Judith Lee Ivey is een Amerikaanse theater-, film- en televisieactrice. Winnaar van twee Tony-theaterprijzen en een Emmy-genomineerde voor haar bijrol in de televisieminiserie What a Deaf Man Heard.
De actrice begon haar carrière met optredens op het Broadway-podium. Begin jaren tachtig kwam ze in de cinematografie. Ze heeft 80 rollen in televisie- en filmprojecten. Ivy is verschenen in veel populaire Amerikaanse televisie-entertainment- en amusementsprogramma's, evenals Tony- en Emmy-awards.
Biografische feiten
Judith werd in de herfst van 1951 in de Verenigde Staten geboren. Haar voorouders kwamen uit Engeland, Schotland en Duitsland.
De vader van het meisje is Nathan Alden Ivy, haar moeder is Dorothy Lee Lewis, haar ouders werkten als leraren op de school.
Judith ontving haar basisonderwijs op de middelbare school in El Paso, Texas. Daarna vervolgde ze haar studie aan Illinois State University College en Public University, waar ze drama en acteren studeerde.
Ivy ontwikkelde een liefde voor creativiteit tijdens haar schooljaren. Ze nam deel aan vele uitvoeringen en ging naar een toneelclub. Ze speelde in verschillende klassieke en hedendaagse toneelstukken en speelde een van de hoofdrollen in de productie van The Man Who Came to Dinner. Op de middelbare school twijfelde Judith er niet meer aan dat ze haar toekomstige leven wilde verbinden met het theater.
creatieve manier
De creatieve carrière van de actrice begon met het filmen van commercials voor bekende merken Greyhound, StaPuf fabric, Red Lobster en Gerber.
Na haar afstuderen aan de universiteit werkte Judith in New York bij Joseph Papp's Public Theatre en bij het Chicago Goodman Theatre. Ze heeft vele rollen gespeeld op het Broadway-podium. De kunstenaar is de eigenaar van vele theaterprijzen en nominaties.
In 1978 werd de jonge actrice genomineerd voor de Joseph Jefferson Award voor haar rol in The Goodbye People, opgevoerd in het Northlight Theatre in Chicago. Judith ontving in 2008 opnieuw een nominatie voor deze prijs voor haar solo-optreden "The Lady With All the Answers".
In de jaren tachtig werd ze tweemaal genomineerd voor een Tony Award voor Beste Actrice in de toneelstukken Steaming en Hurlyburly. Ze heeft ook 2 Drama Desk Awards.
In 1985 werd ze erkend als een van de meest veelbelovende artiesten van het jaar. Het interview met Judith is gepubliceerd in een populair kunsttijdschrift.
filmcarrière
De actrice begon in de jaren tachtig met acteren in films. Ze heeft veel rollen in beroemde films en tv-shows.
Aanvankelijk speelde ze kleine rollen in televisieserieprojecten: "American Theatre", "Cagney and Lacey", "CBS School Holidays Special".
In 1984 verscheen Ivy op het scherm in de komedie "Lonely Guy" van Arthur Hillier als Iris. Haar partner op de set was de geweldige acteur Steve Martin.
Volgens de plot van de foto vindt de hoofdpersoon Larry zijn geliefde in bed met zijn vriend. Hij is zo geschrokken van wat er is gebeurd dat hij besluit nooit meer een relatie met vrouwen aan te gaan. Maar na een tijdje wordt Larry verliefd op de mooie Iris. Hij probeert haar aandacht te tonen, maar het meisje negeert de jongeman. Een nieuwe mislukking in de liefde wordt een nieuwe serieuze ervaring voor de jonge man. Dan besluit hij een boek te schrijven en de lezer over zijn gevoelens en gedachten te vertellen. Plots wordt het boek meteen een bestseller en krijgt de man roem, faam en veel geld. Misschien had hij nu een kans om Iris' aandacht te trekken.
In het drama van Paul Newman speelde Judith de rol van Sally. De film vertelt over het leven van een oudere bouwvakker Harry. Hij heeft "gouden handen", maar door leeftijd en ziekte verliest hij zijn baan. Harry droomt dat zijn zoon zijn werk zal voortzetten, maar de jongeman heeft totaal andere plannen voor het leven.
In Gene Wilder's komische muzikale melodrama The Woman in Red kreeg Judith de rol van Didi. Het nummer van de film "I Just Called to Say I Love You" won een Oscar, Golden Globe en een BAFTA-nominatie.
In 1987 speelde de actrice in de thriller "Sister, Sister", geregisseerd door Bill Condor. De plot van de foto ontvouwt zich in het landhuis waar de zussen Lucy en Charlotte wonen. Na het overlijden van hun ouders beginnen ze een deel van de kamers te verhuren. Het oude huis heeft veel geheimen, geheimen en enge verhalen. Een jonge man die besluit zich bij hem te vestigen, is hiervan uit eigen ervaring overtuigd.
In hetzelfde jaar speelde Judith een van de centrale rollen in Frank Perry's mystieke komedie Coming Again. De film vertelt over een meisje genaamd Lucy, wiens gelukkige gezinsleven tragisch eindigde - Lucy sterft. Een jaar later wekt haar zus Zelda Lucy op uit de dood. Nu moet ze zich op de een of andere manier aanpassen aan haar nieuwe leven. Haar ex-man trouwde met haar beste vriendin Lucy, de buren zijn helemaal niet blij met haar uiterlijk en ze gelooft zelf absoluut niet dat ze echt dood was.
Later speelde Ivy in vele beroemde films en tv-series, waaronder: "Far From Home", "These Are the Neighbours", "Fraser", "Film Critic", "Duckman", "Washington Square", "The Devil's Advocate", "Less Life as usual", " No Limit ", " Will and Grace ", " Law and Order ", " The Mystery of Alaska ", " Red Rose Mansion ", " Grey's Anatomy ", " Big Love ", " Flags of Our Fathers”, Foto's door Hollis Woods, Sister Jackie, White Collar, In Sight, Elementary, Pedigree, Family, Instinct, New Amsterdam.
In 1998 werd Ivy genomineerd voor een Emmy voor haar bijrol in het komische drama What a Deaf Man Heard, geregisseerd door John Kent Harrison.
De foto vertelt over een jongen die, nadat hij voor zichzelf in een nieuwe stad was aangekomen, besloot te doen alsof hij doofstom was. Ze geloofden hem en na 20 jaar bleek dat hij de belangrijkste bewaarder was van alle geheimen en geheimen van de stad en haar inwoners.
Priveleven
Judy trouwde twee keer. De eerste echtgenoot was Ricardo Gutierrez. Ze trouwden in 1973 en scheidden 6 jaar later.
De tweede echtgenoot was producer Tim Brainon. De bruiloft vond plaats op 14 mei 1989. In hetzelfde jaar werd een dochter, Margaret Elizabeth, geboren in het gezin. In de winter van 1993 werd een zoon, Thomas Carter, geboren.
