Harvey Milk is een Amerikaanse politicus die in 1978 de verkiezingen voor de deelstaatregering won, de eerste openlijke vertegenwoordiger van seksuele minderheden die niet eerder een openbaar ambt in de Verenigde Staten hebben bekleed.
De kindertijd van Harvey Milk
Harvey Bernard Milk werd geboren op 22 mei 1930 in Woodmere, New York, de zoon van de Litouwse joden William Milk en Minerva Karns. Harvey's grootvader, Morris Milk, was de eigenaar van een warenhuis en een van de oprichters van de eerste synagoge in hun gebied. Harvey was de jongste zoon in het gezin, zijn oudere broer heette Robert. Als kind werd Harvey vaak geplaagd met belachelijk uitpuilende oren, een grote neus, een onhandig slungelig figuur en te grote voeten, maar de jongen, die een aangeboren gevoel voor humor had, loste het op en verwierf een reputatie als de beste komiek ter wereld. klasse. Op school speelde hij voetbal en werd hij verliefd op opera.
jeugdpoliticus
Na zijn afstuderen aan de middelbare school in 1947, ging Harvey naar het New York State Teachers College in Albany (tegenwoordig is het de New York University in Albany) en studeerde in 1951 af met een bachelor's degree in wiskunde. Tijdens zijn studie werkte Milk voor de studentenkrant en verwierf hij een reputatie als een extraverte en vriendelijke student. Geen van zijn vrienden op school of universiteit had enig idee dat hij een minderheid was. Een van zijn collega-beoefenaars herinnerde zich dat Harvey er altijd uitzag als een 'echte man'.
Onderhoud
Na de universiteit ging Milk in dienst bij de marine en ging naar de Koreaanse oorlog. Hij diende op een onderzeeër, was een militaire duiker en toen hij terugkeerde naar zijn vaderland werd hij duikinstructeur op een militaire basis. In 1955 stopte Harvey met zijn dienst als luitenant en begon les te geven op een school op Long Island.
De politieke carrière van Harvey Milk
Milk was pas op bijna veertigjarige leeftijd geïnteresseerd in politiek of de strijd voor de rechten van de LGBT-gemeenschap. Milk begon zijn actieve sociale en politieke activiteiten toen zijn opvattingen en manier van leven ingrijpende veranderingen ondergingen onder invloed van politieke gebeurtenissen in het land en zijn deelname aan de tegenculturele beweging van de jaren zestig. In zijn campagne richtte Milk zich op het ondersteunen van kleine bedrijven en het ontwikkelen van het gebied, wat indruiste tegen het beleid van de toenmalige burgemeester Alioto, die sinds 1968 probeert grote bedrijven naar de stad te lokken.
In 1972 verhuisde hij van New York naar San Francisco en vestigde zich in de omgeving van Castro. In het kielzog van de groei van politieke invloed en economisch herstel in Castro County, werd Milk herhaaldelijk genomineerd voor een verkozen ambt, maar werd drie keer verslagen. Milk's opruiende, flamboyante toespraken en zijn vermogen om het publiek te boeien, leverden hem tijdens de verkiezingen van 1973 veel aandacht in de pers op.
Om meer klanten naar zijn gebied te lokken, organiseerde Milk in 1974 de Castro Street Fair, die meer dan 5.000 mensen trok. Sommige conservatieve EVMA-leden waren stomverbaasd - ze maakten tijdens de Castro Street Fair zoveel winst dat ze nog nooit eerder hadden gehad. Vervolgens werd de beurs een jaarlijks terugkerend evenement in het leven van San Francisco, dat tegenwoordig honderden handelaren en vele duizenden bezoekers trekt.
Hoewel Milk nog een nieuwkomer was in het Castro-gebied, had hij zich al gevestigd als de leider van deze kleine gemeenschap. Hij werd serieuzer over de vooruitzichten van zijn verkiezing en besloot in 1975 opnieuw kandidaat te zijn voor de gemeentelijke raad van toezicht. De campagne van Milk werd nu ondersteund door chauffeurs, brandweerlieden en bouwvakbonden. Zijn fotowinkel, Castro Camera, is een activistisch centrum in het gebied geworden. Vaak nodigde Milk gewoon mensen van de straat uit om ze te betrekken bij zijn verkiezingscampagne, velen van hen ontdekten later dat Milk ze gewoon aantrekkelijk vond.
In 1977 werd hij door zijn onstuimige en artistieke campagnes steeds populairder en werd Milk verkozen tot lid van de gemeentelijke raad van toezicht. De beëdiging van Milk op 8 januari 1978 werd de mainstream krantenkoppen toen hij de eerste openlijk homoseksuele man werd zonder voorafgaand regeringskantoor in de Verenigde Staten die een regeringsverkiezing won. Milk vergeleek zichzelf met de Afro-Amerikaanse honkbalpionier Jackie Robinson, die in de jaren veertig een einde maakte aan rassendiscriminatie in de Amerikaanse professionele sporten.
Milk was voorbestemd om slechts 11 maanden lid te zijn van de Raad van Commissarissen van San Francisco.
De moord op Harvey Milk
Harvey Milk werd gedood op de werkplek, in het stadhuis door vijf schoten op directe afstand - op 27 november 1978. Zijn voormalige collega in de Raad van Toezicht, Dan White, drong met een pistool het kantoor van de burgemeester binnen en schoot eerst de burgemeester, George Moscone, neer, die weigerde White terug te sturen naar de zetel in de Raad van Toezicht, wat hij iets eerder had geweigerd., en vervolgens Harvey Milk, die elk van zijn voormalige collega's vijf ronden uitgaf. Het volgende uur belde Dan White zijn vrouw, die in de buurt aan het dineren was. Ze ontmoette hem in de kerk en begeleidde White naar de politie, waar hij bekende dat hij Moscone en Milk had neergeschoten, maar weigerde toe te geven dat hij dat met opzet deed.
Op 21 mei 1979 oordeelde een rechtbank dat White geen eerstegraads moord had gepleegd, maar hij werd schuldig bevonden aan doodslag op beide slachtoffers. Zijn moordenaar kreeg slechts zeven jaar gevangenisstraf voor zijn misdaden en werd eerder dan gepland vrijgelaten. Zijn vrouw en kinderen konden hem echter niet vergeven en accepteren, en White pleegde in 1985 zelfmoord.
De moorden op Milk en het proces van Moscone en White leidden tot veranderingen in de stedelijke politiek van San Francisco en het rechtssysteem in Californië. In 1980 stopte San Francisco met het kiezen van gemeenteraadsleden uit afzonderlijke provincies, in de overtuiging dat een dergelijke tegenstrijdige samenstelling van de Observer Council de stad schaadde en een van de factoren was in de tragedie.
Awards en onderscheidingen politicus
- Het doorzettingsvermogen van Harvey Milk leidde tot de goedkeuring van de homorechtenwet door de stad en een poging om een discriminerende wijziging van de Californische wet door te voeren werd verijdeld.
- Time Magazine noemde Milk een van de 100 "meest prominente persoonlijkheden van de 20e eeuw", Harvey Milk is vernoemd naar een plein en een kunstcentrum, een middelbare school en een openbare bibliotheek, films en theaterproducties werden aan hem gewijd, en veel er zijn boeken over hem geschreven.
- In 2002 werd Milk erkend als "de beroemdste en belangrijkste openlijk LGBT-politicus die ooit in de Verenigde Staten is gekozen."
- Op 30 juli 2009 heeft president Barack Obama Harvey Milk postuum de Presidential Medal of Freedom toegekend.
- Een speelfilm over het leven van Milk werd in 2008 uitgebracht na 15 jaar mislukte pogingen om het idee van de creatie ervan te realiseren. In deze film, geregisseerd door Gus Van Sant, wordt de rol van Milk gespeeld door Sean Penn, en de rol van zijn moordenaar, Dan White, Josh Brolin. De film won twee Oscars: Beste Acteur en Beste Originele Scenario.
- Op 13 oktober 2009 ondertekende de gouverneur van Californië, Arnold Schwarzenegger, de Harvey Milk Day. Vanaf nu is de verjaardag van Milk op 22 mei de officiële jaarlijkse feestdag van de staat Californië.
Priveleven
Hij had verschillende romans in zijn leven, de langste relatie duurde zes jaar. Hij verhuisde verschillende keren en veranderde van richting - verzekeringsbedrijf, Wall Street - maar keerde daarna terug naar New York. Elke keer werd Harvey gedwongen om zijn persoonlijke leven strikt vertrouwelijk te houden van familie en collega's. Dit was moeilijk.
Harvey Milk werd gecremeerd en zijn as werd in delen verdeeld. De meeste as was verstrooid over de Baai van San Francisco, zijn beste vrienden. Een ander deel werd in een capsule geplaatst en begraven onder het trottoir 575 van het huis aan Castro Street, waar zijn fotowinkel "Castro Camera" was gevestigd.
