Valid Dagayev, de meester van de vocale kunst uit Tsjetsjenië, houder van de Kadyrov-orde, een briljante man van zijn tijd, die populaire erkenning verwierf en iconische werken naar de cultuur van het land bracht.
Valid Shitaevich Dagayev is een beroemde meertalige zanger van de Kaukasus, bekroond met de twee hoogste titels van Rusland en Tsjetsjeen-Ingoesjetië. Zijn melodieuze stem, natuurlijke houding veroverde dorpsgenoten en talrijke toeschouwers.
Biografie
De toekomstige componist werd geboren in juni 1940 in het kleine dorpje Novye Aldy, in het bouwgebied van de stad Grozny. De ouders werden onder dwang naar Kazachstan gedeporteerd toen de baby vier jaar oud was. De jongen kon geen middelbaar onderwijs krijgen, hij moest het gezin helpen. Hij rolde zijn broek op, maakte samen met anderen stenen van stro en klei, hielp bij het bouwen van een huis. Hard werken, ontberingen hebben de gezondheid ondermijnd, het gezichtsvermogen aangetast.
Hij begon al vroeg te zingen, terwijl hij zachtjes elke melodie herhaalde terwijl hij hielp met het huishouden. Toen ze een afgemeten geluid hoorde, begreep mijn moeder dat haar zoon een oor had, een stem. Ze moedigde hem aan, zette hem tijdens de vakantie zelfs achter de meisjes in het koor. In tijden van hongersnood was de droom van een muziekinstrument onrealistisch. Maar het geluk lachte hem toe, zijn tante gaf hem de eerste balalaika voor zijn verjaardag. In zijn vrije tijd bestudeerde hij het instrument en begreep hij de onbekende facetten van muziek. Een jaar later werd de jonge autodidact een graag geziene gast bij de vieringen van landgenoten.
Carrière
Het creatieve pad begon in 1957, toen een 17-jarige jongen samen met zijn broer Khamzat deelnam aan een wedstrijd van jonge artiesten. Een maand later werd hij ingeschreven in het Tsjetsjeens-Ingush-ensemble, waar hij 11 jaar werkte. Zoals Dagayev zelf opmerkte, was het een prachtige periode, hij heeft veel geleerd.
1968 stond in het teken van de overgang naar de Republikeinse Philharmoniker als solist. Zijn favoriete auteurs waren Magomed Mamakayev, Magomed Sulaev, Akhmad Suleimanov, Shaikhi Arsanukaev, waarop hij zijn individualiteit verbeterde.
Geldig was iets minder dan dertig toen hij de titel van People's Artist van de Tsjetsjeens-Ingush SSR kreeg. 1972 bracht iets nieuws - welverdiend, en 1984 - People's Artist van de RSFSR.
Al snel brak de oorlog uit, die zijn muzikale carrière tijdelijk onderbrak. Hij moest het appartement verlaten, alles achterlaten wat jarenlang met liefde was verzameld. Daarna keerde hij terug naar zijn vaderland, bleef optreden, kennis en ervaring overdragen. Van 2000 tot 2004 nam hij actief deel aan verschillende festivals, die werden gehouden onder de slogan van de Kaukasus.
Priveleven
Typisch Tsjetsjeense kyonakh, ingetogen, ingetogen lyrische zangeres. Al zijn melodieuze composities hebben een betekenis die het leven van vaders en moeders weerspiegelt. Oorlog stond niet op zijn repertoire, hij wilde de herinneringen aan het moeilijke lot van zijn landgenoten niet verstoren. Hij hield zich bezig met vredeshandhaving, nam deel aan liefdadigheid, sprak in regeringsevenementen. Shlyagers: "Zama", "Nacht in het dorp", "De maan verveelt", "Lente", "Nokhcho vu so", "Een meisje dat opgroeide in Leningrad" zijn doordrongen van liefde, het moeilijke lot van de regio. Ze werden de gouden basis van de zang van Tsjetsjenië, waarin alle tragedie en heldere momenten uit de geschiedenis werden weerspiegeld.
Hij was gelukkig, er was altijd een trouwe, vriendelijke en sympathieke vrouw Malik. Sinds 1959 is ze een waardige, trouwe metgezellin, een uitstekende moeder. De kinderen werden echter geen muzikanten, en dit maakte hem niet van streek. Hij zei altijd: "Dit pad is erg moeilijk en moeilijk, laat ze gaan zoals ze willen."
Oogproblemen die in 1954 begonnen, leidden tot slechtziendheid. Hij liep echter zelfverzekerd door het leven, verdroeg slagen, stond stevig op de grond, die hij meer dan 50 jaar zong. Meerdere malen restaureerde hij het verwoeste huis zonder tijd en moeite te sparen en verkocht hij zelfs de geschonken auto. De geëerde cultuurwerker, echtgenoot en vader stierf in zijn geboorteplaats op 22 september 2016. Hij was 76 jaar oud, waarin hij vruchtbaar en met grote liefde voor mensen leefde.
