Bij het vissen op karper met een veer, is het noodzakelijk om deze te vullen met geurige voeding en het aas aan de haak te bevestigen. Alle uitrusting moet voldoen aan de nodige sterkte- en krachtvereisten, want karpers zijn een grote vis en kunnen een visser gemakkelijk zonder uitrusting achterlaten.
De veer is een traditionele takel gemaakt van dik draad. Het belangrijkste kenmerk van een dergelijke visserij is de gelijktijdige levering van aas en grondvoer aan de vis. Tegelijkertijd komen er altijd talloze haken met een mondstuk op de voerplek terecht, en de vis slikt ze samen met het aas in.
Onderscheppen
De hengel moet voldoen aan de vereiste sterkte- en krachtvereisten. De tackle is uitgerust met een draaiende haspel met een frictierem en een bytrunner. De laatste twee opties zullen lijnbreuk en verlies van alle uitrusting voorkomen. Bij het vissen op karper is het aan te raden om een gevlochten lijn te gebruiken, vooral over lange afstanden. Maar als alternatief is ook een monofilament lijn met een dikte van 0,25-0,3 mm geschikt.
De lijn moet een lagere breekkracht hebben dan de hoofdlijn. De haken zijn afgestemd op het gebruikte opzetstuk. De meest populaire haken zijn nr. 8-4. Bij de keuze van het gewicht van de feederveer wordt altijd rekening gehouden met de visafstand: hoe verder van de kust de feeder wordt gegooid, hoe zwaarder het gewicht moet zijn.
Er zijn 2 manieren om de veer op de hoofdlijn te monteren. Schuif- of blindtuigage. Om een glijdende tuigage uit te voeren, moet een stuk vislijn met een diameter van 0,3 mm en een lengte van 1 m aan één uiteinde worden vastgemaakt met een knooplus, en de vrije moet door een rubberen schokdemper of kraal worden geleid. Vervolgens moet de vislijn door de veerbuis worden geleid, een andere stop installeren en de karabijnhaak vastbinden.
Als u met een veer met een lange lijn vist, moet u deze uitrusten met een anti-twist of ongeveer 10 cm van de vislijn draaien. U moet de riem aan de tuigage bevestigen met een lus in een lus. Bij een blind rig moet het uiteinde van de hoofdlijn door de veerbuis worden getrokken en vervolgens om de feeder worden gewikkeld en in een knoop worden vastgemaakt. De lijnen kunnen als optie op een afstand van 5-15 cm van de veer worden bevestigd - ze kunnen direct aan de bochten worden vastgemaakt.
Hoe te vangen?
Bij het vissen op karper wordt veel belang gehecht aan aas. In deze hoedanigheid kunt u een mengsel gebruiken van gemalen oliecake, maïsgrutten, tarwebloem, koekjes, zemelen, zaden, melk, suiker en zout. Het aas kan een worm, made, bloedworm, maïs, erwten, Alkmaarse gort of griesmeel zijn. Na het vullen van de spring-feeder met bevochtigd aas, bevestig het aas aan de haak. Om ervoor te zorgen dat elke volgende worp op dezelfde afstand wordt uitgevoerd, kunt u een markering gebruiken om het gedeelte van de lijn van de haspel tot de eerste doorgangsring van de hengel te markeren.
In de regel bijten karpers scherp en zelfverzekerd. Het belangrijkste is nu om de baitrunner snel uit te zetten en de vis te gaan spelen. De karper begint te slaan en trekt aan de lijn. Het is belangrijk om hem te vermoeien in een gebied met schoon water en de lijn niet achter de rugvin met zaagtand te laten draaien. Als de vis de weerstand heeft verzwakt, kun je hem in de netten starten.
