Er wordt aangenomen dat de tweede geboorte aan een persoon van bovenaf wordt gegeven, zodat hij de mogelijkheid heeft om een onrechtvaardig leven te heroverwegen of te veranderen. De kerk beschouwt het sacrament van de doop ook als een tweede geboorte: het sterven en verrijzen van de christelijke ziel.
Er wordt aangenomen dat de kans om het wonder van de tweede geboorte te ervaren van bovenaf wordt verleend. Zodat een persoon zijn vorige leven kan heroverwegen, veranderen of morele conclusies kan trekken.
Artsen merken vaak op dat mensen die in een toestand van klinische dood zijn geweest, een veranderd uiterlijk hebben. Alsof er iets aan hen werd geopenbaard dat het bevattingsvermogen van een gewoon persoon te boven gaat. Een soort geheime kennis, die aan niemand mag worden verteld, want alleen iemand die zoiets heeft meegemaakt, kan het accepteren en begrijpen.
Weinigen krijgen het gelukkige tweede geboortekaartje. Dit feit is in staat om ofwel het wereldbeeld volledig te veranderen, ofwel niets in de geest te veranderen. Het hangt allemaal af van de persoonlijkheid van de persoon die terugkeerde uit de andere wereld of op wonderbaarlijke wijze aan gevaar ontsnapte.
Sommigen vinden de kracht om op een nieuwe manier te leven: moreel rijker en genereuzer. Misschien niet één jota veranderende levensomstandigheden, maar een significante herwaardering van de wereld om hem heen en zichzelf daarin.
Maar vaak wordt de kans op een tweede geboorte niet als een buitengewoon waardevol geschenk beschouwd en blijft de persoon leven zoals voorheen, verstrikt in ondeugden en verslavingen.
Wat kan worden beschouwd als een tweede geboorte?
Ongetwijfeld moet de terugkeer van het bewustzijn na een toestand van klinische dood als een tweede geboorte worden beschouwd. Dit is meestal de verdienste van artsen. Maar vaak zeggen de medische professionals zelf dat de modernste reddingsmiddelen misschien geen succes brengen tenzij iemands krachtige wil zich manifesteert.
Er zijn gevallen waarin alle reanimatiemaatregelen zijn voltooid, de dood wordt vastgesteld en de persoon plotseling begint te ademen, tot bezinning komt. De geneeskunde verbindt zich er niet toe deze wonderbaarlijke opstandingen te verklaren.
De tweede geboorte kan ook worden beschouwd als een wonderbaarlijke redding uit situaties die het leven rechtstreeks bedreigen. Het kan levens redden bij een vreselijk ongeluk, vallen van grote hoogte op een bloembed en andere even voor de hand liggende gevallen.
Dus, een sensatie, er was informatie dat de enige levende persoon op het gezonken schip was gevonden. Het was een kok, die drie dagen drijvend de lucht inademde die zich in de bovenhoek van de kombuis had opgehoopt. Drie dagen lang op de bodem van de zee, levend op één hoop, klopte hij op het schot en gaf een signaal. Hij wist op hulp te wachten, werd gehoord en gered. Deze persoon zal de dag van zijn tweede geboorte nooit vergeten. Tot het einde van zijn dagen zal hij dankbaar zijn voor Gods hulp, die hem in staat heeft gesteld te overleven, voor de redders die op tijd kwamen en voor zichzelf. Hij gaf zich immers niet over aan onoverkomelijke omstandigheden, maar zette alle haalbare stappen voor zijn eigen redding.
Wat de kerk zegt over de tweede geboorte
Volgens de kerk is het sacrament van de doop de tweede, geestelijke, geboorte van een persoon. Sterven en opstanding tot een nieuw christelijk leven. Dit betekent dat van nu af aan de ziel vervuld zal zijn met genade, en het leven zal verlopen volgens Gods geboden, met geloof in het hart.
De christelijke kerk gelooft ook dat een wonderbaarlijke redding en wedergeboorte, niet geassocieerd met de ritus van de doop, aan een persoon wordt geschonken, zodat zijn ziel zal terugkeren naar een spiritueel leven, open voor God. De man begon een rechtschapen leven en was in staat om zijn bestemming te vervullen. Degene waarvoor de ziel uit de hemel kwam en zich vestigde in een lichamelijk omhulsel.
Een persoon herinnert zich zijn hele leven de datum van zijn tweede geboorte. Hij mag deze dag niet als een feestdag vieren. Maar steevast, met een gevoel van dankbaarheid jegens de verlossers en aan Gods wil, zal men op deze bijzondere dag denken aan de ijdelheid van de wereld, aan wat er werkelijk belangrijk en eeuwig in is.
