Sovjet- en Russische acteur, theater- en filmregisseur, voorzitter van de Unie van Theaterarbeiders van de Russische Federatie, lid van de Openbare Kamer van Rusland. Een kunstenaar met een hoofdletter die “chemisch” versmelt met zijn personages. De favoriete tante van het publiek uit Brazilië is Alexander Kalyagin.
Biografie en verdiensten
Alexander Aleksandrovich Kalyagin werd geboren op 25 mei 1942 in de stad Malmyzh, in de regio Kirov, in een familie van leraren in het hoger onderwijs - een decaan-historicus en taalkundige. Helaas, toen het kind een jaar oud was, stierf zijn vader en voedde de moeder het kind alleen op, zonder haar persoonlijke leven te regelen. Al snel verhuisde het gezin naar Moskou om bij familieleden te wonen. Omdat de jongen was een laat kind, zijn moeder verwend en gaf haar liefde. Al op 5-jarige leeftijd ondersteunde ze de interesse van haar zoon in het theater en presenteerde ze een klein podium met de vleugels, waar de toekomstige acteur zijn vaardigheden onder de knie had. Op 13-jarige leeftijd schreef de jongen een brief aan Arkady Raikin over zijn verlangen om een carrière als kunstenaar op te bouwen, en de grote acteur stuurde de tiener zijn antwoord. Alexander heeft deze brief zijn hele leven bewaard.
Luisterend naar de mening van zijn moeder, werd Alexander in 1959 opgeleid als verloskundige en studeerde hij af aan de Moskouse medische school nr. 14, waarna hij twee jaar op een ambulancepost werkte. Gedachten over een acteercarrière begonnen te worden gerealiseerd in 1965, na zijn afstuderen aan de B. Shchukin Theatre School. Verder wordt de biografie van Alexander aangevuld met ervaring in het Taganka-theater, het theater. MN Ermolova (1967), het Sovremennik Theater (1970) en het Moskouse Kunsttheater (1971). In 1992 creëerde en leidde Alexander zijn eigen theater "Et Cetera", dat hij tot op de dag van vandaag blijft ontwikkelen.
Alexander zelf beschouwt het begin van zijn acteercarrière als de rol van Poprishchin in "Diary of a Madman". Dit werd gevolgd door de herkenbare rollen van Trigorin in Tsjechov's "The Seagull", Poluorlov in het toneelstuk "Old New Year", Leni Shindin in het toneelstuk "Wij, ondergetekende", Orgon in "Tartuffe", Fedya Protasov in "Living Corpse " en anderen. In de acteercarrière van de kunstenaar zijn er meer dan 35 uitvoeringen.
In de rol van regisseur vond Alexander plaats in 1996. Zijn eerste productie van "Reluctant Healer", evenals de volgende vijf producties ("Faces", "Suppress and Excite", "Chekhov. Act III", "The Inspector General", "We, the undersigned"), trokken de kijker en benadrukte de veelzijdigheid van de talenten van de kunstenaar. Een van de producties won zelfs een prijs. Anni Dilligila (de hoogste theaterprijs van Turkije).
Sinds 1978 draagt Alexander de titel van geëerd kunstenaar van de RSFSR. Sinds 1983 - People's Artist van de RSFSR. Hij is tweevoudig winnaar van de USSR-staatsprijs voor de briljante uitvoering van de rollen van Ganiev en V. I. Lenin. Alexander is de eigenaar van het Ereteken en de Orders for Services to the Fatherland, II, III en IV graden, de Order of Honor, evenals de Golden Mask en Musical Heart of the Theatre awards. Sinds 2014 is Alexander ereburger van de regio Kirov.
Priveleven
De acteur nam zijn uitverkorenen twee keer mee naar het kadaster. Met actrice Tatyana Korunova kreeg Alexander zijn eerste kind - dochter Ksenia, die in 2001 het leven schonk aan een kleinzoon van de kunstenaar. Helaas stierf zijn vrouw aan kanker, waardoor een 4-jarige dochter in Alexander's armen achterbleef.
Voor de tweede keer werd Alexander de echtgenoot van de People's Artist van de Russische Federatie - Evgenia Glushenko, met wie hij een zoon had, Denis. Het huwelijk duurde ongeveer 30 jaar, waarna het uit elkaar ging.
filmografie
Zijn filmdebuut vond plaats in 1967 (de rol van een vertegenwoordiger van het Moskouse partijcomité). Heldere rollen werden later: de rol van Vanyukin ("Thuis tussen vreemden, een vreemdeling onder vrienden", 1974), de rol van Platonov ("Een onvoltooid stuk voor een mechanische piano", 1976), de rol van Chichikov ("Dead Souls", 1984) en vele anderen. In totaal omvat de filmografie van de acteur deelname aan meer dan 50 films en tv-series. De acteur werd echter over de hele wereld beroemd vanwege de rol van zijn tante uit Brazilië in de film "Hallo, ik ben je tante!" (1975). Dit beeld bleef de kunstenaar voor het leven bij en achtervolgde hem elke 8 maart. De kunstenaar speelde al zijn rollen gemakkelijk en natuurlijk en ging zo samen met zijn personages dat critici hem vergeleken met Smoktunovsky.
Alexander toonde zijn talent als regisseur in de bioscoop (films "My friend" (1985) en "Prokindiada 2" (1994). Bovendien is de stem van Alexander te horen in de films "Agony" en "Trans-Siberian Express", in een aantal tekenfilms ("Tale of Fairy Tales", "Cat Leopold", "Mumu", enz.)
Het laatste werk was het scoren van de cartoon "The New Adventures of Leopold the Cat" in 2015.
Vandaag blijft de kunstenaar werken en de kijker verrassen met nieuwe producties en films. De acteur plant nieuwe tours met zijn eigen theater en nieuwe voorstellingen. Het programma van de auteur blijft op de radio "Echoes of the Theatre" verschijnen.
