Katana betekent in het moderne Japans elk zwaard. Volgens de huidige Russische standaard is een katana een grote tweehandige Japanse sabel waarvan de klinglengte meer dan 60 cm is.
Beschrijving van katana
De vorm van het katana-blad is vergelijkbaar met een ruit, maar het handvat is lang en recht, dat wordt gebruikt met een handgreep met twee handen. De katana heeft geen pommel, wat het schermen lastig maakt. Door het scherpe uiteinde en de lichte buiging van het mes kun je niet alleen snijdende, maar ook stekende klappen uitdelen.
In veel opzichten lijkt de katana op het eerdere zwaard van de Chinese Miao Dao. De authenticiteit van de Japanse katana wordt bepaald door een hardingslijn, die wordt uitgevoerd met behulp van een speciale hardings- en smeedtechnologie. Het handvat van een echt wapen is bedekt met pijlstaartrogleer (gewoon leer werd ook gebruikt) en omwikkeld met een zijden lint. Het katana lemmet bestaat uit verschillende (minimaal twee) staalsoorten. De grenzen tussen soorten zijn nu uniek voor elk zwaard. Het wapen is zowel scherp als duurzaam. Het gewicht van de katana is 750 - 1000 gram, de lengte is twee of meer shaku's, het handvat kan verschillende lengtes hebben. De schede is gemaakt van gelakt hout.
Oorsprong en popularisering van de katana
De katana verscheen in de 15e eeuw als gevolg van de evolutie van de tachi, die in de vroege Muromachi-periode werd gebruikt als een algemeen wapen voor samoerai in combinatie met een korte wakizashi (klein zwaard).
Sinds de tweede helft van de twintigste eeuw begon de romantisering van het Oosten en de Middeleeuwen aan populariteit te winnen, en in het bijzonder de Japanse cultuur, waarmee in het Westen vooral via manga, films en anime contact werd gemaakt. Om deze reden vormen samoeraigevechten en -duels in de cinematografie de belangrijkste basis van de Europese perceptie van de Japanse cultuur.
Er is nu een merkbare trend in de popularisering van de kunst van het smeden in Japan. Experts ondersteunen de mening dat het Japanse zwaard wordt erkend als het absolute hoogtepunt van de smeedkunst in de hele geschiedenis van de mensheid. Het is echter niet bestand tegen metallografische, historische of archeologische kritiek.
Samengestelde Japanse bladen zijn niets bijzonders of ongewoons - al in de 5e eeuw voor Christus. archeologen hebben soortgelijke Keltische bladen ontdekt die doelbewust uit verschillende staalsoorten zijn gelast. Midden-Oosterse, Aziatische en Europese smeden hadden alle vaardigheden om te smeden, net als hun Japanse tegenhangers. Messen, bladen en zwaarden van dezelfde kwaliteit als de Japanse katana worden al gebruikt sinds de tijd van het Romeinse Rijk, toen de ontwikkeling van lokale smeedtechnologieën in Japan net begon. De superioriteit van het Japanse zwaard is niet bewezen, het is slechts het resultaat van de westerse popularisering van de twintigste eeuw.
De katana gebruiken
In het feodale Japan werd de katana gebruikt om gevangenen te executeren en in het openbaar te trainen. Dit werd gedaan om het zwaard in actie te testen op menselijk weefsel en botten. De anatomie van dit wapen begint met het mes en eindigt ermee. Het samurai katana-gevecht duurde een kwestie van seconden, dus er werden verschillende tactieken en veel technieken gebruikt.
