De Amerikaanse actrice Laura Bacall wordt een van de helderste filmsterren in de Amerikaanse geschiedenis genoemd. Haar beroemdste werken waren haar rollen in de films Murder on the Orient Express, How to Marry a Millionaire, Dogville.
De echte naam van de beroemde artiest is Betty Joan Persky. Ze werd geboren in 1924 op 16 september in de New York Bronx.
Tijd om een pad te kiezen
De toekomstige ster werd het enige kind van Natalie en William Persky. Ouders gingen uit elkaar toen hun dochter vijf was. De broers van de moeder, die dol waren op hun enige nichtje, namen alle zorg voor het materiële welzijn van het meisje op zich.
Betty kreeg een uitstekende opleiding in een gesloten meisjesschool. Daarna ging ze naar de Julia Richman High School in Manhattan. In 1941, na het voltooien van haar studie, werd een zeventienjarige afgestudeerde met de meisjesnaam van haar moeder Bacall.
Met een nieuwe naam ging het meisje naar de Academie voor Dramatische Kunst. Tegelijkertijd begon het parttime werk als fotomodel. De aspirant-beroemdheid verscheen voor het eerst op de cover van Harper's Bazaar in 1943.
Regisseur en producer Howard Hawks vestigde de aandacht op de negentienjarige debutante. Hij werkte aan een schilderij met Humphrey Bogart "To Have or Not To Have." De Hollywood-regisseur gaf opdracht om informatie over de covergirl te verzamelen.
Maar de secretaresse stuurde Betty meteen een uitnodiging om auditie te doen. De beginnende artiest accepteerde het aanbod zonder aarzeling. Ook Hawkes tekende na het eerste interview meteen een zevenjarig contract met haar.
De producer begon persoonlijk aan het opbouwen van de carrière van een toekomstige beroemdheid. Allereerst adviseerde hij haar haar naam te veranderen. Betty veranderde in Lauren Bacall.
Ze werd goedgekeurd voor de hoofdrol in de film. De regisseur was ook betrokken bij de enscenering van de stem van de aspirant-actrice. Noch de lichte nasaalheid, noch de grote lengte pasten bij hem. De leraar kreeg een lichte heesheid en verlaagde stem. Vervolgens noemden critici dit timbre "fluwelen gegrom" en "hees spinnen".
artistieke carrière
Heel lang voor actrices uit de jaren veertig, groei, samen met een zwoele stem, zorgde ervoor dat Lauren zich onderscheidde van Hollywood-sterretjes. De blik van de ster is ook een onderscheidend kenmerk geworden.
Het meisje dat bij de fototests overboord was gegaan, keek uitdagend naar de camera en drukte haar kin tegen haar borst. Hawkes was blij met dit effect. Hij wilde zelfs patent aanvragen op zo'n "knowhow" en deze toekennen aan een beschermeling.
Na het debuut lanceerden ze een grootschalige reclamecampagne. Het resultaat was de roem die Lauren kreeg. De volgende stap was deelname in 1945 aan "Secret Agent".
Een mislukte film verpestte bijna een carrière die zo succesvol was begonnen. Het volgende project van Hawkes in 1946 redde de dag. In Deep Sleep speelde Bacall opnieuw met Bogart.
De critici hielden van het werk. Over het algemeen werd de film goedgekeurd, waardoor de artiest de status van "actrice noir" kreeg. Op het scherm transformeerde Lauren prachtig in een fatale schoonheid met een doordringende blik en een sterk karakter.
Hollywood-bazen waardeerden het nieuwe duo en begonnen onmiddellijk twee films in een vergelijkbaar genre te filmen, waarbij Bacall en Bogart eind jaren veertig werden uitgenodigd voor Black Stripe en Key Largo. Lauren realiseerde zich de volledige kracht van talent en begon een zorgvuldiger selectie van voorstellen.
Het meisje verwierp scenario's die voor haar oninteressant waren. Hiervoor kreeg ze de titel van een moeilijke actrice, maar deze situatie had geen invloed op de vorming van de artiest.
Op het hoogtepunt van glorie
Tegen de jaren vijftig bleef ze niet stilstaan bij het beeld van de fatale schoonheid, maar probeerde ze een volledig tegengesteld filmbeeld te kiezen.
Ze speelde samen met Gary Cooper in de dramatische film Bright Leaf in 1950, met Kirk Douglas en Doris Day in de musical Trumpet.
Het komische karakter van de jonge miljonairjager Shatzi Page in de cultfilm "How to Marry a Millionaire" uit 1953 veranderde in een echte creatieve doorbraak.
Marilyn Monroe en Betty Gable werkten samen met Lauren op dezelfde site. Het komische debuut oogstte lovende kritieken. Het schilderij "Words Written in the Wind" uit 1956 werd een mijlpaal.
Deze keer heeft Bacall je getransformeerd in een melodramatische heldin. Sinds de jaren zestig acteerde de actrice praktisch niet in film, toen ze overstapte naar het theatrale podium. Het Broadway-toneelstuk Goodbye Charlie uit 1959 maakte een succesvol debuut.
Tot de jaren zeventig speelde Lauren constant op het podium. Tijdens deze periode waren vooral Murder on the Orient Express en Harper opmerkelijk. In 1981 werd de actrice uitgenodigd voor de horrorfilm "The Fan".
Critici 'beoordelingen van het werk van de regisseurs waren controversieel, maar Bacall's optreden werd vooral opgemerkt. De rol werd haar beste genoemd sinds de jaren veertig.
onderscheidingen
Voor de secundaire heldin in het melodrama "The Mirror Has Two Faces" uit 1996 werd de artiest voor het eerst genomineerd voor een Oscar. De prijs ging echter naar Juliette Binoche.
Maar Lauren ontving de "Golden Globe" met de Screen Actors Guild van de Verenigde Staten echter al in de jaren negentig. Aan het begin van het millennium had de beroemde kunstenaar prominente bijrollen gespeeld in Dogville en Birth.
De actrice nam deel aan het scoren van verschillende tekenfilms. De Heks en Hoge Heks uit Spirited Away en Scooby-Doo en de Goblin King spraken in haar stem.
Onder de stemhebbende personages was ook de weeshuisleraar in Ernest en Celestine.
De laatste rol van Lauren in 2012 was de heldin van "Carmel" Anna-Maria. De prijzen vonden de artiest al aan het einde van haar carrière.
Ze won twee Tony Applause en Woman of the Year awards. Ze kreeg twee Golden Globes. Voor haar bijdrage aan de wereldcinema ontving Bacall in 1997 de Berlinale en in 2009 nog een Oscar.
Werk en gezinsleven
In 1945 werd Lauren de vrouw van Humphrey Bogart. Het echtpaar kreeg in 1949 een kind. De zoon van de acteurs, Stephen Humphrey, werd nieuwsproducent en documentairemaker.
In 1952 ontving Stephen zijn zus Leslie Howard. Ze koos het beroep van verpleegster en werkte als yoga-instructeur.
Lauren en Humphi woonden twaalf jaar samen. Het huwelijk werd in 1957 ontbonden door het overlijden van Bogart.
Drie jaar later werd Bacall de vrouw van Jason Robards.
Toen werd hun zoon Sam geboren. Hij koos ook voor acteren.
Het gezin ging na acht jaar uit elkaar.
In 2014 stierf de actrice, die nog geen maand had geleefd tot de leeftijd van negentig.
