Het Kremlin-klokkenspel is een van de beroemdste slagklokken ter wereld, die zich op de Spasskaya-toren van het Kremlin in Moskou bevinden. Ze hebben een heel spannend verhaal en hun structuur is niet minder interessant.
De eerste klokken in Moskou verschenen in 1404 en bevonden zich in de buurt van de Annunciatiekathedraal. Toen maakte Christopher Golovey in 1621 nog een horloge. In 1625 werd voor hen een stenen top gebouwd op de Spasskaya-toren. In 1706 werd een nieuw horloge geïnstalleerd, dat Peter I in Nederland kocht. Maar in 1737 brak er brand uit, die het mechanisme vernielde. Het werd gerestaureerd in 1767, maar door de branden van 1812 was de klok opnieuw kapot.
Het klokkenspel dat vandaag op de toren te zien is, werd in 1851 gerestaureerd door de gebroeders Boutenop. Op het gietijzeren horlogeframe staat hierover een overeenkomstige inscriptie. De diameter van hun wijzerplaat is 6, 12 m, de hoogte van de cijfers is 0, 72 m, de uurwijzer is 2, 97 m, de minutenwijzer is 3, 27 m. De cijfers, wijzers en rand van het horloge zijn bedekt met goud. De slinger heeft een massa van 32 kg en een lengte van 1,5 m. Bovendien hebben ze een houten compensator, waardoor de verandering in luchttemperatuur de nauwkeurigheid niet beïnvloedt.
Het klokkenspel van het Kremlin beslaat drie verdiepingen van de Spasskaya-toren - van 8 tot 10. Hun belangrijkste mechanisme bevindt zich op de negende verdieping in een speciaal daarvoor bestemde ruimte. Het bestaat uit vier afzonderlijke, om zo te zeggen, knooppunten: de beweging van de klok, het slaan van de klok, het slaan van kwartieren, evenals het spelen van klokkenspel. Elke unit (mechanisme) heeft zijn eigen opwindas. Het wordt in werking gesteld met behulp van speciale gewichten bestaande uit cilindrische blokken gemaakt van gietijzer. Hun gewicht varieert van 100 tot 200 kilogram. Er is ook een set gestemde bellen die worden geassocieerd met de beweging van de klok. Ze bevinden zich allemaal op de 10e verdieping.
De mechanismen die verantwoordelijk zijn voor het slaan en spelen hebben een geprogrammeerde trommel. Er worden pinnen in een bepaalde volgorde op bevestigd. Op het juiste moment wordt de stop van deze trommel uitgeschakeld en begint deze te bewegen onder invloed van het gewicht. Op hun beurt raken de pinnen de handvatten van speciale hamers, en als gevolg daarvan klinken de bellen.
De horlogefabriek wordt 2 keer per dag geproduceerd. Ook wordt er een dagelijkse routine-inspectie van de unit uitgevoerd, en eenmaal per maand een meer gedetailleerde. Het horloge wordt bestuurd door de horlogemaker met behulp van een speciale chronometer.
