Johan Geisel is de auteur van 'rentevrij geld'. Ook wel een nachtmerrie voor kapitalisten genoemd, beweerde hij dat alleen de nationalisatie van hulpbronnen en het opgeven van geld als een instrument voor verrijking een crisis zou voorkomen.
Johan Silvi Geisel is een Duitse wetenschapper en hervormer, hij is de auteur van de theorie van de "vrije economie". Levensjaren 1862-1930.
Johan werd geboren als zoon van Ernest Geisel en Jeannette Talbot. Het enige dat over Johans jeugd bekend is, is dat hij de zevende van negen kinderen was. In 1887 verhuisde hij naar Argentinië, waar hij zich bewees als een succesvol koopman. Hij is geïnteresseerd in het bestuderen van de problemen van de geldcirculatie, de crisis, die het scherpst gevoeld werd in Argentinië, versterkt alleen maar zijn interesse in economie en financiën. Reeds in 1981 werd zijn eerste werk "Hervorming van de monetaire zaken als een weg naar een verzorgingsstaat" gepubliceerd. Daarin publiceerde hij basisideeën over geld.
De belangrijkste ideeën van Johan Geisel
Johan vond dat het land in gelijke mate van iedereen moest zijn. En alle eigenschappen van mensen - geslacht, ras, klasse, religie en bekwaamheid - zouden hier geen invloed op moeten hebben.
Hij was ook van mening dat het nodig was het land te nationaliseren en de rente op verstrekte leningen af te schaffen. Dit zou het mogelijk maken om de bewegingssnelheid van geld gelijkmatiger te maken, wat de economie zou beschermen tegen crisis en haar veerkrachtiger zou maken. Dat wil zeggen, Johans hoofdidee was om van geld een ruilmiddel te maken, maar geen instrument van verrijking, accumulatie en sparen. Tegelijkertijd stelde hij varianten van het economische model voor, waarbij hun eigenaren voor het gebruik van fondsen een percentage aan de staat betalen. Dit zou voorkomen dat geld in dezelfde handen wordt geaccumuleerd en mensen worden gestimuleerd om efficiënter met geld om te gaan.
Experimenteren in de praktijk
De theorieën van Geisel werden gebruikt in een experiment in Oostenrijk. Er werd gekozen voor een stad met 3000 inwoners. Het experiment werd uitgevoerd in 1932. Het resultaat was echt behoorlijk. Ze slaagden erin de investeringen in openbare diensten te verhogen, een brug te bouwen en de infrastructuur van de stad aanzienlijk te verbeteren. En toen heel Europa wanhopig worstelde met de werkloosheid, daalde die in Wörgl natuurlijk met 25%. Dergelijke prestaties trokken de aandacht en meer dan 300 Oostenrijkse gemeenschappen raakten geïnteresseerd in het economische model van Gesell. De Nationale Bank van Oostenrijk zag dit echter als een bedreiging en verbood het drukken van lokale bankbiljetten. Geen enkele andere gemeenschap kon het experiment herhalen, ondanks het feit dat het verbod alleen betrekking had op de geldkwestie en niet op de principes van het systeem.
Tegenwoordig worden de principes van Geisel actief gebruikt door andere economen. Zo heeft Nobelprijswinnaar economie Jan Tinbergen herhaaldelijk geschreven dat het Geisel-systeem aandacht en discussie verdient, en gaf de econoom John Keynes aan dat hij bij het werken aan de General Theory of Employment, Interest and Money actief gebruik heeft gemaakt van de stellingen van Geisel's monetaire theorie.
Kritiek op de Geisel-principes
Veel economen vonden fouten in de ideeën van Geisel. De belangrijkste daarvan is dat de toepassing van de principes van Geisel zou leiden tot een snelle depreciatie van de geldhoeveelheid en daaropvolgende inflatie. Tegelijkertijd benadrukkend dat de principes ervan op de korte termijn het echt mogelijk maken om de omloopsnelheid van geld aanzienlijk te verhogen. En, zoals u weet, in een periode van stagnatie en crisis proberen zowel mensen als bedrijven zelf hun uitgaven te verminderen en kapitaal te sparen.
Dat wil zeggen, het kortetermijnexperiment was alleen effectief omdat het met geweld werd beëindigd. En de beleving van één stad is te weinig om over het hoge rendement van dit concept te spreken. Bovendien kan het experiment niet als onafhankelijk worden beschouwd, aangezien er met veel factoren geen rekening is gehouden en andere parameters de economische groei kunnen hebben beïnvloed. Bovendien wijzen critici erop dat tijdens de crisis een positief resultaat werd waargenomen en dat er geen onderzoek werd uitgevoerd in omstandigheden van stabiliteit of economische groei.
Hoe dan ook, sommige ideeën van Geisel worden vandaag de dag nog steeds gebruikt, hoewel het concept in zijn pure vorm in tegenspraak is met de principes van het kapitalisme, maar het kan resultaten opleveren als het op de juiste manier wordt toegepast in een crisis.
