Het anker is een van de belangrijkste elementen van de uitrusting van de boot. Vaak gebruiken liefhebbers van vissen en watersporten in plaats daarvan een lading die gewoon geschikt is in grootte en gewicht, maar deze optie is onhandig en te onbetrouwbaar. Daarom is het beter om een zelfgemaakt anker te maken, rekening houdend met de grootte van de boot en het materiaal van de romp.
Er is een groot aantal van de meest uiteenlopende modellen ankers, van de eenvoudigste tot die waarvoor metaalbewerkingsmachines nodig zijn voor de fabricage. Bij het kiezen van een specifieke versie van het anker, is het noodzakelijk om uit te gaan van de grootte van de boot, het materiaal van de romp, typische diepten in het vaargebied en de snelheid van de stroming.
Het eenvoudigste anker voor een opblaasbare boot
Voor een opblaasboot heeft een anker uit een oude pan met een diameter van ongeveer 30 cm zich goed bewezen. In het midden van de pan is een gat geboord voor een spindel met schroefdraad, aan het andere uiteinde van de spindel is een oog gemaakt voor een ankertouw. Eerst wordt een moer op de schroefdraad geschroefd, vervolgens wordt er een plat rond loden gewicht van ongeveer 1 kg op gezet. Zet vervolgens een koekenpan op en klem deze met een andere moer door de ring. Een dergelijk anker heeft geen scherpe elementen, waardoor de kans op beschadiging van de opblaasbare ballonnen wordt uitgesloten. Tegelijkertijd houdt hij de boot heel goed vast. Dit anker kan worden opgewaardeerd door drie of vier sectoren uit de pan te verwijderen. De randen van de resulterende poten zijn netjes afgerond.
Ook het anker in de vorm van een piramide, gegoten uit lood, liet zich goed zien. Aan de basis van de piramide zit een draadlus voor het ankertouw. Bij een piramide riblengte van 10 cm zal het anker een gewicht hebben van ongeveer 3,5 kg. Zo'n anker houdt de opblaasbare boot goed vast, zelfs bij een vrij sterke stroming.
Gelast anker
Het eenvoudigste type gelast anker is een kattenanker met vier poten. Het kan worden gelast van wapening, driehoekige platen worden op de poten van het anker gelast - ze zorgen voor een betrouwbare bevestiging van het anker in de grond. Zonder dergelijke platen is het anker moeilijk vast te houden op zachte grond. Het wordt aanbevolen om de lading op de spindel vast te zetten bij het ankeroog.
Het anker kan slechts twee poten hebben, maar in dit geval is een metalen pen (staaf) aan het oog gelast, loodrecht op het vlak van de poten. Het zorgt voor de juiste positie van het anker aan de onderkant - zonder dit schuiven de poten gewoon plat op de bodem en bieden ze niet de nodige grip. Ankers van dit ontwerp worden Admiraliteit genoemd.
Jachtanker
Voor een jacht worden zelfgemaakte gelaste ankers meestal niet gebruikt, het ziet er gewoon onwaardig uit. Het is het beste om een fabrieksanker te gebruiken, bijvoorbeeld het anker van Matrosov, dat het jacht zeer goed vasthoudt. Zo'n anker kan zelfgemaakt zijn, gedetailleerde aanbevelingen voor de vervaardiging ervan zijn te vinden op het net.
Ook het anker van Kurbatov liet zich goed zien. In tegenstelling tot het Matrosov-anker heeft het één brede poot en een gevorkte as. Een goed gemaakt anker van dit type ziet er goed uit en doet zijn werk goed. Voor betrouwbaarheid moet de lading op de spil worden vastgezet.
Ook het ploegschaaranker is wijdverbreid. Het ontwerp is heel eenvoudig, je kunt zo'n anker gemakkelijk zelf maken. Het past zowel op een jacht als op elke boot met een solide romp. Indien de ankerschaar van plaatstaal is, verdient het aanbeveling deze te verzwaren met een loden plaat.
