Bladeren van verschillende planten zijn een populair element in geborduurde of geweven ontwerpen. Ze zijn voortdurend terug te vinden in schilderijen, en niet alleen in stillevens of landschappen. Het komt niet zo vaak voor dat je foto's tegenkomt waar geen takje of bloem zou zijn. Voordat je iets groots tekent, moet je leren bladeren met een potlood te tekenen.
Het is nodig
- - papier;
- - potlood;
- - boombladeren of afbeeldingen.
instructies:
Stap 1
Overweeg verschillende bladeren. Merk op dat er een opvallende dikke ader is in het midden van bijna allemaal. Vergelijk de vorm van de bladeren van verschillende planten. Onder hen zijn er rond, ovaal, hartvormig. Er zijn ook uitgesneden exemplaren. Het lijkt misschien voor een beginnende kunstenaar dat de lijnen te ingewikkeld zijn. Dit is niet helemaal waar. Als je goed naar het esdoornblad kijkt, zie je dat het ook rond de centrale nerf is gebouwd.
Stap 2
Begin met een rond blad. Laten we bijvoorbeeld zeggen dat het een elzenblad is. Leg het papier zoals je wilt. Teken de middelste ader. Ze verdeelt het ronde blad strikt in tweeën en bereikt de tweede rand niet een beetje.
Stap 3
Teken een cirkel en stel je voor dat de ader de symmetrie-as is. Het is goed dat de lijn een beetje ongelijk is. In de natuur hebben bladeren zelden perfect gelijkmatige contouren. Je kunt zelfs subtiele tandjes langs de rand maken. Iets dunnere strekken zich uit van de centrale ader. Houd er rekening mee dat vanaf de zijkant van de bladsteel de hoek tussen de hoofdader en de laterale ader altijd stomp zal zijn en dat de dunne lijnen zelf bijna symmetrisch zijn geplaatst.
Stap 4
Het esdoornblad past perfect in het vierkant. Schets deze geometrische vorm met een dun potlood, of stel je het voor. Teken een centrale ader loodrecht op de onderkant van het denkbeeldige vierkant.
Stap 5
Let op hoe de laterale aderen zich uitstrekken vanaf de centrale. De onderste staan er haaks op. Hun totale lengte is ongeveer gelijk aan de zijde van je denkbeeldige vierkant. Tussen hen en de middelste zijn er nog 2 lijnen, ongeveer onder een hoek van 45 °. Voer ze uit. Vanaf de middelpunten van de schuine aderen vertrekken er nog 2, dunner en korter.
Stap 6
Markeer de scherpe uiteinden van het esdoornblad. Het is natuurlijk niet de moeite waard om de hoeken op de gradenboog te meten, maar ze moeten ongeveer hetzelfde en vrij scherp zijn.
Stap 7
Teken de contouren. Het is het gemakkelijkst om dit te doen vanaf het punt waar de centrale ader aansluit op de twee onderste loodrecht daarop. Merk op dat de lijn vanaf dit punt een ongelijke boog beschrijft. Het convexe deel is naar beneden gericht. De lijn zelf is ongelijk. Het is in dit geval niet nodig om de symmetrie strikt in acht te nemen.
Stap 8
Nadat je hebt geleerd hoe je eenvoudige bladeren met verschillende vormen kunt tekenen, probeer je een complexe of zelfs een takje af te beelden. Een complex blad bestaat uit meerdere identieke kleine. De rol van de centrale ader wordt gespeeld door de bladsteel, waaraan enkele blaadjes zijn bevestigd. Schik deze regel willekeurig.
Stap 9
Markeer de centrale aderen van de enkele bladeren. Ze vertrekken onder een lichte scherpe hoek van de hoofdlijn. Net als bij een enkel blad bevindt de stompe hoek zich aan de kant die het dichtst bij de tak ligt.
Stap 10
Houd er rekening mee dat een samengesteld blad één ongepaard blad moet hebben. Het is hetzelfde als de andere, maar zijn as gaat door met de centrale ader.
Stap 11
Tel hoeveel paar bladen uw composietvel heeft. Plaats hun assen op gelijke afstanden. Ze kunnen ovaal zijn, in de vorm van een langwerpig hart, met gladde of gekartelde randen, en tegelijkertijd zijn ze niet altijd precies hetzelfde. Teken de contouren van elk. Teken met een dun potlood de fijnere nerven uit.
