Aanvankelijk werd een armband met de Shambhala-techniek slechts 9 knopen op een speciale manier aan een koord gebonden, later werden er 9 kralen tussen geplaatst. Tegenwoordig worden kralen steeds meer gemaakt van kostbare materialen, en de technologie wordt ingewikkelder, armbanden worden meerrijig.
Weeftechniek
Om een armband te maken heb je een waxkoord van minimaal 3 m lang, kralen, een schaar en lijm nodig. Het is het gemakkelijkst om op een plat oppervlak te weven; u hebt een speld of tape nodig om de uiteinden van het koord vast te zetten. Het koord is verdeeld in drie gelijke delen en vastgebonden met een sterke eenvoudige knoop op een afstand van 20-25 cm van de uiteinden. Het is dit onderdeel dat met plakband op een vlakke ondergrond wordt bevestigd.
Twee vrije uiteinden langs de randen zijn gerangschikt in de vorm van een driehoek, dan wordt het linker harnas over de middelste en rechter gewikkeld. De rechter wordt op zijn beurt over de centrale gegooid en het uiteinde wordt voorzichtig onder de kruising van de centrale en de linker getrokken. Vervolgens worden de uiteinden van de linker- en rechterkant netjes vastgedraaid over de centrale aan de basis van de eerste eenvoudige knoop die alle drie de draden met elkaar verbindt.
Deze procedure wordt nog een keer herhaald met één verschil - het middelste koord blijft nu bovenop de volgende knoop. Om de vlecht voor de kraal er harmonieus uit te laten zien, worden minstens 4 van dergelijke knopen gemaakt en pas daarna wordt de kraal op het centrale koord gelegd. Hierna wordt de volgende rij knopen geweven en dit wordt herhaald totdat de gewenste lengte van de armband is bereikt.
Volgens alle regels is een gemaakte sluiting ook een zeer belangrijk element bij het weven. Voor de vervaardiging ervan heeft u een stuk snoer van een halve meter lang nodig. De resterende uiteinden van de draden aan beide zijden van de armband worden naar elkaar toe gevouwen en samengebonden met een nieuw stuk koord. 4 of meer knopen worden gemaakt met dezelfde techniek, de uiteinden van de armband die samengevouwen zijn, fungeren als een middelste koord.
Enkele trucs
Om te voorkomen dat de armband gaat bloeien en zijn vorm verliest, moet je de uiteinden goed vastzetten. Nadat het vereiste aantal knopen is voltooid, worden alle drie de koorden, zoals bij het begin van het weven, allemaal samengebonden met een eenvoudige knoop. Op beide knooppunten, zowel aan het einde als aan het begin, wordt lijm aangebracht in een zodanige hoeveelheid dat de koorden en de ruimte ertussen volledig worden verzadigd, maar het overtollige materiaal moet worden verwijderd voordat het wordt gedroogd. Op het eindproduct zullen ze opvallend zijn en scherpe randen kunnen de huid van de hand ernstig verwonden.
Koord kan elke kleur en diameter hebben, maar dun gewaxt koord in donkere tinten ziet er het beste uit. Lichtgekleurd materiaal gaat verloren en wordt sneller vuil, terwijl minder duurzaam materiaal snel scheurt. Dikke versterkte nylondraden die worden gebruikt bij de productie van schoenen zien er erg mooi uit, maar zijn niet geschikt om deze armband te weven. Ze zijn erg glad en knopen ervan zullen hun vorm niet behouden.
