Voorheen waren camera's niet zo gewoon als nu, dus tekenen en bijgeloof over fotograferen zijn vrij recent verschenen. Een van de vragen die veel mensen stellen is: "Waarom kun je geen foto's maken van slapende mensen?"
Uitleg één:
Er wordt aangenomen dat tijdens het fotograferen niet alleen het beeld van een persoon, maar ook zijn ziel op een foto wordt vastgelegd. Volgens legendes verlaat de ziel tijdens de slaap het lichaam van een persoon en een foto van slapende mensen is een vrij sterk wapen in de handen van kwaadwillenden tegen de persoon op de kaart.
Fotografie is een krachtige energiebron voor een bepaald persoon, en als deze energie de verkeerde kant op wordt gestuurd, dan zijn verschillende problemen in de vorm van ziekten, ongelukken en andere dingen, tot en met een dodelijk ongeval, onvermijdelijk.
Het is vermeldenswaard dat dit slechts een overtuiging is die geen bewijs heeft.
Uitleg twee
Een slapend persoon is als een dode: dit komt door gesloten ogen, maar ook door een ontspannen gezicht en lichaam.
In de 19e eeuw bestond er in Europa een traditie van het fotograferen van overleden familieleden als souvenir. Ze waren gekleed in prachtige outfits, kregen de nodige poses en werden gefotografeerd (vaak met levende familieleden). Dit gebeurde omdat het veel gemakkelijker was om de doden te fotograferen, omdat het proces erg lang duurde en het nodig was om lange tijd in één positie te zitten.
Deze traditie werd overgenomen door de Russen, maar deze zaak was alleen populair bij mensen van wie de kinderen stierven. Ouders maakten zich grote zorgen en wilden zoveel mogelijk gedenkwaardige foto's voor de rest van hun leven bewaren.
Over het algemeen is het fotograferen van slapende mensen echt onwenselijk, omdat een persoon rust, hij is weerloos, hij heeft absoluut geen controle over zijn gezichtsuitdrukking en houding. Daarnaast is er een kans om de slapende persoon wakker te maken, bijvoorbeeld met de flits van de camera, wat behoorlijk beangstigend kan zijn.
