstaan en zijn sindsdien al meer dan 30 jaar onafscheidelijk.
Vroege start
De toekomstige acteur werd geboren op 21 januari 1960 op het grondgebied van het moderne Oezbekistan. Maar Dmitry leefde niet lang in een warm klimaat. Toen hij één jaar oud was, verhuisden zijn ouders hem naar Lipetsk en in 1963 vestigden ze zich uiteindelijk in Krasnogorsk bij Moskou. Van de kant van zijn vader, Vadim Kharatyan, heeft de ster van de Russische cinema Armeense roots. Dmitry hechtte zoveel waarde aan zijn afkomst dat hij er zelfs op stond de Armeense nationaliteit in zijn eerste paspoort in Sovjetstijl te vermelden.
Toen de jongen 6 jaar oud was, gingen zijn ouders uit elkaar. Als kind was Kharatyan dol op sport en toonde hij interesse in amateuruitvoeringen, waarbij hij gitaar speelde in een schoolensemble. Zoals vaak gebeurt, kwam hij per ongeluk in het acteervak terecht. In de 10e klas ging Dmitry naar Mosfilm voor gezelschap met een goede vriend. Het meisje droomde ervan een rol te spelen in de film "The Joke", die regisseur Vladimir Menshov zou gaan opnemen. Kharatyan deed ook auditie en werd gefotografeerd voor de casting.
Als gevolg hiervan werd hij goedgekeurd voor de hoofdrol - middelbare scholier Igor Grushko. De film bleek een succes, het publiek vond het geweldig. En Dmitry wilde van acteren zijn hoofdberoep maken. Toegegeven, twee pogingen om de Shchukin Theatre School binnen te gaan, eindigden in een mislukking. En pas in 1978 slaagde Kharatyan erin een student te worden van de Shchepkinsky-school.
Tegelijkertijd bleef hij acteren in films. Studeren aan het instituut bracht veranderingen in het persoonlijke leven van de jonge acteur. Hij ontmoette een laatstejaarsstudente Marina Burimova. Toen het meisje zwanger werd, nam Dmitry haar mee naar de burgerlijke stand. Alexander's dochter werd geboren op dezelfde dag als haar vader - 21 januari 1984, en ze hebben ook hetzelfde jaar volgens de oosterse kalender. Het eerste huwelijk van Kharatyan duurde niet lang. Een van de redenen voor de scheiding in 1988 was de alcoholverslaving van de acteur.
Lange weg naar de burgerlijke stand
Ondertussen kwam de carrière van Dmitry in een stroomversnelling. Nadat hij in 1982 afstudeerde aan de toneelschool, miste hij vanwege het filmen de distributie naar het theater, dus besloot hij zich te concentreren op het werken in de bioscoop. In 1983 werd "Green Van" uitgebracht, waar de acteur voor het eerst verschillende liedjes speelde. Zijn volgende triomf was het schilderij "Adelborsten, vooruit!" (1987), wat nog steeds het visitekaartje van Dmitry is.
Op de vlucht voor een alcoholverslaving, "codeerde" Kharatyan en raakte hij drie jaar lang geen alcohol aan. In die periode ontmoette hij zijn toekomstige tweede vrouw - actrice Marina Maiko. In 1989 kwam Dmitry naar Odessa om de komedie "Private detective, or Operation" Cooperation "van Leonid Gaidai op te nemen. Na het succes van de adelborsten was hij op het hoogtepunt van zijn populariteit. Ook de jonge debutante Marina Maiko arriveerde in de havenstad. Ze was pas 19 jaar oud. In het recente verleden wonnen de meisjes de Miss Tiraspol-88-wedstrijd en namen ze deel aan de competitie om de titel Miss USSR. De jonge schoonheid studeerde aan de correspondentieafdeling van het Pedagogisch Instituut. Marina belandde in Odessa op uitnodiging van regisseur Alexander Zeldovich, die de aspirant-actrice goedkeurde voor de hoofdrol in de film "Sunset".
Kharatyan en Maiko woonden in hetzelfde toeristencomplex, waar ze elkaar ontmoetten. Er was geen liefde op het eerste gezicht tussen hen. De toekomstige echtgenoten kwamen geleidelijk dichterbij, brachten tijd door in een gemeenschappelijk bedrijf, praatten. Pas aan het einde van de reis realiseerden ze zich allebei dat er sympathie tussen hen was. Nadat ze Odessa hadden verlaten, ontmoetten Dmitry en Marina elkaar nog een aantal keer en besloten niet meer uit elkaar te gaan.
Bijna 8 jaar leefden de geliefden in een burgerlijk huwelijk. Kharatyan trok de reis naar het kadaster. Hij schaamde zich voor het 10-jarige leeftijdsverschil met Marina. Bovendien was hij bang om de slechte ervaring uit het verleden te herhalen, hij wilde zijn gevoelens met de tijd testen. Toen Dmitry's problemen met alcohol hervat werden, steunde de jongedame hem moedig in de strijd tegen schadelijke verslaving. Als gevolg hiervan kon hij terugkeren naar een nuchtere levensstijl.
Tweemaal vroeg het koppel zich aan bij de burgerlijke stand, maar telkens was er een reden om de inschrijving uit te stellen. Maiko herinnerde zich dat ze in dit opzicht voortdurend onder druk werd gezet door haar ouders die waren grootgebracht met traditionele ideeën over het gezin. En ze voelde zich niet echt thuis in Moskou, omdat ze geen officiële echtgenote was. De geliefden gingen zelfs uit elkaar, waarna Marina terugkeerde naar Tiraspol. Maar Dmitry gaf haar terug na een korte scheiding.
De tweede bruiloft van Kharatyan verliep chaotisch en bescheiden. De acteur confronteerde de bruid praktisch met het feit dat ze naar het kadaster gingen. De bruidegom nodigde zijn vriend - zanger Garik Sukachev uit voor de rol van getuige. De vreugdevolle gebeurtenis werd gevierd met vrienden in de datsja van Pavel Kaplevich en vervolgens in de Kino-club, waar Dmitry als art director diende. Het is waar dat Marina een beetje spijt heeft dat ze nooit een traditionele trouwjurk heeft geprobeerd. Daarom droomt ze ervan een prachtig feest te organiseren op de 25e verjaardag van haar huwelijk.
Een voorbeeldige familie
Kort na het registreren van de relatie kwam Maiko achter de zwangerschap. Ze schonk haar man een zoon, Ivan, op 9 maart 1998. Trouwens, Dmitry nodigde zijn goede vriend, regisseur Yuri Moroz, uit om de rol van zijn peetvader te spelen. Nu is de erfgenaam van Kharatyan al een behoorlijk volwassen jongeman. Hij studeerde aan een Russische school in Malta en ging toen naar het instituut op de regieafdeling. Als kind speelde Ivan de rol van de kleine Andersen in de film "Andersen. Leven zonder liefde "van Eldar Ryazanov, maar wilde geen acteerdynastie beginnen.
Kharatyan is al meer dan 20 jaar gelukkig in zijn tweede huwelijk. In de loop der jaren heeft het echtpaar Marina en Dmitry nooit een reden gegeven om te twijfelen aan de kracht van hun unie. Slechts één keer verscheen er informatie in de pers over het buitenechtelijke kind van een beroemde acteur, maar een genetische test bevestigde dat deze informatie onbetrouwbaar was. Marina gelooft dat het geheim van een lang huwelijk de manifestatie van emoties is. Ze is er zeker van dat er geen constante idylle is in een relatie, en als mensen niet onverschillig voor elkaar zijn, zullen ze zeker ruzie maken, vrede sluiten, hun mening verdedigen.
Na haar huwelijk liet Maiko haar acteerambities varen. Ze wijdde zich aan thuis, het dagelijks leven en het opvoeden van haar zoon, en helpt haar geliefde echtgenoot ook bij een aantal organisatorische zaken. En als Marina aan het begin van de relatie nogal jaloers was, reageert ze nu kalm op de aandacht van fans die op Dmitry zijn gericht. Trouwens, bij alle sociale evenementen verschijnen de echtgenoten steevast samen. Kharatyan's vrouw grapt hierover dat ze al lang geen perfect passende puzzel meer zijn, maar een echte "monoliet" zijn geworden.
