Er is zo'n teken onder de mensen: huisdieren mogen geen menselijke namen krijgen. Ondanks dit onuitgesproken verbod kun je vaak horen hoe de kat Vaska wordt genoemd en de hond Mishka. Dus wat is de betekenis van dit vooroordeel, en wat zijn de argumenten "voor" en "tegen".
historische traditie
In de Russische taal zijn er normen die namen in verschillende typen scheiden. Antroponiemen zijn de namen van mensen en zoöniemen zijn de bijnamen van dieren. Het blijkt dat er in de regels van de Russische taal een scheiding is tussen namen voor dieren en mensen.
Eerder, toen de kerk meer invloed had in Rusland, was het ten strengste verboden dieren bij menselijke namen te noemen. Achter de naam van elke persoon schuilt een heilige. Een hond een menselijke naam geven is de hemelse beschermheilige beledigen.
Er is nog een reden waarom het onwenselijk is om dieren een naam te geven. Je familie zou ooit een persoon met die naam kunnen hebben en het blijkt dat je dus de herinnering aan je voorouders beledigt, als je je kat Masha en je tuinhond Danka noemt. Het blijkt dat de naam van een menselijke naam wordt afgeschreven en ophoudt iets te betekenen.
ethische kant
Er is nog een reden waarom het onwenselijk is om dieren een naam te geven. Niemand is bijvoorbeeld veilig voor het feit dat uw zoon of dochter op een dag zijn geliefde niet mee naar huis zal nemen, wiens naam samenvalt met de naam van uw huisdier, dus het is beter om het niet opnieuw te riskeren en uw huisdieren traditionele namen te noemen.
