Brick-taal is een soort brabbeltaal, dat wil zeggen een primitief soort cijfer, voornamelijk bedoeld voor oraal gebruik. Gibberish klinkt als een zinloze reeks geluiden voor iemand die niet is getraind om het op het gehoor te begrijpen.
instructies:
Stap 1
De naam "brabbeltaal" komt uit het jargon van rondtrekkende handelaren - ofen. Om hun onderhandelingen te verbergen voor niet-ingewijden, die ze konden afluisteren, versleutelde ofeni ze door achter elke lettergreep "tara en" bar toe te voegen. De zin "Senya ging naar Moskou klonk bijvoorbeeld als volgt:" Tarasebaranyatarapobarasheltaravbaramotaraskvu. Dit eenvoudige coderingssysteem was zo succesvol dat het woord "brabbeltaal" in het Russisch de aanduiding werd van elke onbegrijpelijke onzin.
Stap 2
Op basis van het free-wheeling-principe zijn veel vergelijkbare encryptiesystemen te bedenken. In de eenvoudigste ervan wordt slechts één codelettergreep gebruikt, toegevoegd voor (of na) elke lettergreep van de gecodeerde zin. Als de codelettergreep bijvoorbeeld "bi is, dan heeft de bekende tongbreker de vorm:" Biebihal bigrebika bicebirez birebiku, bivibidit bigrebika biv birebike birak. Bisubin bigrebik birubik biv birebik, birak biza birubik bigrebik bitsap.
Stap 3
De baksteentaal zelf ontstond, mogelijk onder leerlingen, maar deze taal en zijn varianten werden wijdverbreid buiten de schoolomgeving. Het principe is om elke lettergreep te verdubbelen door medeklinkers te vervangen, dat wil zeggen dat na elke klinker in de gecodeerde zin een lettergreep wordt toegevoegd, met dezelfde klinker, maar met dezelfde medeklinker. Groet "Hallo, hoe gaat het? verandert na "steenversleuteling in" Zdokorokovoko, hoe gaat het met dekelaka? …
Stap 4
Dit soort gebrabbel dankt zijn naam "baksteen", misschien aan het feit dat de codemedeklinker meestal "k - de eerste letter van het woord" baksteen is, en ook vanwege de hoekige, "struikelende aard van spraak met een dergelijke codering.
Stap 5
Natuurlijk kun je in plaats van 'k' elke andere medeklinker gebruiken. Soms krijgen deze "dialecten" hun eigen naam. Een bakstenen tong met een medeklinker wordt bijvoorbeeld zonnig of zout genoemd. Dergelijke namen zorgen echter voor enige verwarring, dus het is beter om al deze opties als varianten van dezelfde steentaal te beschouwen.
