Gehaakte producten van individuele elementen onderscheiden zich in de regel door originaliteit: ze hebben een ongewoon patroon en vaak een unieke vorm. Breien uit elementen is een fascinerend proces, maar aan het einde van het werk staat de naaister voor de vraag hoe verwante motieven te combineren.
Natuurlijk kun je gebreide elementen met elkaar verbinden door gewoon een normale draad op te pakken die bij je past en ze met een naald te naaien. Maar in sommige gevallen is het verstandiger om een haaknaald te gebruiken.
Enkele haakverbinding
De eenvoudigste manier om delen van een gebreid product met elkaar te verbinden, is door ze vast te maken met een haaksteek gemaakt met enkele haaksteken. Om dit te doen, wordt de haak tegelijkertijd in de lussen van de laatste rij van beide genaaide elementen gestoken, vervolgens wordt er een werkende draad doorheen getrokken en worden 2 lussen gevormd op de haak gebreid.
Tegelijkertijd blijkt de naad behoorlijk strak, maar netjes te zijn. Je kunt het vanaf de zelfkant leggen, of je kunt het ook vanaf de voorkant. Het is logisch om dit te doen bij het breien van producten, bijvoorbeeld van "grootmoeders vierkanten" of andere, voldoende grote en dichte elementen. In dit geval zal de verbindingsnaad dienen als een extra decoratief element. Het kan bijvoorbeeld worden gemaakt met een contrasterende draad of een die afwijkt van de hoofdkleur van het product met een bijpassende draad.
Meedoen aan het breiproces
Als een product is gemaakt van opengewerkte vierkanten, cirkels, driehoeken of andere herhalende motieven, ziet het er veel nauwkeuriger uit als de elementen tijdens het breiproces met elkaar worden verbonden. In de regel worden de verbindingspunten van de motieven op het brei-elementdiagram aangegeven.
Meestal wordt dit soort articulatie uitgevoerd met behulp van bogen van luchtlussen. Om het ene element aan het andere te "binden", wordt de helft van de keten van luchtlussen uitgevoerd volgens het schema, vervolgens wordt de haak onder de boog van de luchtlussen van het vorige element gestoken en wordt de lus op de gebruikelijke manier gebreid, waardoor de motieven worden verbonden. Vervolgens wordt de tweede helft van de ketting vastgebonden.
De complexiteit van deze verbindingsmethode ligt in het feit dat de vakvrouw vooraf het vereiste aantal motieven moet berekenen en een diagram van hun lay-out op het patroon moet opstellen.
Verbinding door middel van luchtlussen
Bij het maken van producten van individuele kleine elementen, bijvoorbeeld met behulp van de Ierse kanttechniek, worden de elementen soms verbonden door ze eenvoudig aan elkaar te naaien (koppelkant). Dit kan natuurlijk met een haak zoals hierboven beschreven. Maar in dit geval zal de gebreide stof behoorlijk dicht en onelastisch zijn. Deze verbindingsmethode is geschikt voor het breien van bovenkleding.
Vaker wel dan niet, zijn de elementen van Iers kant verbonden met een onregelmatig gaas. Dit is een gehaakt net gemaakt van kleine (2-4 lussen) kettingen van luchtlussen en stokjes. Het algemene principe van een dergelijk gaas kan als volgt worden beschreven: uit één element wordt een ketting gebreid, die aan de rand van een nabijgelegen element wordt bevestigd. Als de afstand tussen de elementen groot genoeg is, worden bogen gemaakt van luchtlussen, in willekeurige volgorde bevestigd aan de eerder gebreide bogen.
Ondanks zijn schijnbare eenvoud, vereist deze methode om motieven te combineren grote vaardigheid, maar het resultaat is het waard: het gaas geeft het product, gemaakt door de "Ierse" vrouw, een unieke luchtigheid en lichtheid.
