Aanhalingstekens worden gebruikt om directe spraak aan te duiden; ze worden gebruikt om de namen van bedrijven en sommige organisaties te formaliseren. In het eerste geval vereist het vervangen van aanhalingstekens een permutatie van de zin en extra interpunctie.
instructies:
Stap 1
Het schema van een zin met directe rede tussen aanhalingstekens ziet er als volgt uit: A: "P" - of zo: "P" - a (A - de tekst van de auteur, P - directe rede). In het eerste geval vereist het verwijderen van aanhalingstekens een dergelijke permutatie van de zin om het schema te krijgen:
MAAR:
- P.
Zo blijft de dubbele punt behouden en worden de woorden van directe spraak overgedragen naar de volgende alinea (regel). De woorden worden voorafgegaan door een streepje. In plaats van een punt kunt u een uitroepteken, vraagteken of weglatingsteken plaatsen. Directe spraak begint met een hoofdletter.
Stap 2
In het tweede geval zijn de directe rede en de woorden van de auteur in één alinea geschreven. Interpunctie ziet er als volgt uit:
- Vader.
Directe spraak begint op een nieuwe regel, voorafgegaan door een streepje. Een komma en een streepje, gescheiden door een spatie, worden na directe spraak geplaatst. De tekst van de auteur is geschreven met een kleine letter. In plaats van een komma kan er een uitroepteken, een vraagteken, een ellips staan, maar in geen geval een punt. De auteurstekst wordt nog steeds met een kleine letter geschreven.
Stap 3
In namen van (juridische) organisaties, de namen van kunstwerken en creatieve vakbonden worden citaten niet vervangen of weggelaten.
