James Gilmore Backus is een Amerikaanse radio-, televisie- en filmacteur en stemacteur. Het meest bekend om zijn rollen: het stripfiguur Mr. Magoo, de rijke Hubert Aldike III in het radioprogramma The Alan Young Show, nationale rechter en echtgenoot Joan Davis in de tv-serie I Married Joan, James Dean is de vader van de hoofdpersoon in de film Riot Without a Cause en Thurston Howell III in de comedyserie Gilligan's Island. Ook bekend als de gastheer van zijn eigen show, The Jim Backus Show.
Biografie
James Gilmore Backus werd geboren op 25 februari 1913 in Cleveland, Ohio. Hij bracht zijn jeugd en adolescentie door in Bratenal (Ohio) - een welvarend dorp in de buitenwijken van Cleveland. Jim's ouders zijn Russell Gould Backus en Daisy Taylor (née Gilmore) Backus.
De toekomstige acteur werd opgeleid aan de Shaw High School in East Cleveland, Ohio.
In zijn jeugd raakte Backus geïnteresseerd in golf en bleef zijn passie voor dit spel zijn hele leven lang behouden en vestigde zelfs een record. In 1964 sloeg Jim 36 holes bij de Bing Crosby Pro-Am, wat destijds als een onovertroffen prestatie werd beschouwd.
Jim Backus stierf op 3 juli 1989 in Los Angeles aan complicaties van een longontsteking na vele jaren van de ziekte van Parkinson. De acteur werd begraven in het zuidwesten van Westwood Willage Memorial Park and Cemetery in Westwood, Los Angeles.
Carrière van acteur
Jim Backus' filmcarrière begon in 1940, toen hij de miljonair vlieger Dexter Hayes op CBS begon te spelen in de film A Girl from Society.
Sindsdien heeft hij een uitgebreide carrière in Hollywood gehad die meer dan vijf decennia omvatte. De acteerrol van Jim Backus werd personages in de stijl van "New England", en het beroemdste personage in deze stijl was Thurston Howell III in de film "Gilligan's Island".
Als stemacteur werd Backus beroemd als de stem van het kortzichtige stripfiguur Mr. Magu. Vele jaren later, toen Jim een frequente gast werd in verschillende soorten talkshows, herinnerde hij zich een verhaal. Op een keer wenkte Marilyn Monroe hem naar haar kleedkamer. Dit gebeurde in 1952 op de set van de film "Don't Knock, Not to Knock" met Marilyn Monroe in de titelrol. Daarna kwam hij 's avonds laat thuis na het filmen en bekende aan zijn vrouw Hanny Backus dat hij Marilyn Monroe de hele nacht 'verleid' had met zijn hese stem in haar kleedkamer. Jim ging alleen uit nieuwsgierigheid naar haar toe, en toen hij bij haar aankwam, riep ze als een opgewonden kind: 'Mister Magu!' Daarna zaten ze samen tot middernacht.
Jim Backus maakte in de naoorlogse periode regelmatig radio-optredens op primetime, waaronder het radioprogramma Jack Benny. Op The Judy Canova Show op CBS, Backus portretteerde een uiterst ijdel personage genaamd Hartley Benson, evenals een soortgelijk personage genaamd Hubert Aldike op The Alan Young Show op NBC.
Hij presenteerde zijn eigen show, The Jim Backus Show, op het ABC-radionetwerk in 1957 en 1958. Het ABC-netwerk veranderde vervolgens zijn naam in het American Broadcasting Network (ABN) en verhuisde naar een "Live and Lively" -formaat met orkesten en toeschouwers. De Jim Backus Show bestond niet meer.
Tussen 1952 en 1955 speelde Backus de rol van echtgenoot Joan Davis in de comedyserie I Married Joan.
De gemeenschappelijke karakters van Jim Backus waren rijke en goedgeboren mensen. In schril contrast met deze achtergrond was de hoofdrol van de oude goudzoeker in de film "Brady Bunch". Hij had ook een hoofdrol in een van de afleveringen van "Gilligan's Islands", in de laatste aflevering van het seizoen "The Hustler", waarin Backus Mike's baas, Mr. Matthews, speelt.
Jim speelde een rol op Gilligan's Island gedurende drie opeenvolgende afleveringen van 1964 tot 1967. Na de serie speelde hij ook in televisiesequels over reünie van helden, die tussen 1978 en 1981 werden gefilmd. In het derde en laatste vervolg op Harlem Travellers op Gilligan's Island leed Jim Backus al aan de ziekte van Parkinson en werd geprobeerd om zo episodisch mogelijk deel te nemen.
Backus keerde tussen 1964 en 1977 terug als de stemacteur van Mr. Magu in verschillende sequels, waaronder The Famous Adventures of Mr. Magu en What's New, Mr. Magu?
In 1977 speelde Jim in de film Never Kill, een pilotversie van het ABC-misdaaddrama The Feather and the Father of the Gang.
Schrijfcarrière
Jim Backus is co-auteur van verschillende humoristische boeken met zijn vrouw, Henny Backus. Deze omvatten Only When I Laugh, Backus' autobiografie Backus Strikes Back, en Backus's memoires Forgive Our Digressions, Autobiography, or What Are You Doing After An Orgy? Deze ongebruikelijke titel voor de memoires is ontleend aan een regel die Backus gebruikte in de film John Goldfarb uit 1965, Please Come Home!
In 1971 was Backus co-auteur van de familiefilm Torment Goes Hollywood uit 1971. De plot van de film vertelt over een hond die probeert een Hollywood-ster te worden.
In de late jaren 1960, Jim bracht twee grammofoonplaten genaamd "Delicious" en "Cave Man". In 1974 werd een volledige komedie-LP getiteld "The Dirty Old Man" uitgebracht op Dore Records met schetsen van Bob Hudson en Ron Landry, evenals een opname van de stem van de beroemde stemactrice Jane Webb.
In 1971 sprak Backus de rol van God uit bij de opname van de rockopera "The Truth of Truth", waarvan de plot is gebaseerd op de Bijbel.
Reclame creativiteit
Backus speelde vaak in tv-commercials. Meestal als Mr. Magu. Door de jaren heen heeft Jim de productlijn van General Electric gepromoot. In de jaren 70 was hij het gezicht van een reclamecampagne voor meubelfabrikant La-Z-Boy.
In de late jaren 1980, samen met zijn voormalige collega Natalie Schafer, Backus speelde in een advertentie voor Orville Redenbacher's popcorn. In deze commercial speelden Schafer en Backus hun rollen vanaf Gilligan's Island, maar in plaats van nog steeds schipbreuk te lijden, werd de scène van de video vervangen door een luxe studeerkamer of kamer. Deze commercial was de laatste die op de schermen verscheen voor zowel Backus als Schafer.
