Eliahu Inbal is een Israëlische dirigent, in Europa bekend als operadirigent, geeft actief concerten, zelfs op hoge leeftijd (nu is hij 83 jaar oud) en staat bekend om zijn talrijke opnames, waaronder volledige symfonieën van vele componisten, interpretaties van latere romantische werken.
Biografie
Geboren Eliahu op 16 februari 1936 in Jeruzalem, in Mandaat Palestina onder Brits bestuur.
Na zijn afstuderen ontving hij zijn muzikale opleiding aan de Israel Academy of Music in de richting van viool. Een van zijn leraren was Paul Ben-Haim, een Israëlische componist, dirigent en muziekleraar, een prominente grondlegger van de muzikale cultuur van Israël.
Daarna vervolgde hij zijn studie aan het Nationaal Conservatorium voor Muziek en Dans van Parijs. Inbals leraren waren de beroemde Franse muziekleraren Louis Fourier, Olivier Messiaen en Nadia Boulanger, die hem liefde voor muziek bijbrachten.
Het is vermeldenswaard dat Leonard Bernstein zelf Inbal naar het conservatorium stuurde - de toen beroemde popularisator van academische muziek, componist, pianist en dirigent, die het spel van Inbal hoorde en hem herkende als een getalenteerde muzikant. Leonard Bernstein stuurde Eliaha niet alleen om in Parijs te studeren, maar kende hem ook uit eigen middelen een beurs toe om zijn studie af te ronden.
Parallel met zijn studie aan het Conservatorium van Parijs volgde hij privélessen van de Duitse dirigent Sergiu Celibidache en de Italiaanse dirigent Franco Ferrara in Hilvesurme, een stad in het noorden van Nederland. Vervolgens merkten veel critici in Eliach de duidelijke rolkenmerken van Celibidake en Ferrara op: de kracht van rust, het vermogen om ongebreidelde passie en dramatisch effect te creëren.
Carrière en creativiteit uitvoeren
Op 26-jarige leeftijd (1963) won hij de Guido Cantelli International Conducting Competition, die van 1961 tot 1980 om de 2 jaar in Italië werd gehouden.
Na zo'n prestigieuze overwinning gingen de deuren van alle Italiaanse orkesten open voor Eliach, met velen waarvan hij lang en vruchtbaar heeft samengewerkt.
In 1965 debuteerde Inbal als dirigent van het London Philharmonic Orchestra. Eliahu boekte snel succes, kreeg een aantal opdrachten in het VK en kreeg naast zijn Israëlische staatsburgerschap ook het Britse staatsburgerschap.
In 1974 aanvaardde Inbal een aanbod om leiding te geven aan het Radio Symfonie Orkest van Frankfurt (Hessen), een van de beroemdste Duitse symfonieorkesten in Frankfurt am Main.
Aan het hoofd van dit orkest nam Inbal alle symfonieën van de Oostenrijkse componist Gustav Mahler op en voerde een aantal symfonische werken van een andere Oostenrijkse componist Anton Bruckner in hun auteursversies uit. Voor hen ontving Eliahu prestigieuze prijzen van critici: de Duitse "Jahrespreis der deutchen Schallplatten-Kritik" en de Franse "Grand Prix de Dicque". Deze onderscheidingen werden een symbool van Inbals diensten aan de Oostenrijkse muziekcultuur: voor hem had niemand de werken van Bruckner opgenomen.
Sinds 1984 leidt Inbal twee orkesten tegelijkertijd: het Frankfurt Radio Symphony Orchestra en het La Fenice Venetian Opera Orchestra.
In 1989 verliet hij de functie van chef-dirigent bij La Fenice en in 1990 stopte hij met werken bij het German Symphony Orchestra. De Duitsers prezen de Israëlische dirigent en kenden hem in 1990 de titel van eredirigent van het Radio Frankfurt Symphony Orchestra toe.
Na een korte creatieve pauze werd hij in 1995 benoemd tot chef-dirigent van het Italian Radio Symphony Orchestra in Turijn. Door samenwerking met deze groep kon Inbal het operatheater van Richard Wagner componeren.
Sinds 2001 werkt hij voor het Berlin Symphony Orchestra, dat hij tot 2006 leidde. Tijdens zijn jaren in Berlijn nam hij alle symfonieën van Sjostakovitsj op met het Weens Symfonie Orkest, verschillende werken van de Hongaarse componist Bela Bartok, een aantal symfonische gedichten van Richard Strauss met het leidende Symfonie Orkest van Romaans Zwitserland. De opname van Sjostakovitsj' symfonieën met Inbals interpretaties maakte hem populair in de wereld van de academische muziek.
Van 2008 tot 2014 was hij chef-dirigent van het Tokyo Metropolitan Symphony Orchestra.
Van 2009 tot 2012 was hij chef-dirigent van het Czech Philharmonic Orchestra.
Wagners jubileumjaar 2013 stond in het teken van Inbals uitvoeringen met de symfonie Tristan en Isolde op het operafestival van La Coruña en de symfonie Parsifal bij de Vlaamse Opera. Eliahu Inbal ontving de International Opera Prize 2014 en de Italiaanse criticus Abbiati en Viotti's nationale prijs voor zijn uitzonderlijke interpretatie van Wagners Ring in samenwerking met het Italian National Radio Symphony Orchestra.
Van 2003 tot 2011 nam hij regelmatig deel aan muziekfestivals in de Rheingau, waar hij alle acht complete Bruckner-symfonieën en de onvoltooide Negende symfonie uitvoerde aan het hoofd van het Keulen WDR Symphony Orchestra.
In april 2019 bezocht Inbal voor het eerst Rusland, waar hij verschillende concerten gaf in St. Petersburg. Onmiddellijk na een bezoek aan Rusland begint Eliahu aan een zomertournee door Japan met het Berlin Symphony Orchestra. De tour eindigt met Eliahu's deelname aan het Berlin Festival en het Nationale Brukner Festival in Linz.
In maart 2019 werd aangekondigd dat Eliahu Inbal het Taipei Symphony Orchestra zou leiden als chef-dirigent. Het contract wordt afgesloten voor drie jaar. Het is de bedoeling dat Inbal in oktober 2019 zijn eerste concert geeft aan het hoofd van het nieuwe team. Dit wordt Mahlers Achtste symfonie.
Toekomstplannen
In november 2019 is Inbal van plan om drie Sjostakovitsj-concerten te geven in Tokio.
In 2020 zal Eliahu Bruckners 5e symfonie uitvoeren in La Scala, Italië. Daarna gaat hij op tournee aan het hoofd van het Symfonieorkest van Zuidwest-Duitsland. Tijdens de tour zullen optredens worden gegeven in Beijing, Guangzhou, Monte Carlo, evenals op het International Festival of Music and Canarische Taal.
onderscheidingen
1990 - Ere-dirigent van het Frankfurt Radio Symphony Orchestra.
Ook in hetzelfde jaar kende de Franse regering Inbal de rang van officier in de Orde van Kunsten en Letteren toe.
In februari 2001 - de gouden medaille "For Merit" van de stad Wenen.
2006 - Goethe-insigne in Frankfurt en de Order of Merit van de Bondsrepubliek Duitsland.
In 2014 kreeg Eliahu, na afloop van zijn contract met het Tokyo Orchestra, de eretitel van Conductor-Laureate van het Tokyo Metropolitan Symphony Orchestra.
