Deze vrouw werd tijdens haar leven bewonderd en wordt nog steeds bewonderd - niet voor niets kreeg ze vier Oscars. Niet alleen acteren heeft echter zo'n interesse gediend in de persoonlijkheid van Catherine Houghton, maar ook in haar natuurlijke charisma, vrouwelijkheid en charme.
Deze kwaliteiten werden aan haar doorgegeven door de familie, waaronder aristocraten van het Engelse en Franse koningshuis.
Biografie
Katharine Houghton Hepburn werd geboren in 1907 in Hartford, Connecticut. Haar vader was een beroemde chirurg, haar moeder voedde zes kinderen op. Ze was een aanhanger van de feministische beweging en pleitte voor vrouwenrechten.
Catherine studeerde af van de middelbare school in haar geboorteland Hartford, en werd toen een student aan Bryn More College. In deze onderwijsinstelling werd zeer veelzijdig onderwijs gegeven. Vreemde talen, geestes- en natuurwetenschappen, wiskunde en natuurkunde werden er onderwezen. Katherine nam gretig kennis op en vond ook tijd voor sport: ze deed kunstschaatsen, tennis, speelde goed golf. En natuurlijk studeerde ze in een theaterstudio.
Het was het podium dat haar het meest aantrok, en na verloop van tijd verdreef het theater andere interesses uit haar leven. Dus na haar studie ging ze naar Baltimore om toneelactrice te worden. Daarna ging ze naar New York en speelde daar op Broadway.
Een beroemdheid uit die tijd, de actrice Frances Robinson-Duff, hielp haar de acteervaardigheden onder de knie te krijgen. Ze prees haar wijk en voorspelde een geweldige toekomst voor haar. Zoals de tijd heeft laten zien, vergiste Francis zich niet.
Karin had een artistiek talent, was knap, had de wil om een doel te bereiken en dat was belangrijk voor een aspirant-actrice. Al snel werd ze opgemerkt door de regisseur van de productie van "The Warrior's Husband" en uitgenodigd voor de rol van Antiope in deze uitvoering. Catherine heeft de rol uitstekend gedaan en het hielp haar om in zichzelf te geloven.
In 1934 verhuisde ze naar Californië om Hollywood te veroveren. Ze deed auditie voor verschillende rollen, maar de audities waren niet succesvol. Ze zeggen dat pech soms geluk brengt - zo gebeurde het met de jonge actrice. Tijdens een van de audities werd ze opgemerkt door toneelschrijver Phil Barry. Hij hield zo veel van haar aristocratische verschijning, ongewone manieren en eigenaardig accent dat hij het toneelstuk "The Philadelphia Story" speciaal voor de jonge actrice schreef.
De repetities duurden best lang, er waren veel verbouwingen, regisseur Robert Sinclair begeleidde het hele proces.
En tenslotte vond in 1939 de première van de voorstelling plaats, een overweldigend succes. Afgezien van morele voldoening, bracht de Philadelphia Story veel winst op voor alle deelnemers. Toeschouwers door het hele land hebben deze voorstelling 670 keer bekeken.
Catherine Houghton werd beroemd, maar niet alleen. Ze realiseerde zich dat deze productie nog winst kon maken en wist de rechten op het werk uit te kopen. Producer Howard Hughes hielp haar daarbij. Daarna zal hij nog een rol spelen in het leven van de actrice.
Toen het applaus van de veelgeprezen uitvoering verstomde, besloot Katherine om door te gaan met serieuzere rollen. Gelukkig begonnen theaters in de hoofdstad op dit moment toneelstukken van Shakespeare op te voeren, en Houghton werd uitgenodigd voor verschillende hoofdrollen in deze producties. Haar portfolio omvat werken in The Merchant of Venice, The Taming of the Shrew, Twelfth Night en andere uitvoeringen. De actrice wijdde bijna tien jaar aan deze hobby.
En toen kwam de periode van muzikale optredens, wat een echte test was voor Catherine. Ze deed het echter uitstekend met de rol van Coco Chanel in de musical Coco, evenals in West Side Waltz.
filmcarrière
Haughton's debuut als filmactrice vond plaats in 1932, in de film 'The Divorce Bill'.
Ondanks het feit dat het theater de echte liefde van de actrice was, was ze ook zeer succesvol in de bioscoop: in 1933 kreeg ze de eerste Oscar voor haar rol in de film Early Glory.
Daarnaast had ze nog acht Oscar-nominaties, ontelbare nominaties voor andere prestigieuze prijzen. De tweede prijs voor beste actrice ging naar Katherine na Guess Who's Coming to Dinner? (1968). Het volgende jaar - nog een "Oscar" voor de rol van Eleanor in de film "The Lion in Winter". Het vierde beeldje wachtte haar in 1982 - het was een prijs voor haar rol in de film "On the Golden Pond".
Niet alles in haar leven was echter zo rooskleurig: in 1938 beleefde ze een echte mislukking na een rol in een andere komedie. Als kwetsbaar en emotioneel persoon was ze erg van streek over haar mislukking, maar ze kon niets doen.
Hetzelfde "Philadelphia Story" bracht haar onverwachts weer tot leven: ze besloot de rol van Tracy Lord te spelen in de filmversie van het stuk. De film kreeg hoge cijfers van kijkers, critici en een Oscar-nominatie voor de actrice zelf.
Na dit succes waren Katherine's carrière-mislukkingen niet langer - ze speelde in veel films en elk werk was succesvoller dan het vorige.
Priveleven
Catherine was ooit getrouwd: haar uitverkorene was Ludlows jeugdvriend Ogden Smith. Het jonge gezin woonde in New York: haar man werkte als makelaar en Catherine speelde in het theater.
Ze scheidden in 1934 - nadat Katherine besloot naar Hollywood te gaan. Ludlow had spijt van de scheiding en hield lang contact met haar.
De actrice trouwde niet opnieuw, maar ze had affaires met veel beroemdheden. Met miljardair Howard Hughes woonden ze zelfs een tijdje samen, maar iets groeide niet samen en het paar ging uit elkaar.
Catherine's laatste en sterkste liefde was de acteur Spencer Tracy, die ze op de set ontmoette. Spencer was getrouwd en was niet van plan zijn vrouw te verlaten.
Na de dood van haar geliefde leidde Katherine een teruggetrokken levensstijl en speelde ze slechts af en toe in films in leeftijdsrollen. De actrice stierf in 2003 op het landgoed van haar familie.
