When the Trees Were Big is een langspeelfilm uit de Sovjet-Unie die in 1962 in première ging. Een dramatisch filmproject geregisseerd door Lev Kulidzhanov bracht een uitstekende cast van acteurs samen. Het vrouwelijke hoofdpersonage werd gereïncarneerd door de actrice Inna Gulaya, in wiens creatieve carrière deze rol de belangrijkste werd. Hier vond het filmdebuut voor Lyudmila Chursina plaats, en Yuri Nikulin werd voor het eerst opgemerkt door een dramatische rol, die zich in het beeld van het mannelijke hoofdpersonage stortte. De film nam in 1962 deel aan het Cannes IFF.
Het schilderij "When the Trees Were Big" behoort terecht tot het gouden fonds van de Russische cinema en heeft alle klassieke vormen van het dramatische genre van het Sovjettijdperk geabsorbeerd. Een nogal provocerend plot voor de periode van totale censuur en een zeer sterke cast, waaronder Vasily Shukshin, Yuri Nikulin, Leonid Kuravlev, Lyudmila Chursina en Inna Gulai, wisten het plan van de regisseur om te zetten in een echt meesterwerk.
Het is interessant dat Inna Gulaya, die fel schitterde in de film van Kulidzhanov, haar succes nooit in haar verdere professionele carrière heeft gebruikt. Inderdaad, met een uniek artistiek talent, was ze nooit in staat om zichzelf volledig te onthullen en haar acteerambities in de toekomst te realiseren. Zo kan deze getalenteerde vrouw echt een actrice van één rol worden genoemd.
De geschiedenis van de film
Een interessant feit is dat het team van de regisseur compleet verschillende acteurs had kunnen aantrekken voor het filmen van When the Trees Were Big. De uiteindelijke compositie werd immers pas gevormd nadat de maker Kulidzhanov het circus bezocht, in de arena waarvan hij met eigen ogen de briljante uitvoering van Yuri Nikulin zag. Hij was zo gefascineerd door de artistieke gegevens van deze buitengewone acteur dat hij er zelfs mee instemde het script aanzienlijk te corrigeren en andere kandidaten voor de mannelijke hoofdrol in zijn film te weigeren.
De blik van een ervaren regisseur onderscheidde onmiddellijk de kolossale creatieve capaciteiten van de persoon die moest worden gereïncarneerd als een frontlinie slotenmaker Kuzma Kuzmich Iordanov, aangezien het unieke talent van de tragikomische kunstenaar moeilijk te overschatten was. Tegenwoordig is het al onmogelijk om dit filmische meesterwerk voor te stellen zonder zo'n deelnemer aan het filmproject als Yuri Nikulin in de mannelijke hoofdrol. Het spel van een andere acteur zou de film immers onherkenbaar veranderen.
Het is ook opmerkelijk dat de eerste versie van het werk van Nikolai Figurovsky, op basis waarvan de film "When the Trees Were Big", werd gefilmd, niet paste bij Kulidzhanov, die succes serieus nam. De regisseur was erg kritisch over het boek, dat de basis zou worden van de plot van de foto. Hij drong aan op significante aanpassingen, waarvan de indicatie, hoewel de professionele schrijver beledigd, het toekomstige script niettemin consistent maakte met het algemene concept van de regisseur.
Verhaal
De speelfilm "When the Trees Were Big" vertelt hoe de voormalige frontsoldaat Kuzma Kuzmich Iordanov, die militaire onderscheidingen heeft en in het verleden als slotenmaker werkte, op middelbare leeftijd zonder familie en helemaal alleen blijft. Hij wil geen vaste baan en leidt een losbandig leven, onderbreekt klusjes en maakt misbruik van alcoholische dranken.
Nadat hij was gevallen en gewend was geraakt aan luiheid en parasitisme, in plaats van te werken op een werktuigmachine in een fabriek, werd hij al twee keer gearresteerd voor 15 dagen voor illegale acties. De laatste aanhouding bij de politie ging gepaard met ontneming van de registratie van de hoofdstad en ontruiming uit de stad. Bij toeval leert Kuzma Kuzmich van een oudere vrouw die, in opdracht van zijn hart, besloot op straat te helpen met de levering van een wasmachine, over een zeker meisje dat in het dorp Selivanovo woont, wiens naam Natasha is.
De militaire geschiedenis, vergezeld van het verlies van een eenjarig dochtertje door de ouders na het bombardement op de trein waarin ze zich bevonden, vlakbij dit dorp, kwam erop neer dat de wees werd opgevangen door een collectieve boerderij. Het avontuurlijke karakter van Iordanov beschouwde dit als een teken van het lot en de "uitzetting" besloot van Moskou naar Selivanovo te verhuizen om door haar vader voor Natasha te verschijnen.
Ondanks het feit dat de hoofdpersoon een asociale levensstijl leidt en gevoelig is voor avonturen, hebben de regisseur en acteurs een zeer soulvolle en leerzame film kunnen maken. Het karakter van Yuri Nikulin veroorzaakt, ondanks al de lelijkheid van zijn acties, helemaal geen antipathie bij het publiek. Als we het hebben over ervaringen tijdens het kijken, dan kan dit hoogstwaarschijnlijk medelijden en sympathie voor de hoofdpersoon worden genoemd. Bovendien komt de moraal van dit beeld neer op het feit dat alleen liefde en wederzijds respect een verloren persoon kunnen corrigeren.
Acteurs
De film "When the Trees Were Big" werd het debuutproject van de aspirant-actrice Lyudmila Chursina. Daarin speelde ze de ondergeschikte rol van Zoe, Leni's ex-vriendin. De rest van de acteurs ging naar de set in de status van al ervaring met gedrag in het frame. En de belangrijkste vrouwelijke rol (het personage van Natasha, de geadopteerde dochter van Iordanov, die als veerman op de veerboot werkt) werd gespeeld door Inna Gulaya. Tegen die tijd had ze al twee films in haar professionele filmografie.
Het karakter van Natasha's echtgenoot, de fabrieksarbeider Leni, ging naar Leonid Kuravlev, die zich heel harmonieus voelde als een "goede kerel". En Vasily Shukshin werd zeer overtuigend gereïncarneerd als de voorzitter van de collectieve boerderij.
Andere acteurs die deel uitmaakten van het creatieve team van het filmproject "When the trees waren big" waren de volgende meesters van reïncarnatie:
- Ekaterina Mazurova (Anastasia Borisovna);
- Arkady Trusov (Grigory Martynovich, voorzitter van de dorpsraad);
- Elena Koroleva (Nyura, de vriendin van Natasha);
- Victor Pavlov (postbode, sprak de man bij de veerboot);
- Evgenia Melnikova (dirigent);
- Georgy Shapovalov (dienstdoende officier op het treinstation);
- Vladimir Lebedev (speculant);
- Pavel Shalnov (district);
- Marina Gavrilko (de buurman van Iordanova in een gemeenschappelijk appartement);
- Danuta Stolyarskaya (de buurman van Iordanova in een gemeenschappelijk appartement);
- Iya Marks (de buurman van Iordanov in een gemeenschappelijk appartement);
- Vera Orlova (bewaker);
- Galina Binevskaya (Olya's moeder);
- Olya Petrova (meisje in het ziekenhuis);
- Boris Yurchenko (dorpsgenoot);
- Nadezhda Samsonova (barmeisje);
- Vladimir Smirnov (chauffeur).
Speciale woorden worden geëist door het spel van de actrice Inna Gulaya, die in de rol van de hoofdpersoon veel positieve recensies heeft gekregen van filmrecensenten en kijkers. Haar zeldzame artistieke talent was doordrenkt met liefde voor haar vak. Ze lette, in tegenstelling tot veel collega's in de creatieve werkplaats, niet op hoe aantrekkelijk haar uiterlijk in het frame zou zijn, maar dompelde zich volledig onder in haar rol.
De mensen om haar heen merkten echter alleen een verslechtering van het karakter op, wat uiteindelijk leidde tot haar vergetelheid. Na deze film heeft ze immers geen enkele keer aanbiedingen van regisseurs ontvangen voor rollen die voor haar interessant zouden zijn en zouden passen bij haar niveau van talent. In de laatste jaren van haar leven stopte de actrice volledig met deelname aan de ontwikkeling van haar creatieve carrière. En in 1990 stierf ze. Bovendien is er zelfs een versie die wordt geassocieerd met zelfmoord.
Kritiek
Voor volledig realisme werd het filmproces van de film "When the Trees Were Big" bijna volledig uitgevoerd in één dorp, gelegen nabij de regio Noginsk in Moskou. Het is opmerkelijk dat zelfs vóór het moment waarop het te bekijken materiaal volledig werd gefilmd, functionarissen van het Ministerie van Cultuur van de USSR de ideologische boodschap van de film niet goedkeurden. Naar hun mening weergalmde het schermbeeld van de bouwer van het communisme op geen enkele manier de parasiet en avonturier Iordanov.
Alleen de staatssecretaris van Cultuur was in staat om de foto "Toen de bomen groot waren" te verdedigen, die na het lezen van het script de historische zin uitsprak: "Zo'n film kan niet schadelijk zijn!". Dit bepaalde het lot van dit filmische meesterwerk.
