Niet veel mensen kunnen opscheppen over het vermogen om nauwkeurig te fotograferen. Ondertussen kan deze vaardigheid worden ontwikkeld door harde training en speciale oefeningen.
Als je leert schieten, moet je hetzelfde wapen gebruiken waarmee je in de toekomst wilt schieten. Training kan zowel worden uitgevoerd door middel van blanco schieten thuis, als met scherpe munitie in een gespecialiseerde schietbaan. In het laatste geval zal het resultaat duidelijker zijn, hoewel dit extra financiële kosten met zich meebrengt.
Griptraining
Allereerst moet je leren hoe je een wapen op de juiste manier vasthoudt. De belangrijkste taak is om het gewicht van het wapen correct te kunnen verdelen terwijl je het in je handen houdt. Het geweer wordt met twee handen gegrepen: de rechterhand wikkelt zich stevig om de hoorn van de kolf of pistoolgreep, de vinger rust op de beschermende trekkerbeugel. De linkerhand houdt alleen de forend vast, maar knijpt er niet in. De taak van de linkerhand is om de zwaaiende loop te dempen, zodat deze alle trillingen moet overnemen en geen bloedpulsaties naar het geweerlichaam moet overbrengen.
De greep van het pistool tijdens de training mag alleen met de rechterhand worden gedaan. In dit geval verbergt de linkerhand zich achter de rug en buigt hij naar de elleboog. Je moet een wapen met één hand zonder veel moeite vasthouden, maar stevig en niet losjes. Het verschil tussen pistolen is dat ze er altijd naar streven om met de snuit naar beneden te gaan vanwege het verschoven zwaartepunt. Hiermee moet rekening worden gehouden en de borstel moet zo worden geplaatst dat deze niet gaat vloeien bij langdurige belasting.
Een vlotte afdaling oefenen
Als de juiste grip een grotere impact heeft op het gemak van het richten, dan zorgt een correct ingedrukte trekker voor de nauwkeurigheid van het schot. U moet de trekker heel soepel inknijpen, waarbij u geleidelijk de trekker overhaalt. De grootste fout van beginnende schutters is ongeduld, waardoor ze het laatste derde deel van de trekker onmiddellijk inknijpen, moe van het wachten op een schot. Tegelijkertijd moet de afdaling enigszins onverwacht zijn voor de schutter zelf. Druk op de trekker moet zich in het midden van de pad van de eerste falanx van de wijsvinger bevinden. Het indrukken van een ander gebied leidt vaak tot een zijspoor van de loop. De injectie moet worden genomen bij uitademing, wanneer de longen geen druk uitoefenen op het hart en er minder trillingen worden doorgegeven aan de romp.
Verschillende bereiken gebruiken
De vizieren van het open type hebben een richtbalk met twee en een voorvizier met één contrasterende punten. Richten bestaat uit het visueel uitlijnen van de punten in één horizontale lijn en het richten van het middelpunt op het richtende object. Dioptrievizieren vereisen niet de combinatie van twee vizieren op dezelfde lijn, en daarom zijn ze vaak uitgerust met aanvalswapens, die uit de hand worden afgevuurd. Voor het richten in een dioptrievizier wordt een frontvizier gebruikt, dat de vorm kan hebben van een ring of een verticale rechthoek. Tijdens het richtproces kan het moeilijk zijn om het doelwit lang in het zicht te houden, dus het schot wordt bij de eerste beste gelegenheid afgevuurd. Als de schutter een juiste greep en trigger heeft, is de kans bijna volledig dat de kogel precies op het punt valt waar hij op mikte.
