De première van de miniserie "De schoondochter van de generaal" vond plaats op 6 april 2013. De productiedirecteur was de meester van melodramatische projecten Anatoly Mateshko, die al enkele tientallen acteer- en regiewerken in zijn professionele portfolio heeft. Volgens veel kijkers kan dit televisiebeeld met vertrouwen als succesvol worden geclassificeerd en wordt het plot zo relevant geacht dat het gewoon moet worden voortgezet.
De melodramatische Russische miniserie "De schoondochter van de generaal", ondanks het feit dat het niet kan bogen op een serieus budget of een origineel plot, kan nog steeds worden toegeschreven aan de vrij succesvolle projecten van de afgelopen jaren geregisseerd door Anatoly Mateshko. Bovendien zien de hoofdpersonen er erg harmonieus in, wat boekdelen spreekt over het hoge vaardigheidsniveau van de betrokken acteurs.
Dit televisiebeeld toonde eens te meer aan dat een verhaal gericht op een publiek van middelbare leeftijd vrouwen en romantici momenteel zeer hoge kijkcijfers kan halen. Het beeld van het 'arme meisje' uit de provincie wekt immers altijd een verhoogde interesse wanneer het wordt bekeken in de context van de problemen van het leven die samenhangen met sociaal en economisch onrecht.
De plot van de serie "De schoondochter van de generaal"
Een jong, bekwaam en opgewekt meisje Irina Kolchina (de hoofdpersoon) wordt in haar kring beschouwd als een persoon aan wie het lot de grootste gunst heeft bewezen. Inderdaad, na haar afstuderen aan een medische school, krijgt ze een gelukkige kans om te werken in een privékliniek, die wordt geleid door de beroemdheid van de hoofdstad - professor Fedorov. Het feit dat een vooraanstaande medisch specialist een capabel meisje opmerkte zonder extra middelen aan te trekken in de vorm van het patronaat van beroemde familieleden, veroorzaakt oprechte jaloezie bij haar leeftijdsgenoten. Irina besteedt hier zelf geen aandacht aan en is erg blij met haar eerste successen in haar gekozen beroep.
Bovendien geeft het lot Kolchina een uitstekende gelegenheid om geluk in zijn persoonlijke leven te vinden. Ze is tenslotte bevriend met een geweldige kerel en een benijdenswaardige bruidegom uit een gerespecteerde familie in Moskou. Het meisje is diep verliefd op Pavel Mishin en hij beantwoordt haar volledig. Een veelbelovende jongeman is de zoon van een grote militaire functionaris, die potentiële echtgenoten passende carrièremogelijkheden en welvaart garandeert. Nu denkt Irina dat hun toekomst onbewolkt en rooskleurig zal zijn, omdat op het eerste gezicht niets problemen voorspelt.
Een verliefd stel besluit te trouwen, ze verheugen zich in hun geluk. Bovendien verneemt de bruid dat ze zwanger is. De huidige idylle wordt echter geschonden door de wens van de moeder van de erfgenaam van de Mishin-dynastie, die ervan droomt het lot van haar dierbare kind te verbinden met de dochter van een huishoudster. Nadat de vrouw van de onderdrukkende generaal zich realiseert dat haar plan voor haar zoon nooit zal uitkomen, verschuift ze al haar woede naar de schoondochter, die weer in haar leven is verschenen.
Izolda Genrikhovna (de echtgenote van de generaal) maakt haar vanaf de eerste minuten van de communicatie met haar schoondochter heel duidelijk dat ze zich in een "bijzondere" omgeving bevindt, waar men zich "gepast" moet gedragen. De vrouw van de generaal heeft onbeperkte macht in het gezin en iedereen gehoorzaamt haar onvoorwaardelijk. Er zijn procedures die exclusief zijn ontworpen voor het comfortabele verblijf van de generaal zelf. Met al haar uiterlijk maakt ze Irina duidelijk dat “hare excellentie” is afgedaald tot het niveau van een schoondochter onder de voorwaarde dat ze haar beschermvrouwe voor de rest van haar leven enorm dankbaar zal zijn.
De strijd van twee sterke en wilskrachtige vrouwen sluit echter het evangelie uit van "het slaan van baby's". En daarom gaat Irina zich helemaal niet slap overgeven aan de genade van de despotische schoonmoeder, die zichzelf een intelligente en aristocratische vrouw acht. Ze redt elke dag levens, werkt als chirurg en is een vrij waardevolle specialist in haar team. En de jonge vrouw reageert kalm genoeg op alle agressieve aanvallen van Isolde Genrikhovna, wetende dat dergelijk gedrag in de eerste plaats de generaal zelf vernedert.
Irina's spirituele kracht is in alles zichtbaar. Ze houdt zich bezig met een nogal serieuze zaak op het werk, waar elke dag zeer dramatische en energie-intensieve gebeurtenissen plaatsvinden. En ondanks dit gedraagt het meisje zich thuis vrij kalm en zelfverzekerd, op geen enkele manier reagerend op de duidelijke aanvallen van de moeder van haar man.
Op het eerste gezicht lijkt het misschien alsof Irina haar thuis op alle mogelijke manieren laat ronddwalen, wat een zeer ernstig effect heeft op haar professionele ambities. De gewoonte om op de meest directe manier de wil van iemand anders te gehoorzamen, vermindert immers het creatieve potentieel dat zo noodzakelijk is op het werk. De zaak wordt verergerd door het feit dat de eens zo dierbare echtgenoot altijd zijn moeder steunt en zich volledig verwijdert van de rechtvaardige oplossing van huiselijke conflicten.
Het publiek wordt geconfronteerd met slechts één vraag: "Hoe sterk zal Irina het despotisme van de vrouw van de generaal en het kleurloze beeld van haar man moeten blijven verdragen?" De huidige situatie sluit immers het concept van 'gelukkig gezinsleven', dat door haar vrij recent als een objectieve realiteit werd gezien, volledig uit. Nu hangt de ontwikkeling van de verdere plot alleen af van de beslissing van het hoofdpersonage van deze miniserie.
Acteurs en rollen
De cast in de miniserie "The General's Daughter-in-Law" kan in de volle zin niet adembenemend en stellair worden genoemd, maar de hoofdpersonen werden vertegenwoordigd door vrij populaire vertegenwoordigers van het creatieve beroep. De mooie en diepe transformatie in de helden van de foto stelt ons in staat te denken dat er in ons land veel vergelijkbare lotsbestemmingen zijn. En de relatie tussen de schoondochter en de schoonmoeder kan over het algemeen als klassiek worden beschouwd, aangezien alle literaire en cinematografische genres te allen tijde met bijzonder enthousiasme hebben verteld. Anatoly Mateshko weerspiegelde zeer nauwkeurig in zijn regiewerk alle subtiliteiten van de dagelijkse "waarheid van het leven" met de deelname van vertegenwoordigers van de "vrouwelijke diaspora".
Het is interessant dat de regisseur voor het filmen van de miniserie "De schoondochter van de generaal" behoorlijk diverse acteurs uitnodigde, die in hun totaliteit voor het publiek verschenen in een nogal "bonte" cast. De meest herkenbare acteurs die in deze film schitterden zijn Natalia Antonova, Igor Botvin en Ekaterina Kisten. En onder de beginnende acteurs moet in de eerste plaats Solomiya Gega worden opgemerkt.
Natalia Antonova en Igor Botvin verschenen op de schermen als een jong getrouwd stel en Larisa Kadochnikova verscheen als generaal. Ondanks de transformatie van de acteurs in nogal complexe personages, wat ongetwijfeld een bevestiging is van het hoge niveau van professionele vaardigheden, heeft het televisieproject "De schoondochter van de generaal" een groot aantal zowel positieve als negatieve recensies verzameld.
Getuigenissen
Dit melodrama werd begin april 2013 allereerst aan het publiek gepresenteerd op Channel One. De oorspronkelijke titel wekte vrij veel belangstelling. En gezien de herkenning van de acteurs die de rollen van de hoofdpersonen speelden, was de foto gedoemd tot succes.
Bovendien intrigeert de miniserie "The General's Daughter-in-Law" in zijn einde het publiek met het feit dat het de mogelijkheid heeft om onafhankelijk na te denken over het verdere lot van de hoofdpersonen. Zo'n regisseurstruc is niet nieuw voor de nationale cinema, maar creëert altijd een bijzondere intrige, die ongetwijfeld de sympathie van het publiek voor zichzelf verhoogt. Momenteel wachten veel fans van het werk van hun favoriete artiesten en regisseur op het vervolg van dit verhaal. Er is echter geen officiële informatie over deze kwestie in het publieke domein.
Het schilderij "De schoondochter van de generaal" heeft een zeer behoorlijk niveau van weergaven en hoge beoordelingen verzameld.
Maar zoals altijd gebeurt met sensationele schilderijen, waren de meningen verdeeld in twee kampen. Tot eer van de makers en deelnemers aan dit project moet worden opgemerkt dat er veel meer mensen zijn die het volgende seizoen van de miniserie willen zien dan kritische kijkers.
