De elektrische gitaar is een elektronisch type getokkeld muziekinstrument. Met een groot aantal overeenkomsten (notatiesysteem, aantal en stemming van snaren, basis speeltechnieken) kent de elektrische gitaar ook verschillen, ook in de manier waarop het instrument wordt vastgehouden.
instructies:
Stap 1
De elektrische gitaar wordt staand bespeeld (op de klassieke zit, met een speciale standaard, etc.). Daarom is ondersteuning op de dij uitgesloten. Om deze reden gebruikt de elektrische gitaar een speciale riem die aan de kop en onderkant van het lichaam wordt bevestigd. De riem wordt over het hoofd gegooid.
Stap 2
De hals bevindt zich, net als een gewone gitaar, aan de linkerkant, boven de body. Hij moet op een zodanige hoogte zijn dat de linkerarm die bij de elleboog is gebogen, er vrij langs kan bewegen zonder spanning te ervaren. De vingers, behalve de duim, bevinden zich aan de buitenzijde (zichtbaar voor kijkers) van de nek.
Stap 3
In tegenstelling tot de klassieke setting, waarbij de duim van achteren strikt op het midden van de nek rust, mag hij bij een elektrische gitaar volledig om de nek worden gewikkeld. Het topje van de duim kan zichtbaar zijn van achter de bar en zelfs licht buigen in de falanx. Daarnaast is een sterke buiging van de pols toegestaan, vooral bij sommige technieken. Comfort speelt hierbij een belangrijke rol: als je pijn voelt, dan doe je iets verkeerd.
Stap 4
De positie van de rechterhand heeft ook significante verschillen. In tegenstelling tot de klassieke school kan de hand de snaren raken, bijvoorbeeld bij het dempen met de rand van de handpalm. Daarnaast wordt de mediatortechniek vaker gebruikt dan de vingertechniek. De positie van de hand hangt af van de specifieke techniek van het spel. Inclusief verplaatsingen van de hand langs het lichaam is toegestaan om een specifieke kleur aan het geluid te geven (in de klassiekers moet je je hand strikt boven het resonantiegat houden).
Stap 5
Het is toegestaan om de elektrische gitaar horizontaal te houden (met je handen op het benedendek, zoals een persoon op je rug), verticaal of in andere niet-standaard posities. Dergelijke posities zijn echter eerder toelaatbaar als toneeleffect en zijn alleen mogelijk met een goede kennis van het onderdeel en het vermogen om het "blind" uit te voeren.
