In Rusland is de balalaika al enkele eeuwen bekend. Vanuit het dorp migreerde ze naar academische orkesten. Maar om er simpele volkswijsjes op te spelen, is het helemaal niet nodig om lang te studeren aan een muziekschool en een conservatorium. Onze grootouders leerden spelen op het gehoor, met een illustratief voorbeeld.
Balalaika-apparaat
De moderne balalaika bestaat uit drie delen. Het eerste deel is een driehoekig lichaam, waarvan de voorkant een dek wordt genoemd. De achterkant is aan elkaar gelijmd uit verschillende houten segmenten. Op het klankbord is een resonatorvenster uitgesneden, dat soms een spraakbox wordt genoemd. Het tweede deel is de toets waarop de frets zich bevinden. Het derde deel is de kop waarop de stemsleutels zijn bevestigd. Met behulp van de stemsleutels wordt de balalaika gestemd.
Volgens de regels moeten het zadel (brug op het dek) en het bovendeel (vanaf de kop) zich op dezelfde afstand van de twaalfde fret bevinden - op dit punt wordt de snaar in tweeën gedeeld.
Balalaika-stemming
Er zijn nu twee soorten balalaika-stemming:
- academisch;
- rustiek of "gitaar".
Tot het einde van de 19e eeuw was er geen enkel concept voor het stemmen van een instrument; dorpsmuzikanten stemden het voor zichzelf, afhankelijk van persoonlijke voorkeuren en tradities die op een bepaalde plaats bestonden.
Aan het einde van de 19e eeuw werd de balalaika, dankzij de inspanningen van de muzikant Vasily Andreev, een concertinstrument. Andreev introduceerde het academische systeem. Bij deze stemming worden de bovenste twee snaren unisono gestemd op de E-noot en de onderste snaar een kwart hoger op de A-noot.
Het verschil tussen het dorpssysteem is dat de afstemming volgens de drieklank wordt uitgevoerd. Bovendien kan de eerste noot in deze drieklank elke zijn, het is erg handig, vooral wanneer het nodig is om de balalaika aan te passen aan andere instrumenten om in een dorpsorkest te spelen.
Nadat we de eerste snaar hebben gestemd zoals we die nodig hebben, kunnen we de rest stemmen. Om dit te doen, houdt u de tweede snaar bij de derde fret ingedrukt en trekt u deze vervolgens los en bereikt u een harmonie met de open eerste snaar. Stem de derde snaar op de vierde fret vanaf de open seconde.
Voor het stemmen kunt u ook een stemapparaat, piano, gitaar, accordeon of een ander instrument gebruiken dat in staat is om de noten te produceren die we nodig hebben. Na het stemmen hoort u een zuiver akkoord te horen door uw vinger van boven naar beneden over de snaren te schuiven.
Nu hoeft u alleen nog een paar akkoorden onder de knie te krijgen, met behulp waarvan u in de toekomst een aantal veelvoorkomende traditionele Russische deuntjes zult leren.
