Leonardo da Vinci slaagde erin zijn stempel op de geschiedenis te drukken. Een groot kunstenaar, hij creëerde een aantal doeken die hem beroemd maakten. Distinguished Leonardo en als uitvinder en ingenieur. De intense intellectuele activiteit van het genie beïnvloedde zijn gezondheid. De laatste jaren van zijn leven ervoer hij lichamelijk lijden. Da Vinci stierf, zoals de onderzoekers suggereren, aan een beroerte.
Uit de biografie van de meester
Het toekomstige 'universele genie' van zijn tijd, Leonardo da Vinci, staat bekend als een onovertroffen kunstenaar, uitvinder en wetenschapper. De jongen werd geboren in de buurt van Florence op 15 april 1452. Da Vinci's vader was notaris, zijn moeder kwam uit een eenvoudig boerengezin. Leonardo werd buiten het huwelijk geboren: al snel trouwde zijn vader met een nobel persoon. Toen nam de vader de jongen mee naar zijn opvoeding.
Al op jonge leeftijd toonde Leonardo creativiteit en leerde hij tekenen. In een poging het talent van zijn zoon te ontwikkelen, stuurde zijn vader hem naar een van de beste kunstworkshops in Toscane voor training. Leonardo bleef daar echter niet lang. Hij bewees snel aan de leraar dat hij superieur was aan hem in vaardigheid en niets anders van hem kon leren.
Leonardo verwierf vooral bekendheid als kunstenaar. Zijn beroemdste doeken zijn "De dame met de hermelijn", evenals "La Gioconda" (ook bekend als "Mona Lisa"). Het genie gaf echter weinig tijd aan schilderen en daarom kon hij niet bogen op een aanzienlijk aantal doeken. Op dit gebied werd da Vinci echter een onbetwistbare autoriteit: hij was in staat om de principes van het realisme en de waarnemingswetten van kunstwerken te ontwikkelen. Na Leonardo ging de schilderkunst naar een nieuwe ontwikkelingsfase.
Leonardo beschouwde zichzelf niet zozeer als schilder als wel als ingenieur en wetenschapper. Onder de uitvindingen die hij deed - een fiets, een parachute, een katapult, een zoeklicht, een prototype van een zelfrijdend voertuig dat op een tank lijkt. Bijna al zijn technische ideeën werden belichaamd in tal van tekeningen, tekeningen, schetsen en schetsen. In sommige tekeningen van de grote uitvinder kunnen moderne wetenschappers het nog steeds niet achterhalen.
Da Vinci bracht een groot deel van zijn leven door aan bouwkundige en technische projecten. Bovendien waren dergelijke innovaties niet alleen vreedzaam, maar ook militair van aard. Het talent van een ingenieur kwam Leonardo goed van pas in 1499, toen hij in dienst werd genomen van de beroemde hertog Cesare Borgia. De laatste hoopte heel erg dat de capaciteiten van da Vinci hem zouden helpen een aantal militaire mechanismen te creëren. In Florence werkte de meester ongeveer zeven jaar, verhuisde later naar Milaan, ging toen naar Rome en kwam uiteindelijk in Frankrijk terecht.
De laatste jaren van genialiteit
In 1516 ontving Leonardo een interessante uitnodiging van de koning van Frankrijk: hij bood hem aan zich te vestigen in het kasteel van Clos-Luce. Da Vinci ontving de eretitel van koninklijke kunstenaar, meester van architecten en ingenieur. Voor deze functie had hij recht op een stevige beloning. Tijdens zijn leven in dit land schilderde de meester bijna niet. Zijn belangrijkste verantwoordelijkheid was de organisatie van vieringen die werden gehouden aan het hof van de koning. Da Vinci werkte ook aan een project voor een ingewikkeld kanaal tussen Sona en de Loire.
Tegen die tijd was de gezondheid van da Vinci sterk verslechterd. Hij kon zelfs met grote moeite bewegen.
Onderzoekers van het verbazingwekkende leven en werk van de beroemde meester zijn het erover eens dat de oorzaak van zijn dood een beroerte was. Herinneringen aan tijdgenoten zijn bewaard gebleven, wat erop wijst dat Leonardo op het moment van zijn dood verlamd was: hij kon zijn rechterhand niet beheersen. Het was een beroerte die deze aandoening kon veroorzaken. Er wordt aangenomen dat de eerste keer dat dit met Leonardo gebeurde in 1517. De tweede slag in 1519 was de laatste voor de Italiaan. De belangrijkste gegevens over de gezondheidstoestand van het genie, huidige onderzoekers verzamelden uit de memoires van zijn tijdgenoten en fragmentarische verslagen van Leonardo zelf.
De slechte gezondheidstoestand werd geen belemmering voor het actieve en gevarieerde creatieve leven van de meester. Hij genoot van de steun en hulp van zijn studenten, waaronder Francesco Melzi. Hij werd ook de belangrijkste erfgenaam van de meester. In de volgende halve eeuw verwijderde Melzi de erfenis van zijn leraar. En het was uitgebreid en omvatte schilderijen, gereedschappen, een rijke bibliotheek, waarvan niet meer dan een derde van alle boeken en documenten tot nu toe bewaard is gebleven.
Het grote genie stierf op 2 mei 1519. Hij bracht zijn laatste dagen door in het kasteel van Clos-Luce, waar hij werd omringd door discipelen. Begraven da Vinci in het kasteel van Amboise. Op zijn grafsteen is een inscriptie gegraveerd die zegt dat de as van de grootste ingenieur, kunstenaar en architect van Frankrijk hier begraven ligt.
