Pad, of op een andere manier voorn, wordt beschouwd als een van de meest voorkomende vissen die in meren en rivieren leven. Zijn lichaam is bedekt met zilverachtige schubben die glinsteren in de zon met alle kleuren van de regenboog, en zijn vinnen hebben een felrode kleur, vergelijkbaar met een ruisvoorn. De soroga is erg pretentieloos en kan zelfs in zeebaaien overleven. Maar hoe je in het winterseizoen voorn kunt vangen, weet niet elke beginnende visser.
Het is nodig
- - winterhengel;
- - vislijn;
- - zinklood;
- - knikken;
- - mal;
- - boren;
- - schuimspaan;
- - mondstuk.
instructies:
Stap 1
Met het begin van koud weer gaat de baan naar de diepte. De vis houdt zich dicht bij kuilen, onderwaterkliffen, bij het kanaal en draaikolken. Een paar dagen na de ijsvorming begint het winterbijten van voorn, het wordt de hele winter gevangen, maar het is beter op het eerste en laatste ijs.
Stap 2
Een hengel voor de wintervisserij op blankvoorn moet comfortabel zijn. Het handvat moet comfortabel in de hand liggen, gemaakt van schuim of kurk). Kies de dunste rig, want voorn pakt gewoon geen hengel met een grove mal en dikke vislijn. De vislijn zal 0,08 millimeter doen, de grootte van de haak kan variëren van #2 tot #4, slijp de angel periodiek tijdens het vissen.
Stap 3
Kies een mal afhankelijk van de omstandigheden en diepte. Bij afwezigheid van stroming en in ondiepe diepten, gebruik de ondiepste mallen. Gebruik voor iets dieper (4-5 meter) medium, voor dieper - zwaar. De vorm van de mal moet lijken op elk waterorganisme, de kleur hangt af van de verlichting. Gebruik bij donker en bewolkt weer een lichte kleur, maar bij helder weer zijn doffe mallen perfect.
Stap 4
Rust je hengel uit met een veerkrachtige en lange knik die kan worden gemaakt van polycarbonaat, klokveer of gemetalliseerd lavsan. Het is het beste om een ekster te vangen met een mal met een mondstuk, dit kan een made, caddisvliegen of een klismotlarve zijn.
Stap 5
Maak meerdere gaten met een boormachine, verwijder sneeuw en ijs uit het water met een schuimspaan. Begin met posten met een glijdende mal-drop. Vertraag na elke 30 centimeter afdaling, waardoor het effect ontstaat van een natuurlijk vallend voer. Dit geeft de vis de kans om het aas op te merken en de mate van beweging van de voorn te ontdekken, aangezien beten vaak in half water plaatsvinden.
Stap 6
Als glijden en stappen niet werkt, ga dan bodemvissen. Het aas mag slechts 3-5 centimeter van de bodem komen, vallen en friemelen, terwijl het een wolk van troebelheid vormt. Dergelijke bewegingen zijn erg verleidelijk voor het spoor, ze imiteren een zwermende larve.
Stap 7
De ekster bijt op een eigenaardige manier, meestal onmerkbaar. Het knikken deinst een beetje terug of is even vertraagd. Zo'n beet kan veilig worden aangezien voor een greep; elke verdachte beweging moet worden gevolgd door een snelle slag. Haast je niet om grote vissen te spelen, want het is behoorlijk actief.
