John Mills, zijn acteercarrière begon in de late jaren 1920. Onverschrokken held van de zwart-witcinema. Sir John Mills, een beroemde acteur in Groot-Brittannië en weinig bekend bij het wereldpubliek, verwierf nationale bekendheid tijdens de Tweede Wereldoorlog.
John Mills is een populaire Engelse acteur die in meer dan 70 jaar in meer dan 120 films heeft gespeeld. De wens van Mills om psychologisch accurate beelden van gewone mensen te creëren, duwde hem naar een van de eerste plaatsen in de Engelse cinema tijdens de opkomst van realistische cinematografie.
John Mills biografies
Lewis Ernest Watts Mills werd geboren in North Elmham, Norfolk op 22 februari 1908. Hij bracht zijn jeugd door in Felixstowe, Suffolk. Hij ging naar de middelbare school voor jongens in Norwich. Daar speelde hij de eerste rol in Shakespeare's toneelstuk 'A Midsummer Night's Dream'. Na het verlaten van de school ging hij naar Londen. Mills debuteerde in 1929 en speelde Hamlet in een productie van de veelgeprezen Old Vic in Londen, een rol die hem een reputatie opleverde als een van 's werelds meest getalenteerde acteurs. Gedurende de jaren '30 trad de acteur op in tal van revues, musicals en volwaardige theaterstukken. Toen ontmoette hij de beroemde toneelschrijver, acteur en scenarioschrijver Noel Coward, die optrad in zijn revue "Words and Music".
acteur carrière
John Mills maakte zijn filmdebuut in 1932. In het begin speelde hij karakterrollen in secundaire films.
Begonnen met passerende rollen in low-budget films, werd hij al snel een hoofdrolspeler. Een van zijn belangrijkste vooroorlogse films is de historische film The Rose of the Tudors (1934). In 1939 verwierf John Mills wereldwijde bekendheid dankzij zijn deelname aan de film "Goodbye, Mr. Chips". In 1939 werd hij opgeroepen voor het leger, maar in 1942 werd hij ontslagen vanwege een darmzweer.
Hoofdrollen
Een van deze rollen was de matroos Shorty in de film "In Which We Serve" (1942). Datzelfde jaar speelde John Mills met Carol Reed in Young Mr. Pitt. In 1946 speelde hij in de verfilming van Charles Dickens' roman Great Expectations, en vervolgens de nationale held, poolreiziger, Kapitein Robert Scott in de film Scott from Antarctica (1948).
Rollen in oorlogsfilms
De volgende tien jaar speelde hij vooral in oorlogsfilms als The Story of Golditz (1954), Waves Above Us (1955) en The Hard Way to Alexandria (1958). Tijdens deze periode werd zijn held gevormd: een gewone, gewone persoon die niettemin, onder druk van de omstandigheden, de beste eigenschappen van zijn aard laat zien: moed, uithoudingsvermogen en toewijding.
Mills was in staat om de inconsistentie van het menselijk karakter aan te tonen. Een van de beste rollen van dit soort was de bataljonscommandant Basil Barrow in het psychologische drama Melodies of Glory (1960). De beroemde Alec Guinness werd de partner van Mills in deze film. Voor deze rol ontving Mills de prijs voor beste acteur op het filmfestival van Venetië in 1960.
Bijrollen
Vervolgens speelde John Mills, ondanks zijn verslechterende gezondheid, kleine rollen in een aantal filmprojecten - van "Hamlet" van Kenneth Branagh tot "Mr. Bean" van Rowan Atkinson.
Maar niet minder interessant waren zijn bijrollen - de schoenmaker Willie Mossop in de komedie Hobson's Choice (1953), privédetective Albert Parkis in het romantische drama The End of the Affair (1955) gebaseerd op de roman van Graham Greene, Platon Karataev in de verfilming van Tolstoj's roman Oorlog en vrede' (1956) en vele anderen.
Begin jaren 60 speelde Mills in verschillende films met zijn jongste dochter Haley: in het misdaaddrama Tiger's Bay (1959), de familiekomedie The Parent Trap (1961), de avonturenfilm The Truth About Spring (1966), het drama " Chalk Garden" (1964) en het komische drama "Family Matters" (1966).
In 1970 speelde Milzs een van zijn beroemdste rollen - de dorpsidioot Michael in het historische drama Ryan's Daughter (1970), waarvoor hij een Academy Award ontving voor beste mannelijke bijrol.
Alle daaropvolgende jaren speelde de acteur voornamelijk in kleine karakterrollen en afleveringen. Een van de beroemdste films met zijn deelname: "Oh, wat een geweldige oorlog!" (1969), Lady Carolina Lam (1972), Oklahoma zoals het is (1973), Gandhi (1982).
Rollen in tv-series en documentaires
Mills speelde ook in televisieseries, waarvan de bekendste de sciencefictionserie Quartermass (1979) was. In 1992 ging John Mills bijna blind, maar bleef daarna spelen. In 1998 nam hij deel aan de verfilming van de beroemde musical Cats.
In 2002 regisseerde regisseur Marcus Dillistone de documentaire Memoirs of John Mills, met interviews met Mills zelf, zijn kinderen en regisseur Richard Attenborough, evenals verhalen en scènes uit zijn films The Hard Way to Alexandria and Dunkirk. De film bevat ook Mills' vrienden en collega's: acteurs Laurence Olivier, Walt Disney, David Niven, Dirk Bogard, Rex Harrison en anderen.
De acteur was voor het laatst kort te zien op het brede scherm in Stephen Fry's film Young and Bright uit 2003, maar voor veel Britten zal Mills een onverschrokken held blijven in de zwart-witcinema.
John Mills Awards en onderscheidingen
- 1960 - Prijs voor Beste Acteur op het Filmfestival van Venetië
- 1960 - Ridder Commandeur in de Orde van het Britse Rijk
- 1967 - Prijs voor Beste Acteur op het San Sebastian IFF
- 1971 - Golden Globe
- 1971 - Academy Award-winnaar voor beste mannelijke bijrol
- 2002 - Honorary Award van de British Academy of Film and Television Arts
Het persoonlijke leven van de acteur
Mills' eerste vrouw was actrice Eileen Raymond. Ze trouwden in 1927 en scheidden in 1941.
De tweede vrouw van de acteur was toneelschrijver Mary Haley Bell. Hun oorlogshuwelijk in 1941 duurde 64 jaar, tot Mills' dood in 2005. In 2001, op 89- en 92-jarige leeftijd, besloot het gelukkige paar om eindelijk in een kerk te trouwen. The Mills had drie kinderen: twee dochters, Juliet Mills en Hayley Mills, beide beroemde Britse actrices, en een zoon, Jonathan Mills. Mills' kleinzoon, Crispian Mills, is een muzikant en oprichter van de indierockband Kula Shaker.
De acteur stierf op 23 april 2005 in zijn huis in Chiltern, in het Engelse graafschap Buckinghamshire, VK aan een longinfectie. Koningin Elizabeth II betuigde grote spijt toen ze hoorde van de dood van de acteur.
