Rivierkreeften vangen op de plekken waar ze voorkomen is niet moeilijk. Het is voldoende om rakolovka te maken, waarvan de vervaardiging met uw eigen handen zelfs door een beginner in deze kwestie kan worden gedaan.
Rivierkreeften vangen en koken is soms niet minder spannend dan vissen. Het is moeilijk om ze handmatig te vangen, het is onmogelijk om ze te vangen met een aashengel, zoals een vis, daarom werden de eenvoudigste ontwerpen uitgevonden, rivierkreeften of schaaldieren genoemd, vallen voor rivierkreeften.
Benodigde gereedschappen en materialen
Het eenvoudigste ontwerp van rakolovka is een ring van staaldraad, waarvan de diameter ongeveer een halve meter of iets minder is. Deze constructie is op een speciale manier bedekt met een gaas. Deze rivierkreeft heeft een nadeel - hij moet worden gecontroleerd, gemiddeld een keer per half uur uit het water worden gehaald, omdat de rivierkreeft na het eten hem gemakkelijk verlaat. Daarom is het beter om een enigszins gecompliceerd model te maken dat de hele nacht kan blijven staan: uit zo'n korst komen is niet eenvoudig.
Om zo'n structuur met je eigen handen te maken, heb je een gaas nodig - sterk en met kleine cellen, dikke draad, met een diameter van minimaal 4-6 mm en een nylondraad.
In het geval dat de rakolovka in het veld en van geïmproviseerd materiaal is gemaakt, kan een grote plastic fles als frame dienen en in plaats van een gaas kunnen nylon panty's of kousen worden gebruikt. Het frame kan van hout zijn, en zelfs volledig geweven van wilgentakjes.
Productieproces
Het belangrijkste element van de rivierkreeftval blijft een ring van staaldraad, maar in dit geval moet je er twee maken, de eerste met een omtrek van ongeveer een halve meter en de tweede 15-20 cm. Als er een klaar -gemaakt draadframe met een andere vorm, het kan ook worden gebruikt door het te bedekken met een net.
Als de draad met een diameter van minimaal 6 mm wordt gebruikt, zijn extra gewichten niet nodig, in andere gevallen kunnen ze aan de onderkant worden vastgemaakt zodat de structuur niet door de stroom wordt omvergeworpen.
Het gaas is met een nylondraad aan de ringen bevestigd, maar als deze methode te omslachtig lijkt, kun je plastic klemmen gebruiken. 3 afstandhouders zijn gemaakt van draad: van gelijke lengte en hoogte van 10 tot 20 cm. De bovenste kleine ring wordt op deze afstandhouders bevestigd zodat deze waterpas en stabiel staat boven de grote die op de grond ligt. Om het transport en het vouwen te vergemakkelijken, moet ten minste één afstandsstuk verwijderbaar worden gemaakt.
Daarna worden de zijwanden afgedekt met een net. Op de bovenste kleine ring worden ze op dezelfde manier bevestigd als op de onderste - met een nylondraad of plastic klemmen. Het overtollige net na bevestiging wordt afgesneden en de rivierkreeft kan worden gebruikt door een sterk touw aan de bovenste ring te binden om de volledige val uit het water te trekken. De dikte en het materiaal van het touw doen er niet toe, het belangrijkste is kracht en goede knopen - de vangst kan moeilijk zijn als de val tot de top is gevuld.
Het aas is vastgebonden aan de bodem van de rivierkreeft. Op sommige plaatsen geven rivierkreeften de voorkeur aan verse vis, wat de geruchten over hun verslaving aan aas weerlegt.
Bij het vissen op rivierkreeften wordt vaak een zaklamp gebruikt, of wordt er vuur gemaakt op de oever tegenover de plaats waar de val is geplaatst. Rivierkreeften worden aangetrokken door licht en met deze trucs zal de vangst groter zijn.
