Ivan Kupala's Day (of Midzomerdag) is een Slavische volksfeestdag. Momenteel wordt het in verschillende landen gevierd en valt het meestal samen met de verjaardag van Johannes de Doper, d.w.z. van heidens christen werd.
Midzomer verscheen voor het eerst onder de oosterse en westerse Slaven. Vóór het christendom werd de dag van Ivan Kupala geassocieerd met de zomerzonnewende, d.w.z. 20-21 juni. Het was een vakantie van de zon, groen maaien en rijpe zomer. Met de aanneming van het christendom verscheen de dag van Johannes de Doper, gevierd op 24 juni. Na het overschakelen naar een nieuwe kalender, is deze verplaatst naar 7 juli. De betekenis van de naam Johannes is uit het Grieks vertaald als "bader, plunjer".
Aanvankelijk viel de vakantie op de grens van twee perioden van de zonnecyclus. En de jaarlijkse cyclus van de zon was de basis van de oude landbouwkalender. Op de dag van Kupala werd de zon het meest actief - de langste dag en de kortste nacht. Daarna ging de dag voorbij. De dagen van de zomerzonnewende vielen samen met groene kersttijd - een week rust na het planten van het gewas. Tijdens deze periode probeerden mensen de goede wil van de natuur te bereiken, zodat de oogst goed zou zijn, en voerden ze verschillende rituelen uit.
De dag van Ivan Kupala voor de Slaven was de personificatie van de vereniging van de Vader van de Hemel en Moeder Aarde, Vuur en Water, mannelijk en vrouwelijk. Mensen geloofden dat tijdens deze periode alles rondom gevuld is met liefde.
De vakantie werd in verschillende perioden en afhankelijk van het gebied anders genoemd: Kupala, Yarilin's day, Kres, Ivan de kruidkundige, Ivan de goede, enz. Als we het woord "Kupala" vertalen uit het Sanskriet, waar veel woorden vandaan komen, dan krijgen we: ku - "land, land", pala - "bewaarder, heerser, beschermer". Die. 'Beschermer, heerser van de aarde', dat verwees naar de zon.
Volgens de oude volkskalender maakte de Yarilin Day-vakantie deel uit van een enkele cyclus: vóór Kupala was er de dag van Agrafena Kupalnitsa, en daarna - Peter's day. Deze periode van het jaar valt, volgens het populaire geloof, op het hoogtepunt van de natuurlijke bloei. Mensen geloofden dat de magische kracht van de elementen (aarde, water en vuur) vele malen toenam en probeerden zich daarbij aan te sluiten. Men geloofde echter dat tegenwoordig ook negatieve buitenaardse krachten worden geactiveerd, dus moet ervoor worden gezorgd dat u er niet door wordt beïnvloed.
In de nacht van Ivan Kupala voerden ze gewoonlijk rituele wassingen uit in open reservoirs. Men geloofde dat water op deze dag het vermogen had om te vernieuwen en te genezen. Ze weefden ook kransen en lieten ze door het water gaan, gissen naar de bruiloft. Mensen dansten rond de vuren, sprongen eroverheen om geluk aan te trekken. Daarna speelden de jongeren leuke spelletjes.
Op een podium werd een vogelverschrikker neergezet, er werd eten gebracht, er werd omheen gedanst en liedjes gezongen. Daarna werd de vogelverschrikker verbrand of verdronken in een vijver. Men geloofde dat geneeskrachtige kruiden op dit moment bijzonder sterke eigenschappen hebben, dus werden ze op deze dag verzameld en lange tijd bewaard. Op de kortste Kupala-nacht gingen mensen liever niet naar bed, om niet onder de invloed van boze geesten te vallen.
