De film "Stalker" met Alexander Kaidanovsky in de titelrol is een van de beroemdste en meest geliefde werken van filmregisseur Andrei Tarkovsky. Niet iedereen weet echter dat een favoriete film een even beroemde literaire bron heeft.
De fantastische film "Stalker" werd in 1979 opgenomen in de studio "Mosfilm". Het script voor de film is geschreven door de beroemde Sovjet-sciencefictionschrijvers, de broers Boris en Arkady Strugatsky. Het script was gebaseerd op hun eigen roman "Roadside Picnic", gepubliceerd in 1972.
Film "Stalker"
In de film vindt de actie plaats in een klein stadje in de buurt van de afwijkende zone. Mensen hebben haar verlaten, ze staat onder bescherming van de autoriteiten. Volgens legendes is er in de zone, in een van de verlaten huizen, een Kamer die wensen laat uitkomen. Maar erin komen is erg moeilijk, de zone is dodelijk voor mensen.
Niettemin wordt het bijgewoond door individuele enthousiastelingen - stalkers. Dit is de naam van het hoofdpersonage van de film, andere personages hebben ook geen namen, alleen bijnamen. De Stalker wordt ingehuurd om naar de Kamer te reizen door de Schrijver en de Professor. Tegelijkertijd draagt de professor in het geheim een compacte nucleaire lading bij zich, met de bedoeling de kamer op te blazen. Hij gelooft dat haar bestaan een bedreiging is, omdat ze op een dag iemands wens kan vervullen die kan leiden tot de dood van de mensheid.
Het pad naar de Kamer is erg gevaarlijk, de Stalker weet dat er één obstakel is - de "vleesmolen", die niet kan worden vermeden, elke keer dat het iemands leven kost. Deze keer slagen ze er echter alle drie in om de kamer levend te bereiken. Het is daar dat de Stalker verneemt dat de Professor de Kamer wil vernietigen. Stalker zegt dat je mensen niet het laatste wat ze hebben - hoop, kunt afnemen. Als gevolg hiervan ontmantelt de professor de nucleaire lading, alle drie keren terug.
Roadside Picknick roman
In de roman werd de zone gevormd nadat een buitenaardse beschaving de aarde bezocht. Stalkers dragen er verschillende artefacten van - dit soort activiteiten is erg gevaarlijk, maar het levert een goed inkomen op. De analoog van de Kamer in de roman is de Gouden Bal, die wensen vervult. Het ligt in een zandgroeve, op weg ernaartoe staat ook nog een "vleesmolen".
De hoofdpersoon van de roman is de stalker Redrick Schuhart. Hij kent de legende van de Gouden Bal, maar gelooft er niet in. Op een dag trekt hij zich terug uit de zone Burbridge Vulture - een bejaarde stalker die geen morele principes heeft. Burbridge kwam per ongeluk met zijn voeten in de "gelei" - een soort substantie die botten verzacht. Hij realiseert zich dat hij een fatale fout heeft gemaakt en vraagt Shewhart om hem eruit te halen en belooft hem te vertellen waar de Gouden Bal is. Als gevolg hiervan worden de benen van de Gier tot de knieën geamputeerd, maar hij blijft in leven. Nu hoopt hij terug te keren naar de Gouden Bal en zijn benen terug te krijgen.
Het is Burbridge die Shewhart vertelt dat het onmogelijk is om de "vleesmolen" te omzeilen zonder iemands dood. Hij raadt hem aan om iemand mee te nemen naar de zone, anders kan men niet langs de "gehaktmolen". En Shewhart neemt de zoon van Vulture, de jonge Archie, die ook een stalker wil worden. De hele weg naar de Gouden Bal probeert Shewhart Archie niet aan te kijken, zichzelf ervan overtuigen dat dit slechts een "pratende hoofdsleutel" is. Hij moet naar Shara om gezondheid voor zijn dochter te vragen - ze is anders geboren dan alle kinderen, dit is een direct gevolg van zijn frequente bezoeken aan de Zone.
Shewhart en Archie bereiken de steengroeve. De Gouden Bal is al zichtbaar - Archie rent naar hem toe, juichend en schreeuwend - "Geluk voor iedereen gratis!" Shewhart kijkt hem niet aan, hij weet dat de jongeman op het punt staat te sterven. Archie sterft in de "vleesmolen", Shewhart gaat al rustig naar de Gouden Bal. Hier komt het moeilijkste moment - het is heel moeilijk om iets te vragen, wetende dat het wordt betaald door iemands leven.
Keuzeprobleem
Ondanks aanzienlijke plotverschillen staan de hoofdpersonen van de film en het boek voor hetzelfde probleem van morele keuze. De keuze is gemaakt, maar hoe juist is die? Dat kan niemand zeggen. Interessant is dat de gebroeders Strugatsky op verzoek van Tarkovsky het script van de film verschillende keren herschreven, waardoor het drama werd bereikt dat de regisseur nodig had.
