Sinds de oudheid is de plaats waar de benen beginnen van groot belang voor priesters, filosofen, beeldhouwers en kunstenaars. Elastische uitpuilende billen helpen niet alleen een persoon om op twee ledematen te lopen en zelfs de geboorte voort te zetten, waardoor de ronding van de vertegenwoordigers van de andere geslachten wordt opgewekt. Veel volkeren hebben zelfs geleerd het karakter te raden en te bepalen aan de hand van de vorm van de priesters.
Afgaande op de geschreven bronnen die onze voorouders hebben achtergelaten, waren de Chinezen het meest actief in het observeren van de billen. Volgens de tekenen van dit volk hebben zelfs moedervlekken op de paus hun eigen betekenis. De bruine vlekken tussen de billen beloofden de oude Chinezen een lange levensverwachting en een betrouwbare carrièregroei.
Als mollen werden opgemerkt in het midden van het vijfde punt, beloofde dit een persoon veel beproevingen in het leven en ernstige ziekten. En de eigenaar van de merktekens in het bovenste deel van de priesters werd beschouwd als een persoon met een onbuigzame wil en een vast karakter. Het is merkwaardig dat de linkerbil werd beschouwd als een kroniek van het verleden, en de rechter - de belofte van de toekomst. En als de linkerkant van de achterkant sterker uitstak, werd dit als een goed teken beschouwd: het betekent dat de belangrijkste tegenslagen in het leven voorbij waren. Maar met een grote rechterbil moest ik me de komende jaren voorbereiden op problemen.
De Arabieren besteedden veel aandacht aan de haarlijn vanaf de taille tot aan de spleet in het lichaam. Zijn uniformiteit werd beschouwd als een teken van een soort, maar ziekelijk persoon. De kale plekken in het gebied waar de half-pops waren gesloten, vertelden de oude Arabieren over de verraderlijke aard van hun eigenaar, in combinatie met angst. Artsen voor de overvloed aan haar boven het heiligbeen waarschuwden dat kinderen van de patiënt een defect kunnen hebben. Een teken van talent was de combinatie van zwart haar en roodachtig haar op de billen. Maar als de kleuren andersom stonden, werd dit als een teken van verdorvenheid beschouwd.
In de oudheid werd aandacht besteed aan de plooien onder de billen. Hun symmetrie betekende volgzaam en zelfs karakter, en asymmetrie betekende hebzucht en egoïsme. De oude Grieken en Romeinen konden ook priesters kiezen op basis van hun uiterlijk. De vorm van het vierkant in het onderste deel beloofde dat de vrouw een trouwe haardhoudster en een goede moeder zou zijn, maar ze werd niet langer gezien als een minnares. En de oren op de dijen, die tegenwoordig zo onbemind zijn, spraken in die tijd over de betrouwbaarheid van een persoon.
