“Lente, lente op straat, lentedagen, lentedagen stromen als vogels over! Hier kunnen voorbijgangers niet passeren, er is een touw onderweg, de meisjes tellen tien keer bij tien als koor - Agnia Barto beschreef de situatie in het voorjaar van Moskou, toen de kinderen met de eerste warmte de straat op gingen en alles speelden soorten buitenspellen.
Het is jammer, maar met de introductie van computers, iPhones, smartphones in het leven en als Russen op straat zijn kinderen verdwenen. En met de eerste lentestralen liggen er geen touwen op straat, zijn de klassiekers op het asfalt verdwenen, is het geluid van ballen niet meer te horen. Kinderen zitten aan computerspelletjes, communiceren op sociale netwerken, wat de oudere generatie geen zorgen hoeft te maken. Maar moderne kinderen kennen gewoon geen buitenspellen die op straat kunnen worden gespeeld.
Klassiekers
De klassiekers van straatplezier zijn "klassiekers". Krijt en bat zijn vereist om te spelen. Als bit kun je elke platte blikken doos nemen. De grootmoeders van moderne kinderen speelden met een doos gemaakt van monpensier gevuld met zand voor gewicht.
Er wordt een rechthoek getekend met een beeldverhouding van ongeveer 5: 3 en is verdeeld in tien vierkanten in paren in vijf rijen, die elk zijn ondertekend met cijfers van 1 tot 10 - dit zijn klassen. Bovenaan de klassiekers is een halve cirkel getekend waarin "vuur" is geschreven.
Vereenvoudigde versie van het spel. De vleermuis wordt om de beurt in elke klas gegooid. Na elke worp moet in alle klassen op één voet worden gesprongen, te beginnen met die waarin de knuppel is gegooid. In dit geval mag de vleermuis niet op de lijn vallen, wanneer het paard passeert, is het ook onmogelijk om op de lijn te stappen, anders verliest de speler zijn zet. Als de vleermuis het "vuur" raakt, zijn alle zetten opgebrand en begint de speler vanaf de eerste klasse.
Een moeilijke optie voor meisjes die handiger zijn - je moet alle lessen overslaan, op één been, de vleermuis duwen. De winnaar is degene die als eerste alle 10 klassen snelt.
uitbrander
Je hebt een springtouw en een meisje nodig om te spelen. Het eerste meisje rijdt op wat voor manier dan ook totdat ze in de war raakt. Tegelijkertijd wordt er een account bijgehouden. Het volgende meisje moet eerst net zo vaak springen als het eerste meisje sprong - "inhalen", en dan beginnen met aftellen, wat de volgende deelnemer moet inhalen. Meestal gaat het niet om winnen en verliezen, omdat de opwinding afneemt met vermoeidheid.
Uitsmijters
Om te spelen heb je een bal nodig en het aantal spelers minimaal drie, maar hoe meer hoe beter. Kinderen worden verdeeld in twee teams - de ene slaat de andere uit. Bouncers staan aan beide kanten aan de randen van het veld. Het tweede team staat in het midden. Het doel van de uitsmijters is om elke tegenstander met de bal te raken, terwijl ze de bal niet mogen vangen, anders heeft de speler een bonus. Als de bal wordt geraakt, ligt de speler uit het spel. Het spel wordt gespeeld totdat alle leden van het andere team zijn uitgeschakeld. Daarna wisselen de rollen.
Hond eekhoorns
Speel vanaf vier of meer deelnemers. Kinderen zijn onderverdeeld in "eekhoorns" en "honden". De taak van de "hond" is om elke "eekhoorn" te vangen, in dit geval verlaat de "eekhoorn" het spel en wacht op het einde, of de rollen veranderen, afhankelijk van de initiële overeenkomst. Er zit een nuance in het spel: een eekhoorn kan op elk houten voorwerp springen. In dit geval is het noodzakelijk om te zeggen "Klop, klop, ik ben in huis" - de "hond" kan zo'n "eekhoorn" niet langer vangen. Maar na een bepaalde tijd kan de "hond" de magische woorden "Een-twee-drie, verbrand de boom" zeggen en kun je de "eekhoorn" weer vangen.
