Janice Page is een Amerikaanse actrice en zangeres bekend van vele Hollywood-films en televisieseries. De actrice speelde in meer dan 70 producties en werd bekroond met een ster op de Walk of Fame.
Jeugd en vroege carrière
Donna Mae Tiaden (Janice Page) werd geboren op 16 september 1922 in Tacoma, Washington, VS. Janice begon op 5-jarige leeftijd te zingen in lokale amateurshows, wat het begin was van haar creatieve carrière.
Paige studeerde af aan de middelbare school in Los Angeles en verdiende tijdens de Tweede Wereldoorlog geld in de "Hollywood Canteen", waarbij ze verschillende composities voor het leger uitvoerde. Dit etablissement bestond van oktober 1942 tot november 1945 als een plek met eten, dansen en entertainment voor werknemers. De eetzaal stond ook open voor de geallieerde landen; het kaartje van de militair zat bij binnenkomst in zijn uniform en alles in de kantine werd gratis verstrekt.
Het was daar dat de toekomstige ster werd opgemerkt door een man van "Warner Brothers" die op zoek was naar getalenteerde artiesten. Hij zag veel potentie in een meisje dat op het podium stond en tekende meteen een contract met haar. Toen werd pas bekend dat de zangeres optrad onder een pseudoniem: de naam "Janice" van de artiest uit de Eerste Wereldoorlog en "Paige" ter ere van de meisjesnaam van haar grootmoeder. Janice kreeg een ondersteunende rol in Bathing Beauty, en al snel werd er een film opgenomen over de eetkamer waarin ze het koeriersmeisje speelde.
Hollywood en Broadway
De professionele carrière van Janice Page begon met weinig bekende films en bijrollen. In 1948 speelde ze in Romance on the High Seas, waarin de al even beroemde actrice Doris Day debuteerde. Daarna volgden avonturen- en dramaproducties, waarin ze zich niet op haar plaats voelde, en na de rol in "Two Gals and a Guy" besloot ze Hollywood te verlaten.
Paige verscheen later op Broadway en had enorm succes in het komedie-mysteriespel Remains to Be Seen uit 1951, met Jack Cooper in de hoofdrol. Ze toerde ook met succes als cabaretzangeres. In april 1947 werd ze gekroond tot "Miss Damsite" en nam ze deel aan de baanbrekende ceremonie voor de McNary Dam op de Columbia River met Cornelia Morton McNary, weduwe van senator Charles McNary en de gouverneur van Oregon, Earl Snell.
Janice toerde met succes als cabaretzangeres en trad overal op, van New York tot Miami. De definitieve bekendheid kwam in 1954 met de rol van "baby" in de Broadway "The Pajama Game" tegenover John Wright. Het complot was verbonden met arbeidsproblemen in een pyjamafabriek, waar de eisen van arbeiders om hogere lonen worden genegeerd. Te midden van deze beproeving bloeit de liefde op tussen baby, het hoofd van de klachtencommissie, en Sid, de nieuwe fabrieksmanager.
Paige keerde later terug naar Hollywood met de hoofdrol in de film Silk Stockings, de komedie Please Don't Eat the Daisies en de rol van een naar liefde beluste getrouwde buurman in Bachelor in Paradise (1961). Dit werd gevolgd door een periode van werken op Broadway en het begon met het werk "Here's Love". Janice is verschenen in touring producties van musicals zoals "Annie Get Your Gun", "Applause", "Sweet Charity", "Ballroom", "Gypsy: A Musical Fable" en vele anderen.
Televisie
Van 1955-1956 speelde Paige in de korte komedie It's Always Jan, met Merry Andres in de hoofdrol als Janice Stewart, een moeder die weduwe is en haar twee vrouwelijke huisgenoten, gespeeld door Anders en Patricia Bright. In 1957 maakte ze haar televisiedramadebuut in The Latch Key. Ze verscheen als troubadour Halle Martin in de aflevering "Ballad For a Ghost" en speelde ook voor de productie van "Auntie V."
Vanwege de deelname van Janice Page aan televisiewerken als de film van John O'Hara "Gibbsville", de soapserie "Capitol", "General Hospital" en "Santa Barbara". In 1982 verscheen ze in de Amerikaanse medische televisieserie "St. Elsewhere" als een uitdagend meisje dat door de gangen van het ziekenhuis liep om mannelijke patiënten "te juichen". In 1986 verscheen ze samen met Richard Klein en Bert Convey in Super Password.
Priveleven
Janice Page slaagde erin drie keer te trouwen. De eerste echtgenote was Frank Louis Martinelli, die als restaurateur werkte. Het huwelijk duurde slechts 5 jaar, en toen besloot Janice in het huwelijksbootje te stappen met Arthur Stander, televisieschrijver en maker van "It's Always Jan", met in de hoofdrol zijn vrouw. Het tweede huwelijk duurde ook kort, al in 1962 begint Page een nieuwe relatie met componist en muziekartiest Ray Gilbert. Helaas overleed Gilbert op 3 maart 1976, waardoor dit huwelijk kinderloos bleef.
In 2001 leed Janice aan een ernstige ziekte die gepaard ging met schade aan haar stembanden. Ze probeerde te herstellen met de hulp van een zangleraar die ze kende, maar dit leidde tot nog ernstiger gevolgen. Haar stem verdween praktisch, waardoor ze gedwongen werd medische hulp te zoeken. "Hij nam letterlijk mijn stem op. Ik kon het geluid geen seconde inhouden. Hij zei dat het allemaal tijdelijk was. Het bleek niet zo te zijn", herinnert Paige zich. Als gevolg hiervan werd het probleem opgelost in het Vanderbilt University Medical Center in Nashville.
Janice werd ook lid van een groot bekend wangedrag. In 2017, op 95-jarige leeftijd, schreef Page een gastcolumn voor The Hollywood Reporter, waarin ze stelde dat Alfred Bloomingdale haar probeerde te verkrachten toen ze 22 jaar oud was. Alfred was de erfgenaam van het fortuin van Bloomingdale's warenhuisketen en de "vader van de creditcard".
