Branko Djurić is een Bosnische acteur, scenarioschrijver, regisseur en muzikant, beter bekend als Juro. In 2001 werd hij genomineerd voor de European Film Academy Award voor zijn rol in de film No Man's Land.
De acteur is geboren en getogen in Sarajevo. Maar na het uitbreken van een internationaal gewapend conflict tussen Servië en Herzegovina verliet hij het land en verhuisde naar Slovenië.
Djuric werd erg populair in het land na deelname aan de komische variété "Top lista nadrealista", die sinds 1984 op de schermen te zien is. Daarna was hij mede-oprichter van de muziekgroep SCH en frontman van de bekroonde band Bombaj Stampa.
In de creatieve biografie van Juro zijn er meer dan 40 rollen in televisie- en filmprojecten. In de jaren 2000 nam hij als scenarioschrijver en regisseur deel aan de creatie van verschillende films.
Hij woont momenteel in Ljubljana en zet zijn creatieve carrière voort.
Branco heeft verschillende prijzen ontvangen op het International Film Festival van Venetië, Terra di Siena International Film Festival.
Biografische feiten
Djuric werd in het voorjaar van 1962 geboren in Joegoslavië. Zijn moeder komt uit Bosnië en zijn vader komt uit Servië. Toen de jongen nog maar één jaar oud was, stierf zijn vader plotseling. Lange tijd moest de moeder haar zoon opvoeden en alleen geld verdienen.
Na 13 jaar trouwde mijn moeder opnieuw. De kunstenaar Branko Popvaca werd haar echtgenoot. Hij kon goed met de jongen opschieten. Stiefvader bracht Djurich geleidelijk een liefde voor kunst en creativiteit bij en hielp artistieke talenten te ontwikkelen.
Tijdens zijn schooljaren ging de jongeman naar een muziekschool en een creatieve studio, waar hij acteren studeerde. Hij hield van spreken in het openbaar en na zijn middelbare schoolopleiding te hebben genoten, besloot Branko een professionele acteur te worden.
Hij probeerde de Universiteit van Sarajevo binnen te gaan op de afdeling podiumkunsten van de Academie voor Uitvoerende Kunsten (ASU), maar de competitieve selectie slaagde niet. Toen solliciteerde Djuric bij de Faculteit Journalistiek en in 1981 werd hij universiteitsstudent.
De jongeman gaf zijn droom om kunstenaar te worden niet op. Hij ging op zoek naar werk bij de televisie. Al snel kreeg hij de kans om te verschijnen in televisieproducties in cameo-rollen.
Gedurende 2 jaar probeerde hij opnieuw de acteerafdeling te betreden, maar elke keer slaagde hij niet voor de competitieve selectie. Pas in 1984 kwam zijn droom uit: hij werd ingeschreven aan de faculteit van de ASU.
Juro nam deel aan de nieuwe tv-show "Top lista nadrealista", die in 1984 werd uitgezonden kort voordat hij naar de universiteit ging. Het programma bestond uit optredens van volksmuziekartiesten en komieken die korte humoristische scènes uitvoerden. Branko voegde zich snel bij de cast en kreeg een geweldige kans om zijn muzikale en acteertalenten te laten zien.
In dezelfde periode kreeg de jongeman een kleine rol in een nieuw muzikaal televisieprogramma en speelde hij in een videoclip.
Na een ontmoeting op de set met regisseur Ademir Kenovich, klaagde de jongeman dat hij niet in de nieuwe uitvoerende faculteit kon komen en de competitieve selectie al 2 jaar niet had gehaald. Kenovich stuurde Branko naar zijn vriend, die zijn voorbereiding op de toelatingsexamens ter hand nam. Dankzij deze inspanningen werd Branko in 1984 leerling van de Academie voor Podiumkunsten.
filmcarrière
In 1986 nodigde regisseur Ademir Kenovic, al bekend bij Djuric, de aspirant-acteur uit om zijn televisiedramaproject "Ovo malo duse" op te nemen. Het schilderij vertelde het verhaal van een jongen die opgroeide in een Bosnisch dorp na de Tweede Wereldoorlog.
Na 2 jaar nam Branko deel aan het fantastische drama van de beroemde regisseur Emir Kusturica "The Time of the Gypsies".
De plot van de film vertelt over een jonge man genaamd Perhan, die een verbazingwekkend vermogen heeft om objecten met zijn ogen te verplaatsen. Hij woont bij zijn grootmoeder, die bekend staat als een lokale genezer die veel ziekten geneest. Perhan heeft een oom die een fervent gokker is en een gehandicapte zus. De jonge man ontmoet zijn eerste liefde en gaat trouwen, maar de ouders van het meisje willen haar niet trouwen met de arme Perhan. Om geld te verdienen voor een bruiloft, een nieuw huis te bouwen en zijn zus te genezen, reist hij met de zigeunerbaron Ahmet naar Italië.
De film werd vertoond op het filmfestival van Cannes in 1989. Kusturica ontving de hoofdprijs voor regiewerk en de foto zelf werd genomineerd voor de Gouden Palm. De film werd ook genomineerd voor de Cesar en de European Film Academy Awards.
In 2001 speelde Djurić in het militaire drama No Man's Land geregisseerd door Danis Tanovic. De plot van de foto ontvouwt zich tijdens de oorlog tussen Serviërs en Bosniërs. Verdwaald in de mist staat de Bosnische ploeg 's ochtends voor hun tegenstanders. Er ontstaat een gevecht, waarna drie gewonde soldaten in een loopgraaf in neutraal gebied blijven liggen: twee Bosniërs en een Serviër. Een van hen ligt op een mijn en als hij ook maar één onhandige beweging maakt, ontploft hij. Gezworen vijanden moeten een beslissing nemen en proberen te overleven.
In 2002 won de film de Oscar- en Golden Globe-awards in de categorie Beste Buitenlandse Film. De jonge debutant Denis Tanovich won de Cesarprijs. Branko Djurić kreeg een nominatie voor de European Academy Award. De film won ook de publieksprijs op het San Sebastian Film Festival.
In de verdere carrière van de acteur waren er rollen in de projecten: "Rise", "All for the sake of my children", "Love me", "Bal-Kan-Kan", "Crimes", "Sorting", "The Light Side of the Moon", "Strike Back "," Born Twice "," In the Land of Blood and Honey "," See You in Montevideo! "," Sta op en vecht "," Het huis van een ander "," Wanderers: Demon Hunter Quest".
Priveleven
Branko was twee keer getrouwd. Wie zijn eerste vrouw was, is niet bekend.
De tweede uitverkorene in 2000 was actrice Tanya Ribich, die de acteur op de set ontmoette. Het echtpaar voedt twee dochters op, Zala en Elu. Dzhurich heeft een zoon, Philip, uit zijn eerste huwelijk.
Momenteel woont de artiest met zijn gezin in Ljubljana en is hij directeur van het productiebedrijf "Theater 55".
