Louis Calhern (echte naam Carl Henry Vogt) is een Amerikaanse film- en theateracteur van de vorige eeuw, genomineerd voor een Oscar en Golden Globe. In 1954 ontving hij een speciale juryprijs op het filmfestival van Venetië voor zijn rol in het drama A Room for Directors.
De creatieve biografie van de acteur begon met optredens op het podium tijdens zijn schooljaren. Meegesleept door het theater, zou Louis zijn acteercarrière voortzetten, maar de oorlog kwam tussenbeide in zijn plannen. Hij werd opgeroepen voor het leger en diende in het Amerikaanse artillerieregiment in Frankrijk.
Na het einde van de vijandelijkheden keerde Calhern terug naar zijn vaderland. Hij bleef werken in het theater en acteerde in stomme films.
Beginnend met zijn acteercarrière, nam de kunstenaar een artiestennaam aan - Louis Calhern. De naam maakte deel uit van de naam van de stad St. Louis, waar hij lange tijd met zijn gezin woonde. En de achternaam kwam van de combinatie van zijn twee echte namen: Karl en Henry.
Biografische feiten
De toekomstige acteur werd in de winter van 1895 in de Verenigde Staten geboren. Zijn ouders waren immigranten uit Duitsland. Ze verhuisden naar Amerika voor de geboorte van hun zoon. Mijn vader vond snel een baan en raakte betrokken bij de verkoop van tabak, en mijn moeder had de leiding over het huishouden. Na een aantal jaren in New York te hebben gewoond, verhuisde het gezin naar St. Louis, waar Louis zijn schooltijd doorbracht.
Een gelukkige kans bracht de jongen naar het theaterpodium. Hij speelde in het schoolvoetbalteam en bij een van de wedstrijden werd hij gezien door een vertegenwoordiger van een rondreizende theatergroep. Een knappe, lange jongeman trok meteen zijn aandacht en bood Louis na de wedstrijd een baan aan in het theater tijdens de tour.
Na het voltooien van zijn basisopleiding keerde de jongeman terug naar New York om een acteercarrière na te streven. Hij begon te werken in het theater, maar zijn verdere plannen werden vernietigd door de Eerste Wereldoorlog. De jongeman werd opgeroepen voor de dienst en pas in 1921 kon hij terugkeren naar het podium.
Creatieve carrière
In 1922 trad Louis toe tot de beroemde acteerclub The Lambs in New York. De club werd in 1868 in Londen opgericht door de Engelse acteur John Hare, en opende later een vestiging in Amerika.
De club bracht vertegenwoordigers van kunst, acteurs, kunstenaars, schrijvers samen om nieuws uit te wisselen en theatervoorstellingen te bespreken. Ook was het mogelijk om daar acteurs in te huren voor nieuwe voorstellingen.
Van 1923 tot 1955 speelde Calhern tientallen rollen op het Broadway-podium. Een van de meest succesvolle werken aan het begin van zijn theatercarrière was de rol in het toneelstuk "Cobra", dat in 1924 werd vertoond en enkele maanden doorging met een constant volle zaal.
Louis kreeg zijn eerste hoofdrol in een stomme film in 1921 in het drama van Lois Weber "Too Wise Wives". In de film zijn ook Claire Windsor, Phillips Smalley en Mona Lisa te zien. Het script voor het schilderij is geschreven door L. Weber en Marion Orth.
In hetzelfde jaar kreeg de kunstenaar nog een rol met L. Weber in het drama "Spot". Na de release van de afbeelding op de schermen, schreven sommige filmcritici dat Louis de nieuwe ster van de bioscoop is, die binnenkort de beroemde artiesten kan overschaduwen.
Daarna speelde Calhern in een andere film "The Last Moment". Het was een horrorfilm geregisseerd door J. Parker Reed, Jr., met in de hoofdrollen Henry Hull en Doris Kenyon.
De acteur begon nieuwe aanbiedingen te ontvangen van beroemde regisseurs van een kleine bioscoop, maar hij besloot een tijdje te stoppen met filmen en zich volledig aan het theater te wijden. Louis keerde pas in de jaren dertig terug naar de bioscoop, toen er geluidsfilms verschenen.
In 1931 kreeg hij een rol in Alfred E. Green's melodrama The Road to Singapore. De film bevatte acteurs: William Powell, Doris Kennion, Marian Marsh, Tyler Davis.
De plot van het drama speelt zich af in de familie van een arts. Zijn jonge vrouw, een voormalig verpleegster die ooit met hem in de kliniek werkte, stopte onmiddellijk na de bruiloft met haar baan. Maar al snel realiseert ze zich dat haar man meer geïnteresseerd is in werk en carrière, en dat ze de tijd alleen moet doorbrengen. Op een dag ontmoet ze een nieuwe buurvrouw en het leven van het meisje begint te veranderen.
In hetzelfde jaar speelde de kunstenaar een van de centrale rollen in het misdaaddrama Mad Blonde. Een jaar later speelde hij in het drama Archie Mayo "Night after Night".
Sinds 1933 speelt Louis voortdurend in nieuwe projecten. Vanwege zijn rollen in de films: "The Accused", "Duck Soup", "The Mystery of the Count of Monte Cristo", "The Man with Two Faces", "Sweet Adeline", "Arizon", "The Death van Pompeii", "Magnificent Insinuation", The Life of Emile Zola, Juarez, I Will Take This Woman, Heaven Can Wait, Bad Fame, Arc de Triomphe, Red Danube, Grab Your Cannon, Annie!, Asphalt Jungle "," We Zijn niet getrouwd "," Prisoner of the Zenda Fortress "," Julius Caesar "," Room for Directors "," Rhapsody "," School Jungle ".
Calhern speelde zijn laatste rol in de film in 1956. Het was het komische muzikale melodrama van de High Society dat twee Oscar-nominaties ontving.
Priveleven
Het gezinsleven van Calhern is niet gelukt, ondanks het feit dat hij 4 keer getrouwd was.
De eerste uitverkorene was Ilke Chase. Hun huwelijk duurde slechts een jaar en resulteerde in een scheiding in 1927.
In hetzelfde jaar trouwde Louis met Julia Hoyt. Ze woonden 5 jaar samen en scheidden in 1932.
Een jaar later hertrouwde de acteur, nu met Natalie Schafer. Hun relatie eindigde in 1942.
De laatste vrouw was Marianne Stewart. Maar deze verbintenis was van korte duur. De man en vrouw woonden samen van 1946 tot 1955.
Volgens zijn derde vrouw leed de acteur aan een alcoholverslaving en weigerde hij behandeling. Ze probeerde hem naar de Anonieme Alcoholisten te sturen, maar hij weigerde botweg daarheen te gaan, bewerend dat de vereniging een religieuze organisatie is, en dit is in strijd met zijn kijk op het leven. Volgens sommige berichten was hij begin jaren vijftig nog in staat om met alcoholisme om te gaan.
Louis stierf plotseling in mei 1956 tijdens het filmen van een andere film in Japan. Hij kreeg een hartaanval, de acteur was niet meer te redden.
