Breien is een favoriete hobby van veel vrouwen, en sommigen van hen willen niet alleen vreugde schenken door handgemaakte dingen van hoge kwaliteit voor zichzelf en hun dierbaren te maken, maar ook om van hun hobby een bron van inkomsten te maken. Misschien is dit slechts een kleine verhoging van het budget voor een vrouw met zwangerschapsverlof, maar voor sommigen wordt breien op bestelling de belangrijkste bron van inkomsten.
Voordat u op bestelling gaat breien, moet u beslissen hoeveel dit zorgvuldige creatieve werk kost. Er is geen vaste prijs voor handgemaakte producten en dat kan ook niet: elke vakvrouw bepaalt zelf hoe ze haar werk beoordeelt. Maar toch, er zijn verschillende manieren om de kosten van uw werk ruwweg te achterhalen.
Stukwerkbetaling
Natuurlijk zal de betaling voor het breien hoe dan ook stukwerk zijn. Het punt is dat de prijs van iets afhangt van hoeveel garen de breister heeft verbruikt, van de manier waarop het product is gemaakt en van andere factoren. Maar eerst dingen eerst.
Om te beginnen wordt de belangrijkste breimethode beoordeeld:
- voor het vooroppervlak met breinaalden is de prijs vastgesteld op 2,7 roebel. voor elke meter garen die wordt verbruikt;
- voor een eenvoudig gehaakt canvas - 2, 9 roebel; voor machinaal breien - 3000 roebel. voor elke kilometer gebruikt garen;
- als het ding met motieven is gebreid, kan de breister 3 roebel aanvragen. voor elke meter garen die wordt verbruikt;
- voor het maken van een product met behulp van de Ierse kanttechniek - vanaf 5 roebel.
Het is duidelijk dat zowel motieven als Iers breien van verschillende complexiteit kunnen zijn, dus de vakvrouw zal de prijs per meter draad in een bepaald product naar eigen goeddunken bepalen.
Verder gaat de berekening van het werk op basis van de "complicatiefactoren", d.w.z. rekening houdend met verschillende factoren die het werk van de breister nauwkeuriger maken:
- Als het patroon eenvoudig is, worden de kosten van garenverbruik vermenigvuldigd met een factor 1, 4.
- Als het product meerdere patronen bevat, wordt voor elk volgend patroon een factor 1, 09 toegevoegd.
- Voor het breien van complexe patronen wordt een coëfficiënt van 1, 3 opgeteld.
- Jacquardpatronen worden als bijzonder moeilijk te maken beschouwd en voor elke extra kleur wordt een coëfficiënt van 1, 2 toegevoegd
Het binden van afzonderlijke onderdelen van het product voegt ook extra factoren toe aan de kosten van het werk:
- de halslijn breien - 1, 3
- een enkele plank breien - 1, 3
- dubbel gebreide band - 1, 5
- dubbele plank, apart geknoopt - 1, 7
De kosten van het product zijn afhankelijk van de kleur en kwaliteit van het garen. Het is moeilijker om van donkere draden te breien, de ogen worden meer vermoeid, daarom wordt voor het gebruik van donker garen een coëfficiënt van 1, 5 toegevoegd. Het garen dat wordt verkregen nadat het product is uitgevouwen, is moeilijker om mee te werken dan nieuw daarom, als het product van dergelijke draden wordt gebreid, wordt een coëfficiënt van 1, 5 toegevoegd.
Er zijn meer knopen en breuken op het garen dat wordt verkregen nadat het product is uitgevouwen, daarom is het moeilijker om mee te werken.
Als een vakvrouw het product van een auteur maakt en een reeds bekend model niet herhaalt, heeft ze het recht om een extra 50% van de totale kosten te vragen - ze moest tenslotte ook als modeontwerper werken.
En natuurlijk worden de kosten van het garen ook door de klant betaald.
Uurbetaling
Veel vakvrouwen zijn echter van mening dat de bovenstaande berekening het gebreide product te duur maakt en geven er de voorkeur aan om de kosten van hun werk te berekenen op basis van de tijd die wordt besteed aan het maken van dit of dat gebreide item.
Voor de berekening wordt het gemiddelde loon genomen, geaccepteerd in de regio waar de vakvrouw haar producten wil verkopen en gedeeld door de standaard arbeidsduur in uren per maand (gemiddeld 167 uur). Het blijkt het gemiddelde loon voor een uur werk.
Vervolgens houdt de vakvrouw rekening met hoeveel tijd ze in werkelijkheid heeft besteed aan het maken van een breiwerk en vermenigvuldigt het resultaat met het gemiddelde uurloon. De kosten van het garen worden bij dit bedrag opgeteld en de prijs van het eindproduct wordt verkregen.
