De struisvogel is een grote, sterke vogel die al rennend grote afstanden aflegt. Ze heeft enorme sterke benen en haar vleugels zijn, in tegenstelling tot andere vogels, erg slecht ontwikkeld. Bij het tekenen kun je ze helemaal negeren.
De vogel komt uit het ei
Voor een beginnende kunstenaar is het het beste om zijn afbeelding te analyseren voordat hij een bepaald object leert tekenen. Denk aan een afbeelding van een rennende struisvogel. Je ziet een grote warmte van een bijna regelmatige ovale vorm, een lange nek met een klein hoofd, krachtige benen met geprononceerde voeten en knieën.
Leg het blad horizontaal. Als u deze inwoner van warme landen in fasen wilt tekenen, begint u met de horizonlijn, zodat u beter door de pagina kunt navigeren. Teken een groot ei dat bijna horizontaal ligt. Let op hoe de struisvogel zijn hoofd vasthoudt. Als hij niet bang is, staat zijn nek bijna verticaal. Trek een verticale lijn vanaf het ene uiteinde van het ovaal. De hoogte is ongeveer gelijk aan de lengteas van het ovaal.
Als je een struisvogel wilt tekenen met zijn kop begraven in het zand, teken dan een boog vanaf een van de uiteinden van het ovaal - de lijn onder een hoek met de horizontaal gaat eerst een beetje omhoog, buigt dan en gaat scherp naar beneden.
Hoofd en nek
Let bij het tekenen van het hoofd op de positie van andere delen van het lichaam. Wanneer een struisvogel rustig rent of staat, is zijn kleine kop ook een ovaal, bijna horizontaal liggend.
De nek van deze vogel is vrij dun. Je kunt natuurlijk een parallelle verticale lijn tekenen, maar als de tekening niet erg groot is, is het beter om de reeds getekende lijn gewoon te omcirkelen met een zachter potlood. Als de tekening groot is, teken dan een oog. Het is rond en vrij groot in de struisvogel.
Als je de nek met parallelle lijnen tekent, begint de ene vanaf het meest convexe deel van het ovaal van de romp, de andere net erboven. De tweede lijn eindigt op het meest convexe punt van het hoofd, de eerste - iets lager.
Benen en staart
De poten van een struisvogel zijn ongeveer even lang als de nek en het hoofd. Wanneer de vogel rent, divergeren ze bijna haaks. Zoek het midden van het onderlichaam en teken twee hulplijnen in de gewenste hoek. Leg de geschatte lengte van je nek erop opzij. Maak markeringen in het midden van de lijnen - dit zijn de kniegewrichten. Teken de benen met een zachter potlood. Verdik de kniegewrichten. Voeten kunnen worden getekend met alleen dikke rechte lijnen.
De staart van de struisvogel is niet erg lang, maar weelderig. Het mag het rennen niet hinderen, dus het blijft steken. Het kan worden afgebeeld als een trapezium met afgeronde hoeken, waarvan de korte zijde grenst aan het lichaam.
Dons en veren
Zoals alle vogels heeft de struisvogel veren. Ze zijn vrij groot en mooi. Je kunt ze tekenen met golvende verticale lijnen. Aan de uiteinden van de vleugels zullen de golven groter zijn dan aan de nek. De kop van de vogel is ook bedekt met kleine veren. Teken er ook golvende lijnen op. Wat de benen en nek betreft, kan hun structuur worden afgebeeld met spaarzaam uit elkaar geplaatste korte horizontale lijnen.
