Charmante karakteracteur van de Amerikaanse cinema - Dean Jagger. Hij slaagde erin miljoenen kijkers te veroveren, bleef zijn hele leven in trek en populair.
Ira Dean Jagger is een Oscar-winnende Amerikaanse filmacteur. Een lachende, vriendelijke persoon die tijdens zijn creatieve pad een enorm aantal rollen heeft weten te spelen, meestal op de achtergrond. Zijn talent om de kijker te overtuigen, zelfs met een gebaar of een blik, hielp om een onvergetelijke stempel op de bioscoop te drukken. Dit is een veelzijdige man met passie voor zijn vak, een hoogwaardige voeding op het scherm. Hij wijdde zich helemaal aan het dienen van cultuur, theater, kerk. Onderweg waren er geweldige mensen die zijn lot beïnvloedden, die hebben bijgedragen aan de vorming van zijn persoonlijkheid.
Biografie
Dean werd op 7 november 1903 geboren in het kleine stadje Calumbus Grove, Ohio. Hij werd opgeleid op een plaatselijke middelbare school, maar werd twee keer van school gestuurd vanwege zijn gedrag. Hij hield ervan om vrijuit en speels emoties te uiten, te parodiëren, wat zijn leraren en het schoolhoofd niet mocht. Toen het hem lukte om af te studeren van de middelbare school en naar een privéschool te gaan, werd hij leraar op een basisschool en ontving hij formeel de opleiding van een leraar. Parallel met pedagogiek trad hij op in schooltoneelstukken, radioshows, raakte geïnteresseerd in acteren en in 1928 ging hij naar de theaterschool.
De lange, charmante knappe man droomde van een schitterende carrière, maar hij schaamde zich voor een klein spraakgebrek, lisp. Zodra hij echter voor de cameralens stond, hoorde hij het vuurwerk en de woorden "motor", omdat er geen spoor van dit probleem was.
Carrière
De eerste stappen op het creatieve pad begonnen met de debuutproductie van een stomme film. Het was The Woman from Hell (1929) met in de hoofdrol Mary Astor. Toen waren er nog een aantal films die de aandacht van regisseurs op Jagger's toneelstuk wisten te vestigen, waardoor hij succesvol en veelgevraagd werd. Dean speelde in 1930 in de muzikale komedie "Wow!", Dean onderbrak tijdelijk het filmen en trok zich terug uit het beroep.
Hij besloot zichzelf te proberen als theaterartiest op het Broadway-podium, in 1933 verscheen hij voor het eerst met collega's in het drama "Tobacco Road". Maar in 1934 keerde hij vol energie en nieuwe ideeën terug naar de bioscoop. De volgende vier jaar werkte Dean als een bezetene en slaagde erin om in zes films in een jaar tijd te spelen. Tegelijkertijd greep hij niet alles, speelde hij prachtig, met inspiratie, zonder te stoppen om op Broadway op te treden. In de loop van zijn lange leven heeft hij meer dan 15 theatervoorstellingen uitgevoerd.
Het meest opvallend in 1940 was de rol van Brigham Young, een Amerikaanse religieuze leider, mormoon en tweede president van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Volgens George Piper, een persoonlijke adviseur die Young kende, lijkt Ira niet alleen uiterlijk op de hoofdpersoon van de gelijknamige roman, maar zelfs gezichtsuitdrukkingen en gebaren verraden in hem een echte Mormoon uit die tijd. Later begon de beroemde decaan deze leer nauwgezet te bestuderen, materiaal te verzamelen, essays te schrijven en in 1972 trad hij toe tot de gelederen van de mormonen.
Daarna waren er nog vijf betoverende rollen in de films: "Western Union", "When Strangers Get Married", "Sister Kenny", "Bounty Hunters", "Bright Christmas", "Twelve O'clock Up", "Game of Death". ". Hun succesvolle aanstelling bracht hem dichter bij het filmen van het militaire drama Vertical Takeoff uit 1950, wat hem een Oscar opleverde voor zijn rol als majoor Harvey Stovall. Ook speelde hij in een aantal lichte westerns, melodrama's, waar zijn helden gepensioneerde generaals, soldaten en een hulpeloze sheriff waren.
Bovendien, terwijl hij bleef acteren in films, verscheen hij op televisie, radio en schreef hij essays. De meest bekende, herkenbare programma's: "Studio 57", "F. B. I.", "The Fugitive", "Nickname Smith and Jones". Hij werkte in de tv-serie "Mr. Novak", waardoor hij tweemaal in de Emmy-nominatie kon verschijnen. Hij was de presentator van de tv-show This Is Life, waarvoor hij vervolgens de Honorary Award for Excellence in American Daytime Television ontving.
Kort voor zijn dood speelde hij de laatste rol van Dr. Schaeffer in de horrorfilm "City of Evil" (1987).
Priveleven
Ira Dean Jagger heeft een lang en gelukkig leven geleid. Hij groeide op in een groot, gelukkig gezin met zijn broers en zussen. Ouders hebben hun kinderen altijd gesteund, hun keuze aangemoedigd.
Hij was drie keer getrouwd, oprecht geliefd en geliefd, voedde een geweldige dochter op uit zijn tweede huwelijk. De eerste vrouw was een jonge actrice Antoinette Lawrence, met wie hij 8 gelukkige jaren (1935-1943) samenleefde, maar er waren geen kinderen samen. De tweede vrouw Gloria Ling slaagde erin hem een schattig kind te schenken. Etta's derde vrouw May Norto overleefde Dean slechts een jaar, nadat ze 23 jaar bij hem had gewoond. Ze wijdde haar hele leven aan haar man, dansen, was een choreograaf in de theateromgeving.
Voor Distinguished Service werd zijn bijdrage aan de bioscoop bekroond met een eretitel en een ster op de Hollywood Walk of Fame. Hij heeft twee topprijzen in zijn arsenaal: Oscar 1950 voor Beste Mannelijke Bijrol in Vertical Takeoff en een Emmy Award overdag voor buitengewone prestaties bij het leiden van religieuze shows. Al zijn persoonlijke bezittingen en opnames werden overgebracht naar de Brigham Young University.
De acteur stierf op 87-jarige leeftijd aan een hartaanval in Santa Monica, Californië, en ligt begraven in Lakewood Memorial Park. Hij was een slim persoon, herinnerd voor de karakteristieke rollen, zij het van het tweede plan, maar in één adem door hem gespeeld.
