Valentina Cortese is een Italiaanse theater-, film- en televisieactrice. Winnaar van de British Academy Award (BAFTA), Oscar- en Golden Globe-genomineerde voor beste vrouwelijke bijrol in American Night.
In 1974 werd de actrice genomineerd voor een Oscar, maar de prijs ging dat jaar naar een even beroemde artiest - Ingrid Bergman. Toen Ingrid het podium betrad om een toespraak te houden en het Oscar-beeldje in ontvangst te nemen, waren haar eerste woorden dat de prijs naar Valentina moest gaan en ze vindt de beslissing van de jury oneerlijk.
Tijdens haar carrière werkte Valentina met vele beroemde regisseurs, waaronder: M. Antonioni, F. Felinni, F. Zeffirelli, J. Dassin, J. Mankiewicz, F. Truffaut, T. Gilliam, S. Kramer. De kunstenaar wist de liefde en erkenning van het publiek over de hele wereld te winnen.
Biografische feiten
Valentina werd geboren in Italië op de eerste dag van 1923. Haar ouders kwamen uit het kleine stadje Stresa, gelegen in Noord-Italië. Het gezin verhuisde later naar Milaan.
Van kinds af aan droomde het meisje van een acteerberoep. Op 17-jarige leeftijd verscheen ze voor het eerst op het scherm en trok al snel de aandacht van producenten en regisseurs.
In de creatieve biografie van de artiest zijn er meer dan honderd rollen in televisie- en filmprojecten. Ze begon met acteren in 1940 en verscheen voor het laatst op het scherm in 1993.
De actrice overleed in juli 2019 op 96-jarige leeftijd. Veel kenners van creativiteit Cortese, collega's en beroemde filmmakers noemden haar 'de laatste diva van de Italiaanse cinema'.
filmcarrière
De actrice maakte haar filmdebuut in 1941 in de film "Painted Horizon" van de Italiaanse regisseur G. Salvini. In hetzelfde jaar verscheen de kunstenaar op het scherm in nog een aantal films: "The Lost Actor", "The Venetian Executioner", "First Love".
Een jaar later speelde Valentina in de films: "Lady West", "Dinner of Fools", "The Queen of Navarre", "Soltanto un bacio", "Orizzonte di sangue", "Fourth Page".
Toen kon het publiek Cortese zien in de muzikale film van de Italiaanse regisseur Guglielmo Giannini "4 ragazze sognano", en vervolgens - in het oorlogsdrama van A. D. Magiano en O. Biancoli "La carica degli eroi".
In 1945 speelde de actrice in het drama geregisseerd door A. Blazetti "Nobody Comes Back".
In hetzelfde jaar verscheen ze op het scherm in Giorgio Walter Chile's film The Ten Commandments. Het werk aan het schilderij begon tijdens de Duitse bezetting. Al snel werd de productie van alle films in alle Italiaanse filmstudio's stopgezet. In deze periode werden met steun van het Vaticaan slechts 2 films opgenomen. De eerste hiervan was de "Tien Geboden" en de tweede was de "Poorten van het Paradijs".
De actrice speelde de volgende rollen in de projecten van Italiaanse filmmakers: "Who Seen?", "Rome, Free City", "American on Vacation", "Lost", "King's Courier".
In het drama Les Miserables, gebaseerd op het gelijknamige werk van V. Hugo, verscheen Valentina op het scherm als Fantina. De beroemde Italiaanse artiest Gino Cervi werd haar partner op de set.
Met Worms speelde Cortese een van de hoofdrollen in de volgende film - "Storm over Paris". De film vertelt over de voormalige gevangene Jean Valjean, die 18 jaar dwangarbeid heeft doorgebracht. Terugkerend naar zijn vaderland, begaat hij opnieuw een misdaad - hij steelt een zilveren kandelaar van de priester die hem in zijn huis onderdak bood. Al snel heeft de man berouw van zijn wandaden en besluit hij zijn toekomstige leven alleen aan goede daden te wijden. Vele jaren later werd hij burgemeester van een kleine stad, waar een nieuwe politie-inspecteur, Javert, werd aangesteld. Hij herkent Jean als een voormalige gevangene.
In 1949 speelde Cortese in het detectivedrama Black Magic, geregisseerd door G. Ratov en O. Wells. De film vertelt het verhaal van een zigeunerjongen, Joseph Balsamo, wiens ouders werden geëxecuteerd op bevel van Vicont de Montega. Een paar jaar later ontdekt de jonge man zijn verbazingwekkende vermogen tot hypnose en wordt hij graaf Cagliostro, die in zijn ziel plannen smeedt om wraak te nemen op Victont.
Sinds 1950 is de kunstenaar op het scherm verschenen in vele beroemde films en werkte hij samen met beroemde regisseurs en acteurs. Cortese speelde in projecten zoals Thieves Highway, Woman Without a Name, Shadow of the Eagle, House on Telegraph Hill, Secret People, Lulu, Wedding, Barefoot Countess, Girlfriends "," Rogue Barabbas "," The Girl Who Knew Too Much " "," Visit "," The Lake Woman "," Juliet and the Spirits "," Black Sun "," Madley "," Brother Sun, Sister Moon "," The Assassination of Trotsky "," American Night "," Appassionata”,“Superplut”,“Jezus van Nazareth”,“De avonturen van Baron Munchausen”.
De laatste keer dat de actrice op het scherm verscheen was in 1993 in Franco Zeffirelli's drama Sparrow.
In de vroege jaren 2000 schreef Cortese haar autobiografie, Valentina Cortese Quanti sono i domani passati. In 2012 werd het boek gepubliceerd in Italië.
Priveleven
In het voorjaar van 1951 trouwde Valentina met de Amerikaanse acteur John Richard Basehart. Ze ontmoetten elkaar op de set van de film "House on Telegraph Hill" en werden binnen een paar maanden man en vrouw.
Het huwelijk duurde enkele jaren en eindigde in 1960 in een scheiding. Daarna is Valentina nooit meer getrouwd.
In oktober 1951 had het echtpaar een zoon, John Anthony Carmine, Michael Bazehart (Jackie Bazehart). Hij koos ook voor een acteerberoep en werd een beroemde artiest.
Valentina overleefde haar zoon met 5 jaar. Jackie stierf in het voorjaar van 2015 aan een zeer zeldzame hersenziekte - progressieve supranucleaire verlamming.
De actrice overleed in juli 2019 op 96-jarige leeftijd in Milaan.
