Soms wil ik in een vriendenkring iets moois zingen, doordringend met een gitaar. Tegelijkertijd moet de compositie bekend zijn, zodat iedereen het samen kan uitvoeren. Het lied van de Epidemia-groep "The Horseman of Ice" is een geweldige optie voor zo'n gelegenheid.
Het is nodig
Gitaar, teksten, akkoorden
instructies:
Stap 1
Stem je gitaar. Lyrische nummers die met brute kracht moeten worden gespeeld, vereisen een bijzonder zorgvuldige snaarafstemming. Dit kan worden gedaan met behulp van een elektronische tuner of online gitaartuning, bijvoorbeeld guitartuneronline.ru.
Stap 2
Leer songteksten en akkoorden. De uitvoering van een stuk (instrumentaal of lied) heeft een veel groter effect als de muzikant volledig wordt ondergedompeld in zijn spel en zijn gevoelens onthult. Iemand die van een stuk papier zingt, maakt een vage indruk, bovendien verhindert dit hem het gewenste beeld te scheppen. Het is heel gemakkelijk om woorden en akkoorden op internet te vinden, bijvoorbeeld op de website russrock.ru/akkords.
Stap 3
Begin rustig de introductie te spelen. Vergeet niet om erna een korte pauze in te lassen - net als in het origineel is dit belangrijk: je liet een mooie beginmelodie zien, met een pauze lijkt het alsof je zegt: "Nu komen er woorden, maak je klaar." Op dit moment stoppen meestal de laatste gesprekken, de luisteraars verstijven.
Stap 4
Speel het vers met brute kracht. Het verlies na het eerste couplet wordt uitgevoerd door een gevecht (in het woord "voor altijd …"). Daarna kun je weer gaan sorteren - om het contrast voor de climax te vergroten, of je kunt op dezelfde manier doorgaan.
Stap 5
Speel het hoogtepunt van het lied ("wie heeft de liefde verloren …") op een harde manier, altijd met een "gevecht", maar na de woorden "vergeten je gezicht …" voor een paar maten, keer terug naar de lyrische "brute kracht". Daarna volgt een solostuk, dat bijna onmogelijk is om volledig in één gitaar uit te voeren. Het wordt aanbevolen om het weg te laten.
Stap 6
Voer de volgende coupletten uit met een "gevecht", het is niet nodig om terug te keren naar "brute kracht", de climax is voorbij, het nummer vereist een dichte klank van de begeleiding. Alleen de laatste zinnen ("Ik ben een rijder van ijs …") herinneren opnieuw aan het hoofdidee van het lied - de zielspijn van de hoofdrolspeler, zijn machteloosheid voor het kwade lot, dus de "buste" is logisch hier.
